تفسیر موضوعی (جوادی آملی): تفاوت میان نسخه‌ها

جز
جایگزینی متن - 'تفسیر موضوعی (ابهام زدایی)' به 'تفسیر موضوعی (ابهام‌زدایی)'
جز (جایگزینی متن - 'هها' به 'ه‌ها')
جز (جایگزینی متن - 'تفسیر موضوعی (ابهام زدایی)' به 'تفسیر موضوعی (ابهام‌زدایی)')
 
(۴ نسخهٔ میانیِ ایجادشده توسط همین کاربر نشان داده نشد)
خط ۸: خط ۸:
|زبان
|زبان
| زبان = فارسی
| زبان = فارسی
| کد کنگره =  
| کد کنگره =
| موضوع =تفسیر موضوعی، تفسیر عرفانی، تفسیر قرآن به قرآن
| موضوع =تفسیر موضوعی، تفسیر عرفانی، تفسیر قرآن به قرآن
|ناشر = مرکز نشر اسراء  
|ناشر = مرکز نشر اسراء  
خط ۲۴: خط ۲۴:
| پیش از =  
| پیش از =  
}}
}}
{{کاربردهای دیگر| تفسیر موضوعی (ابهام زدایی)}}  
{{کاربردهای دیگر| تفسیر موضوعی (ابهام‌زدایی)}}  
'''تفسیر موضوعى (قرآن کریم)'''، اثر [[جوادی آملی، عبدالله|عبدالله جوادى آملى]]، تفسیری است با با گرایش عرفانى نگارش یافته است. سبک تفسیرى آن بر مبناى تفسیر قرآن به قرآن است و در عین حال، براى تتمیم و تکمیل هر بحث از روایات معصومین علیهم‌السّلام نیز استفاده شده است.
'''تفسیر موضوعى (قرآن کریم)'''، اثر [[جوادی آملی، عبدالله|عبدالله جوادى آملى]]، تفسیری است با با گرایش عرفانى نگارش یافته است. سبک تفسیرى آن بر مبناى تفسیر قرآن به قرآن است و در عین حال، براى تتمیم و تکمیل هر بحث از روایات معصومین علیهم‌السّلام نیز استفاده شده است.


خط ۷۰: خط ۷۰:
چیزى که در این تفسیر، جلب توجّه مى‌کند محوریت دیدگاه‌هاى [[ابن عربی، محمد بن علی|ابن عربى]] است که به عنوان اساس و پایه رهنمودهاى عرفانى شناخته شده است.
چیزى که در این تفسیر، جلب توجّه مى‌کند محوریت دیدگاه‌هاى [[ابن عربی، محمد بن علی|ابن عربى]] است که به عنوان اساس و پایه رهنمودهاى عرفانى شناخته شده است.


در سیره حضرت هود علیه‌السّلام پیرامون آیه «ما مِنْ دَابَّه إِلَّا هُوَ آخِذٌ بِناصِیتِها إِنَّ رَبِّی عَلى‌ صِراطٍ مُسْتَقِیمٍ» چنین مى‌نویسد: «عارف نامدار ابن عربى چنین فرموده‌اند که آیه، دلیل جبرى‌هاست؛ زیرا ظاهرش آن است که زمام هر جنبنده‌اى(اعم از انسان و غیره) به دست خدا است و هیچ موجودى هیچ کارى را خارج از زمامدارى و تحریک و رهبرى خدا نمى‌کند ...
در سیره حضرت هود علیه‌السّلام پیرامون آیه «ما مِنْ دَابَّه إِلَّا هُوَ آخِذٌ بِناصِیتِها إِنَّ رَبِّی عَلى‌ صِراطٍ مُسْتَقِیمٍ» چنین مى‌نویسد: «عارف نامدار ابن عربى چنین فرموده‌اند که آیه، دلیل جبرى‌هاست؛ زیرا ظاهرش آن است که زمام هر جنبنده‌اى(اعم از انسان و غیره) به دست خدا است و هیچ موجودى هیچ کارى را خارج از زمامدارى و تحریک و رهبرى خدا نمى‌کند...


