ترجمه قرآن (مرکز فرهنگ و معارف قرآن): تفاوت میان نسخه‌ها

جز
جایگزینی متن - 'ترجمه قرآن (ابهام‌ زدایی)' به 'ترجمه قرآن (ابهام‌‌زدایی)'
جز (جایگزینی متن - 'هاي' به 'های')
جز (جایگزینی متن - 'ترجمه قرآن (ابهام‌ زدایی)' به 'ترجمه قرآن (ابهام‌‌زدایی)')
برچسب‌ها: ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه
 
(۹ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۳ کاربر نشان داده نشد)
خط ۸: خط ۸:
| کد کنگره =‏BP‎‏ ‎‏59‎‏/‎‏66‎‏ ‎‏/‎‏م‎‏4‎‏ ‎‏1387*
| کد کنگره =‏BP‎‏ ‎‏59‎‏/‎‏66‎‏ ‎‏/‎‏م‎‏4‎‏ ‎‏1387*
| موضوع =
| موضوع =
قرآن - ترجمه‎ها
قرآن - ترجمه‌ها
| ناشر =  
| ناشر =  
بوستان کتاب قم (انتشارات دفتر تبليغات اسلامی حوزه علميه قم)
بوستان کتاب قم (انتشارات [[دفتر تبلیغات اسلامی حوزه علمیه قم]])
| مکان نشر =قم - ایران
| مکان نشر =قم - ایران
| سال نشر = 1385 ش  
| سال نشر = 1385 ش  
خط ۱۷: خط ۱۷:
| چاپ =1
| چاپ =1
| تعداد جلد =1
| تعداد جلد =1
| کتابخانۀ دیجیتال نور =19408
| کتابخانۀ دیجیتال نور =11154
| کتابخوان همراه نور =11154
| کد پدیدآور =
| کد پدیدآور =
| پس از =
| پس از =
خط ۲۳: خط ۲۴:
}}
}}


{{کاربردهای دیگر|ترجمه قرآن (ابهام‌‌زدایی)}}
'''قرآن كريم ترجمه مركز فرهنگ و معارف قرآن'''، از جمله ترجمه‌هاى فارسى قرآن كريم است كه به موفقيت‌هایى چشمگير در برگردان واژه‌ها و انعكاس معانى آيات دست يافته و از حيث استوارى و روانى نثر، سهم بسزايى دارد.
'''قرآن كريم ترجمه مركز فرهنگ و معارف قرآن'''، از جمله ترجمه‌هاى فارسى قرآن كريم است كه به موفقيت‌هایى چشمگير در برگردان واژه‌ها و انعكاس معانى آيات دست يافته و از حيث استوارى و روانى نثر، سهم بسزايى دارد.


خط ۲۹: خط ۳۱:
هسته اصلى ترجمه، بر اساس تفاسير معروف شيعه و اهل سنت مانند: تبيان، [[مجمع البيان في تفسير القرآن|مجمع البيان]]، [[الميزان في تفسير القرآن|الميزان]]، تفسير طبرى، كشاف التحرير و التنوير و... شكل گرفته است. چون تدوين اين ترجمه در اصل با هدف درج آن در تفسير راهنما بوده، طبعاً در برداشت‌هاى تفسيرى، نظر گروه تفسير مورد توجه قرار گرفته است تا ترجمه آيات با تفسير آنها هماهنگ باشد.
هسته اصلى ترجمه، بر اساس تفاسير معروف شيعه و اهل سنت مانند: تبيان، [[مجمع البيان في تفسير القرآن|مجمع البيان]]، [[الميزان في تفسير القرآن|الميزان]]، تفسير طبرى، كشاف التحرير و التنوير و... شكل گرفته است. چون تدوين اين ترجمه در اصل با هدف درج آن در تفسير راهنما بوده، طبعاً در برداشت‌هاى تفسيرى، نظر گروه تفسير مورد توجه قرار گرفته است تا ترجمه آيات با تفسير آنها هماهنگ باشد.


