۱۴۴٬۵۹۹
ویرایش
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) جز (جایگزینی متن - 'ابنع' به 'ابن ع') |
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) جز (جایگزینی متن - 'تذکره (ابهام زدایی)' به 'تذکره (ابهامزدایی)') برچسبها: ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه |
||
| (۳ نسخهٔ میانیِ ایجادشده توسط همین کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۳۲: | خط ۳۲: | ||
| پیش از = | | پیش از = | ||
}} | }} | ||
{{کاربردهای دیگر|تذکره ( | {{کاربردهای دیگر|تذکره (ابهامزدایی)}} | ||
'''تذكره رياض العارفين'''، به زبان فارسی، اثر [[هدایت، رضاقلی|رضاقلىخان طبرستانى]]، متخلص به هدايت، مشتمل بر احوال و آثار تعدادى از عرفاى شاعر است. | '''تذكره رياض العارفين'''، به زبان فارسی، اثر [[هدایت، رضاقلی|رضاقلىخان طبرستانى]]، متخلص به هدايت، مشتمل بر احوال و آثار تعدادى از عرفاى شاعر است. | ||
| خط ۸۰: | خط ۸۰: | ||
[[صدرالدین قونیوی، محمد بن اسحاق|صدرالدين قونوى]]: از مشاهير علماى عظام و از اكابر عرفاى والامقام بوده و او را جناب شيخ محىالدين تربيت فرمود. مولوى را با وى، كمال وداد و اتحاد مىبود، چنانكه روزى مولوى به محفل آن جناب وارد شد؛ وى، بنا بر تعظيم، مسند خود را به مولوى بازگذاشت و خود به كنار رفت. مولوى، بر مسند شيخ ننشست. او گفت: چرا بر روى مسند ننشستى. مولوى گفت: خدا را چه جواب دهم كه بر سجاده تو نشينم. جناب شيخ سجاده را به دور افكند؛ گفت: سجادهاى كه تو را نشايد، ما را نيز نشايد. | [[صدرالدین قونیوی، محمد بن اسحاق|صدرالدين قونوى]]: از مشاهير علماى عظام و از اكابر عرفاى والامقام بوده و او را جناب شيخ محىالدين تربيت فرمود. مولوى را با وى، كمال وداد و اتحاد مىبود، چنانكه روزى مولوى به محفل آن جناب وارد شد؛ وى، بنا بر تعظيم، مسند خود را به مولوى بازگذاشت و خود به كنار رفت. مولوى، بر مسند شيخ ننشست. او گفت: چرا بر روى مسند ننشستى. مولوى گفت: خدا را چه جواب دهم كه بر سجاده تو نشينم. جناب شيخ سجاده را به دور افكند؛ گفت: سجادهاى كه تو را نشايد، ما را نيز نشايد. | ||
[[عطار، محمد بن ابراهیم|عطار نيشابورى]]: جناب شيخ، از اكابر اين طبقه است و در علو حال وى، كسى را مجال سخن نيست. شيخ فريدالدين محمد، در ابتدا مانند آباى معظم خود، صاحب ثروت و مكنت و جامع فضائل و حاوى خصائل و در حكمت الهى و طبيعى بىنظير و همتا و عطارخانههاى نيشابور همگى متعلق به جناب شيخ بوده و خود در داروخانهى خاصه، همه روزه بيماران را معالجه مىفرمود و بعد از فراغت از معالجات، به نظم | [[عطار، محمد بن ابراهیم|عطار نيشابورى]]: جناب شيخ، از اكابر اين طبقه است و در علو حال وى، كسى را مجال سخن نيست. شيخ فريدالدين محمد، در ابتدا مانند آباى معظم خود، صاحب ثروت و مكنت و جامع فضائل و حاوى خصائل و در حكمت الهى و طبيعى بىنظير و همتا و عطارخانههاى نيشابور همگى متعلق به جناب شيخ بوده و خود در داروخانهى خاصه، همه روزه بيماران را معالجه مىفرمود و بعد از فراغت از معالجات، به نظم مثنویات مىپرداخت. | ||
[[ | [[ابن عربی، محمد بن علی|محىالدين عربى]]: وى، از اعاظم محققین و از اماجد موحدين است. خرقهى وى، به يك واسطه، به حضرت خضر مىرسد. وى، مريد شيخ ابوالحسن على، از خلفاى شيخ محىالدين عبدالقادر جيلانى است و سلسلهى ايشان، به واسطهى معروف كرخى، به حضرت امام ثامن، على بن موسى الرضا(ع) مىرسد. | ||
روضهى دوم | روضهى دوم | ||
| خط ۱۰۶: | خط ۱۰۶: | ||
== وضعيت كتاب == | == وضعيت كتاب == | ||
كتاب، اخيراً با مقدمه و تصحيح و تعليقات ابوالقاسم رادفر و گيتا اشيدرى و به همت پژوهشگاه علوم انسانى و مطالعات فرهنگى، به زيور طبع آراسته شده است.فهرست مطالب، در آغاز كتاب و فهرست آيات و احاديث، فهرست كتابها، فهرست نام كسان و فهرست منابع و مآخذ در پايان آن ذكر شده است. | كتاب، اخيراً با مقدمه و تصحيح و تعليقات ابوالقاسم رادفر و گيتا اشيدرى و به همت پژوهشگاه علوم انسانى و مطالعات فرهنگى، به زيور طبع آراسته شده است.فهرست مطالب، در آغاز كتاب و فهرست آيات و احاديث، فهرست كتابها، فهرست نام كسان و فهرست منابع و مآخذ در پايان آن ذكر شده است. | ||
==وابستهها== | |||
{{وابستهها}} | |||
[[رده:کتابشناسی]] | [[رده:کتابشناسی]] | ||