لیکن بعد از توجه به اصول و مبانى عرفان که شیخ اکبر از بزرگترین بنیانگذاران آن است، معلوم مى‌شود که منظور ایشان همانا توحید افعالى است نه جبر مصطلح اشاعره ...
لیکن بعد از توجه به اصول و مبانى عرفان که شیخ اکبر از بزرگترین بنیانگذاران آن است، معلوم مى‌شود که منظور ایشان همانا توحید افعالى است نه جبر مصطلح اشاعره...


البته با تدبّر بیشتر در نوشتار تفسیرى این بزرگ پرچمدار عرفان در ذیل آیه مزبور، معارف عمیق و مطالب فراوانى استفاده مى‌شود که آنچه اشاره شد گوشه‌اى از آن میدان فسیح و شمّه‌اى از آن بیان فصیح و توشه‌اى از آن خرمن انبوه و مخزن مملوّ است».  
البته با تدبّر بیشتر در نوشتار تفسیرى این بزرگ پرچمدار عرفان در ذیل آیه مزبور، معارف عمیق و مطالب فراوانى استفاده مى‌شود که آنچه اشاره شد گوشه‌اى از آن میدان فسیح و شمّه‌اى از آن بیان فصیح و توشه‌اى از آن خرمن انبوه و مخزن مملوّ است».  
خط ۸۸: خط ۸۸:
و در جاهاى دیگر: او را عارف نامور و جناب شیخ اکبر مى‌خواند و از تفسیر منسوب به وى به عنوان «تفسیر گرانسنگ [[ابن عربی، محمد بن علی|شیخ اکبر ابن عربى]]» و جز آن، فراوان یاد مى‌کند.  
و در جاهاى دیگر: او را عارف نامور و جناب شیخ اکبر مى‌خواند و از تفسیر منسوب به وى به عنوان «تفسیر گرانسنگ [[ابن عربی، محمد بن علی|شیخ اکبر ابن عربى]]» و جز آن، فراوان یاد مى‌کند.  


از سخنان [[جوادی آملی، عبدالله|استاد آملى]] بر مى‌آید<ref>استاد آملی در اینجا در مقام بررسی تفسیر منسوب به ابن عربی نیست و بنا به مشهور آن را به وی نسبت داده است وگرنه در جاهای دیگر به صراحت مدعی شده که این تفسیر از عبدالرزاق کاشانی است زیرا مولف نام استادش ملا عبدالصمد نطنزی را ذکر کرده و همه می‌دانند که وی استاد کاشانی نه ابن عربی است. البته غیر از این دلیل، دلایل دیگری هم ذکر کرده است</ref> که تفسیر منسوب به [[ابن عربی، محمد بن علی|ابن عربى]] را تفسیر وى مى‌داند و با قاطعیت بدو نسبت مى‌دهد<ref> معرفت، محمدهادی، ج2، ص536-540</ref>.
از سخنان [[جوادی آملی، عبدالله|استاد آملى]] بر مى‌آید<ref>استاد آملی در اینجا در مقام بررسی تفسیر منسوب به ابن عربی نیست و بنا به مشهور آن را به وی نسبت داده است وگرنه در جاهای دیگر به صراحت مدعی شده که این تفسیر از عبدالرزاق کاشانی است زیرا مؤلف نام استادش ملا عبدالصمد نطنزی را ذکر کرده و همه می‌دانند که وی استاد کاشانی نه ابن عربی است. البته غیر از این دلیل، دلایل دیگری هم ذکر کرده است</ref> که تفسیر منسوب به [[ابن عربی، محمد بن علی|ابن عربى]] را تفسیر وى مى‌داند و با قاطعیت بدو نسبت مى‌دهد<ref> معرفت، محمدهادی، ج2، ص536-540</ref>.


==پانویس==
==پانویس==
خط ۹۴: خط ۹۴:


==منابع مقاله==
==منابع مقاله==
معرفت، محمدهادی، تفسیر و مفسران، قم، موسسه فرهنگی انتشاراتی التمهید، چاپ یکم، 1379-1380ش.
معرفت، محمدهادی، تفسیر و مفسران، قم، مؤسسه فرهنگی انتشاراتی التمهید، چاپ یکم، 1379-1380ش.


==وابسته‌ها==
==وابسته‌ها==