حدیقة الحقیقة: تفاوت میان نسخهها
جز (جایگزینی متن - 'سید حمید رضا حسینی هاشمی' به 'سید حمیدرضا حسینی هاشمی') برچسبها: ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه |
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) جز (جایگزینی متن - 'حديقة الحقيقة (ابهام زدایی)' به 'حديقة الحقيقة (ابهامزدایی)') |
||
خط ۲۶: | خط ۲۶: | ||
}} | }} | ||
{{کاربردهای دیگر| حديقة الحقيقة ( | {{کاربردهای دیگر| حديقة الحقيقة (ابهامزدایی)}} | ||
'''حديقة الحقيقة'''، نوشته ابوالفتح محمد پسر شمسالدین مطهر پسر شیخالاسلام احمد جامی، مشهور به ژندهپیل (536-440ق)، از صوفیان نامدار قرن پنجم و ششم است. این اثر زیر نظر [[یارشاطر، احسان|احسان یارشاطر]] (1399-1397ش) و به اهتمام [[موحد، محمدعلی|محمدعلی موحد]] (1302ش) عرضه شده است. | '''حديقة الحقيقة'''، نوشته ابوالفتح محمد پسر شمسالدین مطهر پسر شیخالاسلام احمد جامی، مشهور به ژندهپیل (536-440ق)، از صوفیان نامدار قرن پنجم و ششم است. این اثر زیر نظر [[یارشاطر، احسان|احسان یارشاطر]] (1399-1397ش) و به اهتمام [[موحد، محمدعلی|محمدعلی موحد]] (1302ش) عرضه شده است. |
نسخهٔ ۳۱ اوت ۲۰۲۴، ساعت ۲۳:۵۶
حدیقة الحقیقة | |
---|---|
پدیدآوران | ژندهپیل، احمد بن ابوالحسن (نويسنده) موحد، محمدعلی (گردآورنده) |
ناشر | بنگاه ترجمه و نشر کتاب |
مکان نشر | ایران - تهران |
سال نشر | 1343ش - 1964م |
زبان | فارسی |
تعداد جلد | 1 |
نورلایب | مطالعه و دانلود pdf |
حديقة الحقيقة، نوشته ابوالفتح محمد پسر شمسالدین مطهر پسر شیخالاسلام احمد جامی، مشهور به ژندهپیل (536-440ق)، از صوفیان نامدار قرن پنجم و ششم است. این اثر زیر نظر احسان یارشاطر (1399-1397ش) و به اهتمام محمدعلی موحد (1302ش) عرضه شده است.
حديقة الحقيقة، کتابی عرفانی است که در چهارده باب صورتبندی شده و نمایانگر اندیشه و اصول بهکاررفته در خانقاه ژندهپیل است؛ مثلاً دیدگاه او را در باب سماع نشان داده و از اختلافی که میان محققان بر سر مخالفت او با این سنت خانقاهی است، پرده برمیدارد؛ به اینکه ژندهپیل نیز همچون محمد غزالی و هجویری، سماعی را که دستاویز فسق و فجور باشد، مردود میدانسته است[۱].
این اثر مقامها و منزلهای طریقت و سلوک عرفانی را به شیوه خواجه عبدالله انصاری تنظیم کرده است؛ خواجه، مقامها و منزلها را با توجه به سه گروه از سالکان (مبتدی، متوسط و منتهی) درجهبندی سهگانهای کرده است. این سلیقه را احمد جام بهکار گرفته و علوم تصوف را بر همین سیاق به سه دسته عام، خاص و خاص الخاص قسمت کرده است[۲].
این اثر از جهت آگاهی بر احوال و اندیشههای فرزندان شیخ جام و خاندان او مهمترین مأخذی است که برای این زمانه باقی مانده است[۳]. همچنین، حدیقه بهلحاظ نثر فارسی، از نمونههای پخته و نغز است؛ بهگونهای که مقدمه و برخی از فصلهای آن با بهترین و شیواترین نوشتههای استادان تراز اول مقایسه میشود. البته این نسخه از حدیقه واژههای نادرست و آشفتهای نیز در بر دارد که در اینجا تصحیح شدهاند و در قواعد املایی نیز از رسمالخط قدیمی عدول شده است[۴].
پانویس
منابع مقاله
دیباچه مترجم.