ابن خلدون، عمر بن‌ محمد: تفاوت میان نسخه‌ها

درباره نام‌ و نیاكان‌ او، از آن‌ هنگام‌ كه‌ وارد اندلس‌ شدند، میان‌ نویسندگان‌ اختلاف‌ است‌. كهن‌ترین‌ منبع‌ ما، نیای‌ ششم‌ او، خالد الداخل‌، را خلدون‌ خوانده‌ است، اما عبدالرحمان‌ بن‌ خلدون‌ به‌ نقل‌ از ابن‌ حزم خلدون‌ الداخل‌ را نیای‌ خالد مذكور و نخستین‌ كوچنده (الداخل‌) این‌ دودمان‌ِ عرب‌ حَضْرمى‌ به‌ اندلس‌ دانسته‌ است. از تولد و رشد و زندگى‌ علمى‌ وی‌ اطلاع‌ بسیار به‌ دست‌ نیامد، تنها گفته‌اند كه‌ او شاگرد ابوالقاسم‌ مَسلمة بن‌ احمد المجریطى‌ (338- 398ق‌/949- 1008م‌) پیشوای‌ ریاضى‌دانان‌ عصر خود بوده‌ است‌، همچنین‌ نوشته‌اند كه‌ محمد بن‌ مروان‌ بن‌ الحكم‌ بن‌ الحكم‌ بن‌ عبدالملك‌ (از بنى‌ مغیرة اشبیلیة‌ و امویان‌ اندلس‌) از یاران‌ وی‌ بوده‌ است‌، و این‌ محمد بن‌ مروان‌ ظاهراً همان‌ القرشى‌ معروف‌ به‌ السلاح‌ است‌ كه‌ از آخرین‌ دانشمندان‌ اشبیلیة‌ بوده‌ و با نام‌ ابومروان‌ عبدالملك‌ به‌ دادگری‌ و حساب‌دانى‌ و پرهیزگاری‌ شهرت‌ داشته‌ است‌. ابن‌ ابى‌اُصَیبعة‌ به‌ اشتباه‌ احمد بن‌ عبدالله‌ بن‌ الصفار (د 427ق‌) طبیب‌، ریاضى‌دان‌ و منجم‌ را شاگرد ابن‌ خلدون‌ دانسته‌ كه‌ احتمالاً این‌ اشتباه‌ از قرائت‌ نادرست‌ نوشته ابن‌ صاعد اندلسى‌ ناشى‌ شده‌، و به‌ پیروی‌ از ابن‌ ابى‌اصیبعة‌، در منابع‌ متأخرتر نیز تكرار شده‌ است‌.<ref> رحیم‌لو، یوسف‌، ج3، ص458-459</ref>