۱۴۶٬۲۴۴
ویرایش
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) |
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) جز (جایگزینی متن - 'تاريخ الأدب العربي (ابهام زدایی)' به 'تاريخ الأدب العربي (ابهامزدایی)') |
||
| (۳ نسخهٔ میانیِ ایجادشده توسط همین کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۶: | خط ۶: | ||
| پدیدآوران = | | پدیدآوران = | ||
[[بروکلمان، کارل]] (نويسنده) | [[بروکلمان، کارل]] (نويسنده) | ||
[[نجار، عبدالحلیم ]] (مترجم) | [[نجار، عبدالحلیم]] (مترجم) | ||
[[بکر، یعقوب ]] ( مترجم) | [[بکر، یعقوب]] (مترجم) | ||
[[عبدالتواب، رمضان]] ( مترجم) | [[عبدالتواب، رمضان]] (مترجم) | ||
|زبان | |زبان | ||
| زبان = عربی | | زبان = عربی | ||
| خط ۲۷: | خط ۲۷: | ||
| پیش از = | | پیش از = | ||
}} | }} | ||
{{کاربردهای دیگر|تاريخ الأدب العربي ( | {{کاربردهای دیگر|تاريخ الأدب العربي (ابهامزدایی)}} | ||
'''تاریخ الأدب العربی''' ترجمه عربی کتاب [[بروکلمان، کارل|کارل بروکلمان]] به همین نام در 6 جلد توسط دکتر [[نجار، عبدالحلیم|عبدالحلیم نجار]]. | '''تاریخ الأدب العربی''' ترجمه عربی کتاب [[بروکلمان، کارل|کارل بروکلمان]] به همین نام در 6 جلد توسط دکتر [[نجار، عبدالحلیم|عبدالحلیم نجار]]. | ||
| خط ۳۶: | خط ۳۶: | ||
نگاه [[بروکلمان، کارل|بروکلمان]] در این اثر به ادب عربی در زمانهای مختلف چنین است: | نگاه [[بروکلمان، کارل|بروکلمان]] در این اثر به ادب عربی در زمانهای مختلف چنین است: | ||
در جاهلیت و صدر اسلام و دولت اموی، عربی را مانند بسیاری از زبانهای دیگر دنیا، زبانی محلی میداند که دارای فنون فصاحت و بلاغت بالایی بوده است، او مردم این زمانه و فرهنگ و زیستبوم و... آنان را نیز میکاود. پس از این دورهها به سراغ عصر عباسی میرود که زبان عربی، در کتابت و بهعنوان زبان علمی اسلامی، زبان فراگیر عالم اسلامی میشود. اینجا محل برخورد فرهنگ اسلامی(عربی) با سایر فرهنگهاست. دوران بالیدن حیات عقلی فرهنگ و زبان عربی نیز در این زمانه رقم میخورد که به عصر ترجمه نیز معروف است. پس از گذران این دوران، زبان عربی دوباره به جایگاه اولیه خودش و زبان محلی برمیگردد و کارهای علمی مسلمانان در حد تمجید آثار بزرگان پیشین و تمجید میراث سابق باقی میماند و فنون ادبی آن دوباره به فن قول و صناعت بیان برمیگردد. مجددا با طلوع نهضت جدید در مشرق و نزدیکی نقاط عالم با یکدیگر، فرصتی برای تبادل افکار و فرهنگها فراهم شده که با این امر، فرهنگ و ادب عرب، حیات جدیدی را آغاز کرده است... .<ref>ر.ک: همان، صفحات ی تا ل</ref> | در جاهلیت و صدر اسلام و دولت اموی، عربی را مانند بسیاری از زبانهای دیگر دنیا، زبانی محلی میداند که دارای فنون فصاحت و بلاغت بالایی بوده است، او مردم این زمانه و فرهنگ و زیستبوم و... آنان را نیز میکاود. پس از این دورهها به سراغ عصر عباسی میرود که زبان عربی، در کتابت و بهعنوان زبان علمی اسلامی، زبان فراگیر عالم اسلامی میشود. اینجا محل برخورد فرهنگ اسلامی(عربی) با سایر فرهنگهاست. دوران بالیدن حیات عقلی فرهنگ و زبان عربی نیز در این زمانه رقم میخورد که به عصر ترجمه نیز معروف است. پس از گذران این دوران، زبان عربی دوباره به جایگاه اولیه خودش و زبان محلی برمیگردد و کارهای علمی مسلمانان در حد تمجید آثار بزرگان پیشین و تمجید میراث سابق باقی میماند و فنون ادبی آن دوباره به فن قول و صناعت بیان برمیگردد. مجددا با طلوع نهضت جدید در مشرق و نزدیکی نقاط عالم با یکدیگر، فرصتی برای تبادل افکار و فرهنگها فراهم شده که با این امر، فرهنگ و ادب عرب، حیات جدیدی را آغاز کرده است....<ref>ر.ک: همان، صفحات ی تا ل</ref> | ||
چاپهای متعددی از این اثر توسط انتشارات مختلف و در مجلدات مختلف منتشر شده است مثلا چاپ دارالکتاب 7 جلدی است و... ولی این چاپ 6 جلدی مصر است. مترجم، در ترجمه کتاب به عربی، از شیوه مزجی و تألیف میان کتاب اصلی و ملحقات آن بهره برده و دو چاپ اول و دوم کتاب را مدنظر قرار داده است.<ref>ر.ک: همان، صفحه س</ref> | چاپهای متعددی از این اثر توسط انتشارات مختلف و در مجلدات مختلف منتشر شده است مثلا چاپ دارالکتاب 7 جلدی است و... ولی این چاپ 6 جلدی مصر است. مترجم، در ترجمه کتاب به عربی، از شیوه مزجی و تألیف میان کتاب اصلی و ملحقات آن بهره برده و دو چاپ اول و دوم کتاب را مدنظر قرار داده است.<ref>ر.ک: همان، صفحه س</ref> | ||