خیراتیه در ابطال طریقه صوفیه: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) جز (جایگزینی متن - 'خیرات (ابهام زدایی)' به 'خیرات (ابهام‌زدایی)') |
||
| (۶ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۴ کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۲۴: | خط ۲۴: | ||
| پیش از = | | پیش از = | ||
}} | }} | ||
{{کاربردهای دیگر| خیرات (ابهام‌زدایی)}} | |||
'''خیراتیه در ابطال طریقه صوفیه''' تألیف [[کرمانشاهی، محمدعلی|آقا محمدعلی بهبهانی کرمانشاهی]] (متوفی 1216ق) فرزند [[وحید بهبهانی، محمدباقر|وحید بهبهانی]] (متوفی 1205ق) است. این کتاب از جمله آثار دوران قاجاریه در رد عقاید صوفیه است که به زبان فارسی در دو جلد منتشر شده است. | '''خیراتیه در ابطال طریقه صوفیه'''، تألیف [[کرمانشاهی، محمدعلی|آقا محمدعلی بهبهانی کرمانشاهی]] (متوفی 1216ق) فرزند [[وحید بهبهانی، محمدباقر|وحید بهبهانی]] (متوفی 1205ق) است. این کتاب از جمله آثار دوران قاجاریه در رد عقاید صوفیه است که به زبان فارسی در دو جلد منتشر شده است. | ||
آقا محمدعلی در | آقا محمدعلی در سالی که معصوم‌علی - رئیس فرقه صوفیه - را در خانه خود زندانی کرد، کتابی به نام خیراتیه که لفظ «خیرات» تاریخ تألیف آن است (1211ق) در رد فرقه صوفیه به زبان فارسی نوشت و با شدت هرچه تمام‌تر به ابطال و رد عقاید و افکار آنها پرداخت<ref>ر.ک: مقدمه، ج1، ص47</ref>. | ||
در این رساله به موضوعات مختلفی اشاره شده که از آن جمله است: جهل صوفیان به احکام شرع، انحرافات صوفیان در عمل و عقیده، تصوف و تسنن، تصوف از دیدگاه | در این رساله به موضوعات مختلفی اشاره شده که از آن جمله است: جهل صوفیان به احکام شرع، انحرافات صوفیان در عمل و عقیده، تصوف و تسنن، تصوف از دیدگاه اهل‌بیت(ع) و پاره‌ای عقاید باطله صوفیه. به نظر می‌رسد اصولاً مؤلف بیشتر از آثاری استفاده کرده که برضد صوفیان نوشته شده و مستند به احادیث و روایات اسلامی بوده‌اند. با توجه به اینکه حدیقة الشیعة اثری است مخالف تسنن و بخشی از این کتاب نیز برضد صوفیان است، منبع بسیار خوبی بوده تا مؤلف بر اساس آن به رد اعتقادات صوفیان بپردازد<ref>ر.ک: قربانی، غلامرضا، ص49-48</ref>. | ||
==پانویس == | ==پانویس== | ||
<references /> | <references/> | ||
==منابع مقاله== | ==منابع مقاله== | ||
# مقدمه | # مقدمه کتاب. | ||
# قربانی، غلامرضا، «رساله خیراتیه در ابطال طریقه صوفیه»، کتاب ماه تاریخ و جغرافیا، اسفند 1380، شماره 53، | # [[:noormags:65720| قربانی، غلامرضا، «رساله خیراتیه در ابطال طریقه صوفیه»، کتاب ماه تاریخ و جغرافیا، اسفند 1380، شماره 53، ص48 تا 50]]. | ||
| خط ۴۸: | خط ۴۵: | ||
[[رده:کتاب‌شناسی]] | [[رده:کتاب‌شناسی]] | ||
[[رده:اسلام، عرفان، غیره]] | |||
[[رده: تصوف و عرفان]] | |||
[[رده:آثار کلی تصوف و عرفان]] | |||
[[رده:مقالات تیر 01 موسوی]] | [[رده:مقالات تیر 01 موسوی]] | ||
[[رده:مقالات بارگذاری شده 01 قربانی]] | [[رده:مقالات بارگذاری شده مردادماه 01 قربانی]] | ||
[[رده:مقالات بازبینی | [[رده:مقالات بازبینی شده شهریور 01]] | ||
[[رده:مقالات بازبینی | [[رده:مقالات بازبینی شده2 مرداد 1401]] | ||
نسخهٔ کنونی تا ۱ سپتامبر ۲۰۲۴، ساعت ۱۰:۰۳
| خیراتیه در ابطال طریقه صوفیه | |
|---|---|
 | |
| پدیدآوران | کرمانشاهی، محمدعلی (نویسنده) |
| ناشر | مؤسسه علامه مجدد وحید بهبهانی |
| مکان نشر | [ایران - قم] |
| سال نشر | [--13] |
| چاپ | چاپ یکم |
| موضوع | تصوف - دفاعیهها و ردیهها |
| زبان | فارسی |
| تعداد جلد | 2 |
| کد کنگره | /آ7خ9 / 295/2 BP |
خیراتیه در ابطال طریقه صوفیه، تألیف آقا محمدعلی بهبهانی کرمانشاهی (متوفی 1216ق) فرزند وحید بهبهانی (متوفی 1205ق) است. این کتاب از جمله آثار دوران قاجاریه در رد عقاید صوفیه است که به زبان فارسی در دو جلد منتشر شده است.
آقا محمدعلی در سالی که معصوم‌علی - رئیس فرقه صوفیه - را در خانه خود زندانی کرد، کتابی به نام خیراتیه که لفظ «خیرات» تاریخ تألیف آن است (1211ق) در رد فرقه صوفیه به زبان فارسی نوشت و با شدت هرچه تمام‌تر به ابطال و رد عقاید و افکار آنها پرداخت[۱].
در این رساله به موضوعات مختلفی اشاره شده که از آن جمله است: جهل صوفیان به احکام شرع، انحرافات صوفیان در عمل و عقیده، تصوف و تسنن، تصوف از دیدگاه اهل‌بیت(ع) و پاره‌ای عقاید باطله صوفیه. به نظر می‌رسد اصولاً مؤلف بیشتر از آثاری استفاده کرده که برضد صوفیان نوشته شده و مستند به احادیث و روایات اسلامی بوده‌اند. با توجه به اینکه حدیقة الشیعة اثری است مخالف تسنن و بخشی از این کتاب نیز برضد صوفیان است، منبع بسیار خوبی بوده تا مؤلف بر اساس آن به رد اعتقادات صوفیان بپردازد[۲].
==پانویس==
منابع مقاله
- مقدمه کتاب.
- قربانی، غلامرضا، «رساله خیراتیه در ابطال طریقه صوفیه»، کتاب ماه تاریخ و جغرافیا، اسفند 1380، شماره 53، ص48 تا 50.