قرآن هرگز تحریف نشده: تفاوت میان نسخه‌ها

| کتابخانۀ دیجیتال نور =4674

 

'''قرآن هرگز تحریف نشده'''، ترجمه فارسی اثر عربی استاد [[حسن‌زاده آملی، حسن|علامه حسن‎زاده آملى]] با نام «فصل الخطاب في عدم تحريف كتاب رب الأرباب» است که توسط عبدالعلى محمدى شاهرودى صورت گرفته است.

مترجم، در تاریخ سه‎شنبه، 12 آبان سال 1371ش، از ترجمه این اثر فراغت یافته است<ref>ر.ک: همان، ص143</ref>.

کتاب، متشکل است از تقریظ استاد [[حسن‌زاده آملی، حسن|حسن‎زاده آملی]]، پیشگفتار مترجم، پیشگفتار مؤلف و مطالب اصلی که در ذیل عناوین متعدد و متنوع مطرح شده است.

تعلیقات [[شعرانی، ابوالحسن|علامه شعرانی]]، در قالب 22 شماره ذکر شده است. وی نخست فقره‎ای از کلام [[نوری، حسین بن محمدتقی|محدث نوری]] را همراه با ذکر شماره صفحه مربوطه نقل نموده، سپس حاشیه خویش را در ذیل آن مرقوم فرموده است.

در پیشگفتار مترجم، از اهمیت و عظمت قرآن و توطئه‎های رنگارنگی که از آغاز نزول، در ضدیت با آن صورت گرفت و... سخن رفته است<ref>ر.ک: پیشگفتار مترجم، ص5-12</ref>.

مؤلف محترم که از اندیشمندان بزرگ عصر حاضر در جهان تشیع مى‎باشد، در این کتاب، موضوع عدم تحریف قرآن کریم را از راه‎هاى مختلفى اثبات نموده است. وى با استفاده از طرق مختلف، سعى مى‎کند شیعه را از اتهام اعتقاد به تحریف قرآن که اهل سنت به او وارد می‌سازد، مبرا نماید.

وی مطالب را از توقیفى بودن سوره‎ها و آیه‎ها و نیز مسئله «بسم الله الرحمن الرحيم» که جزء هر سوره از قرآن است، شروع می‎کند، آنگاه با ذکر ادله مختلف از آیات و احادیث، عدم تحریف را اثبات و در ادامه نظرات برخى از علمای شیعه را در این زمینه ذکر نموده است.

در بخشى دیگر از کتاب، نظر [[نوری، حسین بن محمدتقی|حاجى نورى]] در کتاب «فصل الخطاب» را مطرح و پاسخ آن را بیان نموده و مى‎گوید: روایاتى که ایشان در این کتاب آورده است، اخبار آحاد هستند و نمى‎توانند با قرآن معارضه نمایند؛ لذا قابل استناد نمى‎باشند<ref>ر.ک: متن کتاب، ص125</ref>.

برخى از موضوعات مطرح‎شده در این کتاب، به قرار زیر است:

# توقیفی بودن ترتیب آیات و سوره‎ها؛

# چگونگى نظم آیات و سوره‎ها؛

# عدم جمع‎آورى قرآن توسط صحابه؛

# ترتیب سوره‎هاى قرآن؛

# اشخاصى که در زمان پیامبر(ص) قرآن را جمع‎آورى نمودند؛

# على(ع)، نخستین جمع‎آورى‎کننده قرآن؛

# تنظیم سوره‎ها به اجتهاد صحابه نبوده است؛

# علت اختلاف شماره آیات در قرآن‎ها.

نویسنده در بحث ترتیب سورها، با ادله مختلف، توقیفى بودن سوره‎ها را اثبات کرده است؛ از جمله: اینکه بعضى از سوره‎ها داراى حروف مقطعه هستند و برخى نیستند و از طرف دیگر در برخى آیات کلمه سوره وجود دارد و همچنین سوره توبه بسم الله ندارد.

وی در این موضوع که چرا سوره برائت، بسم الله ندارد، نظرات مفسران اسلامى را متذکر شده و در پایان نتیجه مى‎گیرد که عمده‎ترین دلیل براى این موضوع، روایات اهل‎بیت(ع) است<ref>ر.ک: همان، ص38-44</ref>.

در بحث عدم تحریف قرآن، پس از بیان این نکته که خداوندی که قرآن را نازل کرده، خود حافظ‍‎ و حامى آن است، آیاتى را پیرامون عدم تحریف قرآن بیان کرده و در پایان نظرات علمای شیعه را در این‎باره متذکر ‎شده است.

ترجمه جناب عبدالعلی محمدی شاهرودی، از این کتاب، به فرمایش استاد [[حسن‌زاده آملی، حسن|حسن‎زاده آملی]]، با قلمی شیوا و رسا صورت گرفته است<ref>ر.ک: تقریظ، ص3</ref>.

در پاورقی‎ها علاوه بر ذکر آدرس آیات و روایات و منابع مطالب، آیات به فارسی ترجمه شده‎اند، ضبط برخی از کلمات موجود در متن ذکر شده و پاره‎ای از واژه‎ها و عبارات توضیح داده شده‎اند.

کلیه آنچه در پاورقی آورده شده، یادداشت‎هایی است که مترجم، آنها را به‎عنوان توضیح آورده است<ref>ر.ک: پیشگفتار مترجم، ص12</ref>.