مقدسی، عبدالغنی بن عبدالواحد: تفاوت میان نسخه‌ها

    از ویکی‌نور
    جز (جایگزینی متن - 'بيت المقدس ' به 'بيت‌المقدس ')
     
    (۲۳ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۶ کاربر نشان داده نشد)
    خط ۱: خط ۱:
    <div class='wikiInfo'>
    <div class="wikiInfo">
    [[پرونده:NUR05196.jpg|بندانگشتی|مقدسی، عبدالغنی بن عبدالواحد]]
    [[پرونده:NUR05196.jpg|بندانگشتی|مقدسی، عبدالغنی بن عبدالواحد]]
    {| class="wikitable aboutAuthorTable" style="text-align:Right" |+ |
    {| class="wikitable aboutAuthorTable" style="text-align:Right" |+ |
    |-
    |-
    ! نام!! data-type='authorName'|مقدسی، عبدالغنی بن عبدالواحد
    ! نام!! data-type="authorName" |مقدسی، عبدالغنی بن عبدالواحد
    |-
    |-
    |نام های دیگر  
    |نام‌های دیگر  
    |data-type='authorOtherNames'|  
    | data-type="authorOtherNames" |  
    |-
    |-
    |نام پدر  
    |نام پدر  
    |data-type='authorfatherName'|
    | data-type="authorfatherName" |عبدالواحد
    |-
    |-
    |متولد  
    |متولد  
    |data-type='authorbirthDate'|
    | data-type="authorbirthDate" |ربیع‌الآخر 541ق
    |-
    |-
    |محل تولد
    |محل تولد
    |data-type='authorBirthPlace'|
    | data-type="authorBirthPlace" |روستای جمّاعیل نابلس فلسطين
    |-
    |-
    |رحلت  
    |رحلت  
    |data-type='authorDeathDate'|600 هـ.ق
    | data-type="authorDeathDate" |۲۴ ربیع‌الاول 600ق
    |-
    |-
    |اساتید
    |اساتید
    |data-type='authorTeachers'|
    | data-type="authorTeachers" |[[ابوالمکارم بن هلال]]
     
    [[ابوسعید صائغ]]
     
    [[ابوالفضل طوسی]]
    |-
    |-
    |برخی آثار
    |برخی آثار
    |data-type='authorWritings'|
    | data-type="authorWritings" |[[حديث الإفك]]
    |-class='articleCode'
    [[تقریب التهذیب]]
    |- class="articleCode"
    |کد مؤلف
    |کد مؤلف
    |data-type='authorCode'|AUTHORCODE5196AUTHORCODE
    | data-type="authorCode" |AUTHORCODE05196AUTHORCODE
    |}
    |}
    </div>
    </div>
    {{کاربردهای دیگر|مقدسی (ابهام زدایی)}}


    '''عبدالغنی بن عبدالواحد مقدسی''' (541-600ق)، ملقب به تقی‌الدین، حافظ حدیث و رجال‌شناس حنبلی، سده ششم


    ==ولادت==
    == ولادت ==
    حافظ تقى‌الدين ابومحمد بن عبدالله بن عبدل غنى وحيد بن على بن سرور بن رافع بن حسن بن جعفر مقدسى، در ربیع‌الآخر 541ق، در روستای جمّاعیل نابلس فلسطين متولد شد.


    «امام حافظ تقى‌الدين ابومحمد بن عبدالله بن عبدل غنى وحيد بن على بن سرور بن رافع بن حسن بن جعفر مقدسى»، در سال 544ق، در يكى از روستاهاى نابلس از سرزمين فلسطين متولد شد.
    ==تحصیلات==


    ==کسب علم و دانش==
    در کودکی همراه خانواده‌اش به دمشق مهاجرت کرد و و از استادان آنجا، از جمله از «[[ابوالمکارم بن هلال]]»، بهره برد. بعد به اسكندريه و بيت‌المقدس و مصر و بغداد و حران و موصل و همدان و اصفهان مسافرت كرد و و از دانش کسانی چون «ابوطاهر سِلَفی» (متوفی ۵۷۶)، «ابوموسی مَدْینی» (متوفی ۵۸۱)، «[[ابوالفضل طوسی]]» (متوفی ۵۶۸)، «[[ابوسعید صائغ]]» و «عبداللّه بن بَرّی» بهره‌مند شد.


