ازمة التعلیم المعاصر و حلولها الاسلامیة: تفاوت میان نسخه‌ها

| پدیدآوران =  

[[زغلول راغب محمد النجار]] (نویسنده)

|زبان  

| زبان =عربی

| مکان نشر = امریکا- ویرجینیا

| سال نشر = 1990م/1410ق

| کد اتوماسیون =AUTOMATIONCODE.....AUTOMATIONCODE

| چاپ = یکم

}}

   

'''ازمة التعلیم المعاصر و حلولها الاسلامیة'''، تألیف [[زغلول راغب محمد النجار]]، نخست بحران آموزشى معاصر و ریشه‌‌‌های آن بررسى و تحلیل شده است آنگاه به راه‌حل‌های اسلامى آن اشارت رفته است.  

کتاب از دو فصل چند بهر‌ه‌ای برآمده است:  

فصل دوم. تربیت اسلامى و بحران آموزشى معاصر: راه خروج از بحران یادشده با همۀ ابعاد مادى و معنوى آن، بازگشت به تربیت اسلامى است چه، این تربیت روشى الهى و سازگار با سرشت انسان است که ساخته آفرینندۀ هستى است؛ اما تربیت اسلامى چیست، فلسفه، اهداف، محتوا و روش‌های آن کدام است و آیا تربیت اسلامى در تاریخ بشر نقشى داشته است‌؟

در پاسخ به این پرسشها، نخست از ماهیت تربیت اسلامى مى‌گوید و از رهگذر آن تربیت اسلامى را تعریف مى‌کند. از آبشخور الهى آن مى‌گوید و یادآور مى‌شود که برخلاف آنچه انتروپولوژیست‌های معاصر ادعا مى‌کنند و بنابر نگرش انسان‌شناختى اسلام، ایمان مقدم بر کفر و علم مقدم بر جهل بوده است. پیامبران، دست‌پروردۀ پروردگارند تا تعلیم و هدایت بشر را گردن نهند این است که پیامبر اکرم(ص)خود را معلم مى‌نامد و قرآن کریم مردم را به آموزش و تفکر و تدبر و شناخت زوایاى گوناگون هستى مى‌خواند و خواندن و نگاشتن و ابزار آن را بزرگ مى‌دارد. جناب رسول(ص)که در اندیشه، رفتار، گفتار و سیرت نمون‌های کامل و تمام‌عیار براى بشر است، در مسجد مردم را آموزش مى‌داد. اصحاب و تابعین، سنت آموزش در مسجد را پس از پیامبر اکرم(ص)پى گرفتند و رفته‌رفته، سنت تدریس در مسجد به سراسر جهان اسلام راه یافت.  

در زمین است. انسان جزوى از هستى است و گذشته از وجود مادى، ماهیتى معنوى دارد که او را از دیگر پدیده‌ها ممتاز مى‌کند و به او عقل، عاطفه، احساس، شعور و امکان تربیت مى‌دهد. اصل در انسان خیر است و شر عارض بر اوست چه، انسان بر فطرت پاک زاده مى‌شود و چون در محیط‍‌ قرار مى‌گیرد متأثر از آن، نیک یا بد بار مى‌آید. نهایت خیر در انسان توحید صرف و پرستش خداى یگانه است از نشانه‌‌‌های این توحید آن است که جز خدا را در وجود مؤثر ندانیم. در انسان میل به حق، خیر و زیبایى حسى و معنوى وجود دارد اینها فطرى اوست و تربیت باید بگون‌های باشد که فطرت آدمى را پاس دارد و پرورش دهد. هر فرد انسانى عضوى از جامعه انسانى است و نسبت به آن حق و تکلیفى دارد. ایجاد توازن میان حقوق و تکالیف لازمۀ زندگى و کارى به تمام معنا تربیتى است. تربیت در این زمینه باید انسانى و فراتر از جنس، رنگ، نژاد، زبان و سرزمین باشد. افراد، استعدادها و میل‌های گوناگون دارند و تربیت باید تفاوت‌های فردى را در نظر داشته باشد. تربیت اسلامى تربیتى فردى است و در قالب‌های خشک و انعطاف‌ناپذیر نمى‌گنجد. وحى و معرفت کسبى و فرهنگ بشرى منابع شناخت‌اند و تربیت باید در محتوا از این مصادر سود جوید.  

براى آشنایى با اهداف تربیت اسلامى، از هدف نظام‌های تربیتى غیردینى که همانا پرورش شهروند نیک است مى‌گوید و آن را با هدف تربیت اسلامى؛ یعنى، پرورش انسان صالح مى‌سنجد و از مفهوم صلاح در تربیت اسلامى یاد مى‌کند و مى‌آورد که انسان صالح در تربیت اسلامى خدا را مى‌شناسد و پرستنده و مطیع اوست. خود را نیز مى‌شناسد و به ارزش خود آشناست. از رسالت خود در زمین نیز آگاه است و از پایان کار و سرنوشت عقبایى خود باخبر است و مى‌داند که بیهوده آفریده نشده است و هر لحظه از زندگى او و خردترین رفتارش بازخواست دارد. او مى‌داند که دنیا مزرعه آخرت است و باید در آن براى روز حساب بگون‌های رفتار کند که گویى فردا خواهد مرد و براى دنیا چنان کند که پندارى جاودان خواهد زیست، چنین انسانى خشت نیکوى بناى جامعه صالح است.  

==منابع مقاله==

==وابسته‌ها==

[[رده:کتاب‌شناسی]]

[[رده:فاقد اتوماسیون]]