ترجمه هر متنى مى‌تواند به يكى از دو شكل صورت پذيرد: يا به‌صورت آزاد كه مترجم خود را در بند الفاظ، تعبيرات و ساختار متن محدود نسازد و با در نظر گرفتن مفهوم جمله و مراد گوينده، آن را در قالب زبان مقصد بريزد؛ يا به صورت مقيّد كه مترجم خود را به لفظ و تعبيرات و ساختار متن مقيد سازد و از اين ويژگى‌هاى متنى تخطى نكند، بلكه قالب‌هاى ساختارى متن را به ترجمه منتقل كند. البته ترجمه مقيد، گاه به‌صورت تحت‌اللفظى انجام مى‌پذيرد و گاه با حفظ نثر زبان مقصد و رعايت دستور زبان آن. در ترجمه قرآن نيز تقسيم‌هاى فوق قابل تصور است. گرچه عظمت متن وحيانى قرآن كريم و اهميت و دشوارى ترجمه آن سبب شده است كه تاكنون كمتر كسى به ترجمه آزاد روى بياورد و به همين جهت در طول چهارده قرن گذشته، ترجمه‌هاى قرآن، اعم از خطى و چاپى، همه به‌صورت تحت‌اللفظى انجام شده و حتى يك واو و فاء از آن در ترجمه اسقاط نشده است؛ ليكن در نيم قرن اخير، بازگرداندن قرآن از حالت تحت‌اللفظى بيرون آمده و غالباً - به‌ويژه در يكى دو دهه اخير - به سمت نثر معيار و متعارف گراييده است. ترجمه متين و امين مركز نيز با مراعات امانت و مطابقت و رعايت نثر معيار و امروزين صورت گرفته است؛ يعنى در حقيقت چيزى از متن در ترجمه كاسته نشده و معانى آيات با حفظ ساختار نص وحيانى قرآن، در عين رعايت ساختار و ويژگى‌هاى زبان فارسى منعكس گرديده است. در اين ترجمه اصول و مبانى ويژه‌اى مورد توجه بوده كه به مهم‌ترين آنها اشاره مى‌شود:
ترجمه هر متنى مى‌تواند به يكى از دو شكل صورت پذيرد: يا به‌صورت آزاد كه مترجم خود را در بند الفاظ، تعبيرات و ساختار متن محدود نسازد و با در نظر گرفتن مفهوم جمله و مراد گوينده، آن را در قالب زبان مقصد بريزد؛ يا به صورت مقيّد كه مترجم خود را به لفظ و تعبيرات و ساختار متن مقيد سازد و از اين ويژگى‌هاى متنى تخطى نكند، بلكه قالب‌هاى ساختارى متن را به ترجمه منتقل كند. البته ترجمه مقيد، گاه به‌صورت تحت‌اللفظى انجام مى‌پذيرد و گاه با حفظ نثر زبان مقصد و رعايت دستور زبان آن. در ترجمه قرآن نيز تقسيم‌هاى فوق قابل تصور است. گرچه عظمت متن وحيانى قرآن كريم و اهميت و دشوارى ترجمه آن سبب شده است كه تاكنون كمتر كسى به ترجمه آزاد روى بياورد و به همين جهت در طول چهارده قرن گذشته، ترجمه‌هاى قرآن، اعم از خطى و چاپى، همه به‌صورت تحت‌اللفظى انجام شده و حتى يك واو و فاء از آن در ترجمه اسقاط نشده است؛ ليكن در نيم قرن اخير، بازگرداندن قرآن از حالت تحت‌اللفظى بيرون آمده و غالباً ً - به‌ويژه در يكى دو دهه اخير - به سمت نثر معيار و متعارف گراييده است. ترجمه متين و امين مركز نيز با مراعات امانت و مطابقت و رعايت نثر معيار و امروزين صورت گرفته است؛ يعنى در حقيقت چيزى از متن در ترجمه كاسته نشده و معانى آيات با حفظ ساختار نص وحيانى قرآن، در عين رعايت ساختار و ويژگى‌هاى زبان فارسى منعكس گرديده است. در اين ترجمه اصول و مبانى ويژه‌اى مورد توجه بوده كه به مهم‌ترين آنها اشاره مى‌شود:


#در ترجمه واژه‌ها، معانى اصلى واژه مورد توجه بوده و از ذكر لازم معنا يا مراد تفسيرى به‌جاى آن پرهيز شده است.
#در ترجمه واژه‌ها، معانى اصلى واژه مورد توجه بوده و از ذكر لازم معنا يا مراد تفسيرى به‌جاى آن پرهيز شده است.
خط ۴۲: خط ۴۴:
برگرفته از سخنى درباره اين ترجمه، مأخره‌ى ترجمه مركز فرهنگ و معارف قرآن كريم.
برگرفته از سخنى درباره اين ترجمه، مأخره‌ى ترجمه مركز فرهنگ و معارف قرآن كريم.


==وابسته‌ها==
{{وابسته‌ها}}