    وى، سپس به دمشق مهاجرت كرد و بعد به اسكندريه و بيت‌المقدس و مصر و بغداد و حران و موصل و همدان و اصفهان مسافرت كرد و كتاب‌هاى بسيارى را به رشته تحرير درآورد.
    او كتاب‌هاى بسيارى را به رشته تحرير درآورد.


    وى، از بزرگان مذهب حنفيه مى‌باشد. در احوال او ذكر شده كه هر جمعه در مسجد جامع دمشق براى مردم حديث مى‌خواند و خود نيز تحت تأثير اين احاديث گريه مى‌كرد و مردم را نيز به گريه مى‌انداخت. او، همواره سحرگاهان به پا مى‌خاست و با نماز شب و نماز صبح و قرائت قرآن روز خود را آغاز مى‌كرد. وى، از جمله علمايى بود كه به امر به معروف و نهى از منكر بسيار اهميت مى‌داد.
    وى، از بزرگان مذهب حنفيه مى‌باشد. در احوال او ذكر شده كه هر جمعه در مسجد جامع دمشق براى مردم حديث مى‌خواند و خود نيز تحت تأثير اين احاديث گريه مى‌كرد و مردم را نيز به گريه مى‌انداخت. او، همواره سحرگاهان به پا مى‌خاست و با نماز شب و نماز صبح و قرائت قرآن روز خود را آغاز مى‌كرد. وى، از جمله علمايى بود كه به امر به معروف و نهى از منكر بسيار اهميت مى‌داد.
    خط ۴۵: خط ۵۳:


    فرزندان او عبارتند از محمد، عبدالله، عبدالرحمن كه هر سه جزو علماى حنفيه مى‌باشند.
    فرزندان او عبارتند از محمد، عبدالله، عبدالرحمن كه هر سه جزو علماى حنفيه مى‌باشند.
    ==وفات==
    وى، بعد از سال‌ها تدريس و تأليف، در مصر، در ۲۴ ربیع‌الاول 600ق، به‌وسيله بيمارى درگذشت. و در قَرافه، ناحیه‌ای در فسطاط مصر، کنار قبر «ابوعمروبن مَرزوق»، محدّث بصری (متوفی ۲۲۴)، به خاک سپرده شد.


    == آثار ==
    == آثار ==
    خط ۵۸: خط ۷۰:
    و...
    و...


    ==وفات==
    == منابع مقاله ==
    [https://rch.ac.ir/article/Details?id=9975 ر.ک. زعفرانی‌زاده، سعید، دانشنامه جهان اسلام، مقاله: جماعیلی عبدالغنی بن عبدالواحد، ج10]


    وى، بعد از سال‌ها تدريس و تأليف، در مصر، در سال 600ق، به‌وسيله بيمارى درگذشت.
    {{مطالعات زن و خانواده}}


    ==وابسته‌ها==
    {{وابسته‌ها}}


    == وابسته‌ها ==
    {{وابسته‌ها}}
    [[حدیث الإفک]]  
    [[حدیث الإفک]]  
    [[من أخبار الحسن البصري]]
    [[إحکام الأحکام: شرح عمدة الأحکام]]


    [[تقریب التهذیب]]  
    [[تقریب التهذیب]]  


    [[رده:زندگی‌نامه]]
    [[رده:زندگی‌نامه]]
    [[رده:رجالیان]]
    [[رده:شهریور(1400)]]

