۱۴۶٬۱۸۰
ویرایش
جز
جایگزینی متن - 'خاطرات (ابهام زدایی)' به 'خاطرات (ابهامزدایی)'
جز (جایگزینی متن - ' ' به ' ') |
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) جز (جایگزینی متن - 'خاطرات (ابهام زدایی)' به 'خاطرات (ابهامزدایی)') |
||
| (۴ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۳ کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۴: | خط ۴: | ||
| عنوانهای دیگر = | | عنوانهای دیگر = | ||
| پدیدآوران = | | پدیدآوران = | ||
[[ | [[دیوانبیگی، حسین بن رضاعلی]] (نویسنده) | ||
[[افشار، ایرج]] (به کوشش) | [[افشار، ایرج]] (به کوشش) | ||
| خط ۲۴: | خط ۲۴: | ||
| شابک =964-331-128-7 | | شابک =964-331-128-7 | ||
| تعداد جلد =1 | | تعداد جلد =1 | ||
| کتابخانۀ دیجیتال نور = | | کتابخانۀ دیجیتال نور =11420 | ||
| کتابخوان همراه نور =11420 | |||
| کد پدیدآور = | | کد پدیدآور = | ||
| پس از = | | پس از = | ||
| پیش از = | | پیش از = | ||
}} | }} | ||
{{کاربردهای دیگر| خاطرات (ابهامزدایی)}} | |||
'''خاطرات دیوان بیگی (میرزا حسینخان) از سالهای 1275 تا 1317 قمری (کردستان و طهران)''' به كوشش [[افشار، ایرج |ايرج افشار]] و محمد رسول درياگشت صورت گرفته است. خاطرات ديوان بيگى سرگذشتى است، خودنوشت از ميرزا حسين ديوان بيگى كردستانى، مشتمل بر سوانح زندگانى او در دوران اقامت كردستان و سپس از روزگار سكونتش در تهران، به انضمام يادداشتهاى پراكندهاى كه در سنوات گوناگون تا سال 1331 قمرى نوشته است. | '''خاطرات دیوان بیگی (میرزا حسینخان) از سالهای 1275 تا 1317 قمری (کردستان و طهران)''' به كوشش [[افشار، ایرج |ايرج افشار]] و محمد رسول درياگشت صورت گرفته است. خاطرات ديوان بيگى سرگذشتى است، خودنوشت از ميرزا حسين ديوان بيگى كردستانى، مشتمل بر سوانح زندگانى او در دوران اقامت كردستان و سپس از روزگار سكونتش در تهران، به انضمام يادداشتهاى پراكندهاى كه در سنوات گوناگون تا سال 1331 قمرى نوشته است. | ||
| خط ۴۲: | خط ۴۳: | ||
در اين رفت آمد حكام، ميرزا رضاعلى ديوان بيگى گاه مقام و مرتبتى عالى كسب مىكند و بر قدرت و حيطه نفوذش افزوده مىشود و گاه برعكس، مورد غضب قرار مىگيرد، دستگير و زندانى شده و حتى دچار سوء قصد مىشود كه شرح آنها را فرزندش در خاطرات خانه پدرى بازگو كرده است. | در اين رفت آمد حكام، ميرزا رضاعلى ديوان بيگى گاه مقام و مرتبتى عالى كسب مىكند و بر قدرت و حيطه نفوذش افزوده مىشود و گاه برعكس، مورد غضب قرار مىگيرد، دستگير و زندانى شده و حتى دچار سوء قصد مىشود كه شرح آنها را فرزندش در خاطرات خانه پدرى بازگو كرده است. | ||
اگر چه بخش زيادى از خاطرات را، گزارش از حوادث سياسى كردستان و تلاشهاى حكام و ماموران دولتى تشكيل مىدهد؛ اما در عين حال اطلاعات ارزشمندى درباره آداب و رسوم مردم مثل عروسى و عزادارى، شيوه زندگى و روابط افراد، روابط مالك و رعيت، روابط و مبادلات اقتصادى اجتماعى، مجازاتها و جرايم، مراسم اعطاى خلعت و القاب، ايلات كردستان، مسائل سرحدى با عثمانى، توصيفى از طلق بستان، اشارهاى به مشايخ | اگر چه بخش زيادى از خاطرات را، گزارش از حوادث سياسى كردستان و تلاشهاى حكام و ماموران دولتى تشكيل مىدهد؛ اما در عين حال اطلاعات ارزشمندى درباره آداب و رسوم مردم مثل عروسى و عزادارى، شيوه زندگى و روابط افراد، روابط مالك و رعيت، روابط و مبادلات اقتصادى اجتماعى، مجازاتها و جرايم، مراسم اعطاى خلعت و القاب، ايلات كردستان، مسائل سرحدى با عثمانى، توصيفى از طلق بستان، اشارهاى به مشايخ نقشبندیه از جمله آداب و شيوه زندگى و مراسم خاص آنها و خانقاهها و خوراك ايشان، اشارهاى به حوادث اروپا، ياغىگرى و شورشهاى محلى و بسيارى مطالب جزئى ديگر كه از چينش آنها در كنار يكديگر تصويرى از زندگى مردم و شيوه حكومتدارى عصر قاجار در غرب كشور به دست مىآيد. | ||
بخش دوم شامل خاطرات نویسنده از دوران اقامت در تهران، از سال 1310 تا 1317 ه.ق است. ميرزا حسينخان، پس از فوت پدر راهى تهران مىشود تا شغل مناسبى در دستگاه حكومت دست و پا كند. وى ابتدا به مرحوم ميرزا يوسف مستوفىالممالك نزدیک شد. پس از آن مدتى را با فخالملك اردلان گذرانيد و سپس وكيلالسلطنه برادر اتابك مربوط شد و با پسران اتابك حشر و نشر پيدا كرد و از اين طريق در دستگاه امينالسلطان به خدمت درآمد و در سفرهاى شاه، به ويژه در اطراف تهران؛ مانند جاجرود و فيروزكوه و دماوند جزو اردو بوده و بارها براى رفع امور حكومتى فيروزكوه به آن جا رفته است. | بخش دوم شامل خاطرات نویسنده از دوران اقامت در تهران، از سال 1310 تا 1317 ه.ق است. ميرزا حسينخان، پس از فوت پدر راهى تهران مىشود تا شغل مناسبى در دستگاه حكومت دست و پا كند. وى ابتدا به مرحوم ميرزا يوسف مستوفىالممالك نزدیک شد. پس از آن مدتى را با فخالملك اردلان گذرانيد و سپس وكيلالسلطنه برادر اتابك مربوط شد و با پسران اتابك حشر و نشر پيدا كرد و از اين طريق در دستگاه امينالسلطان به خدمت درآمد و در سفرهاى شاه، به ويژه در اطراف تهران؛ مانند جاجرود و فيروزكوه و دماوند جزو اردو بوده و بارها براى رفع امور حكومتى فيروزكوه به آن جا رفته است. | ||
| خط ۷۳: | خط ۷۴: | ||
==وابستهها== | |||
{{وابستهها}} | |||