    نسخهٔ کنونی تا ‏۳۱ اوت ۲۰۲۴، ساعت ۱۰:۱۱

    مقدسی، عبدالغنی بن عبدالواحد
    نام مقدسی، عبدالغنی بن عبدالواحد
    نام‌های دیگر
    نام پدر عبدالواحد
    متولد ربیع‌الآخر 541ق
    محل تولد روستای جمّاعیل نابلس فلسطين
    رحلت ۲۴ ربیع‌الاول 600ق
    اساتید ابوالمکارم بن هلال

    ابوسعید صائغ

    ابوالفضل طوسی

    برخی آثار حديث الإفك

    تقریب التهذیب

    کد مؤلف AUTHORCODE05196AUTHORCODE

    عبدالغنی بن عبدالواحد مقدسی (541-600ق)، ملقب به تقی‌الدین، حافظ حدیث و رجال‌شناس حنبلی، سده ششم

    ولادت

    حافظ تقى‌الدين ابومحمد بن عبدالله بن عبدل غنى وحيد بن على بن سرور بن رافع بن حسن بن جعفر مقدسى، در ربیع‌الآخر 541ق، در روستای جمّاعیل نابلس فلسطين متولد شد.

    تحصیلات

    در کودکی همراه خانواده‌اش به دمشق مهاجرت کرد و و از استادان آنجا، از جمله از «ابوالمکارم بن هلال»، بهره برد. بعد به اسكندريه و بيت‌المقدس و مصر و بغداد و حران و موصل و همدان و اصفهان مسافرت كرد و و از دانش کسانی چون «ابوطاهر سِلَفی» (متوفی ۵۷۶)، «ابوموسی مَدْینی» (متوفی ۵۸۱)، «ابوالفضل طوسی» (متوفی ۵۶۸)، «ابوسعید صائغ» و «عبداللّه بن بَرّی» بهره‌مند شد.

    او كتاب‌هاى بسيارى را به رشته تحرير درآورد.

    وى، از بزرگان مذهب حنفيه مى‌باشد. در احوال او ذكر شده كه هر جمعه در مسجد جامع دمشق براى مردم حديث مى‌خواند و خود نيز تحت تأثير اين احاديث گريه مى‌كرد و مردم را نيز به گريه مى‌انداخت. او، همواره سحرگاهان به پا مى‌خاست و با نماز شب و نماز صبح و قرائت قرآن روز خود را آغاز مى‌كرد. وى، از جمله علمايى بود كه به امر به معروف و نهى از منكر بسيار اهميت مى‌داد.

    فرزندان

    فرزندان او عبارتند از محمد، عبدالله، عبدالرحمن كه هر سه جزو علماى حنفيه مى‌باشند.

    وفات

    وى، بعد از سال‌ها تدريس و تأليف، در مصر، در ۲۴ ربیع‌الاول 600ق، به‌وسيله بيمارى درگذشت. و در قَرافه، ناحیه‌ای در فسطاط مصر، کنار قبر «ابوعمروبن مَرزوق»، محدّث بصری (متوفی ۲۲۴)، به خاک سپرده شد.

    آثار

    1. الصباح فى عيون الاحاديث الصحاح؛
    2. نهاية المراد من كلام خير العباد؛
    3. تحفة الطالبين فى الجهاد و المجاهدين؛
    4. الآثار المرضية فى فضائل خير البرية؛
    5. فضائل المكة؛
    6. غنية الحفاة فى تحقيق مشكل الالفاظ؛
    7. تبيين الاصابة لاوهام حصلت لابى نعيم فى معرفة الصحابة؛
    8. الكمال فى معرفة رجال الكتب الستة؛

    و...

    منابع مقاله

    ر.ک. زعفرانی‌زاده، سعید، دانشنامه جهان اسلام، مقاله: جماعیلی عبدالغنی بن عبدالواحد، ج10


    وابسته‌ها