دیوان سلمان ساوجی: تفاوت میان نسخه‌ها

[[تفضلي، تقي]] (مقدمه نویس)

و تنها به هوای لب معشوق است که عاشق زندگانی خود را همچون حبابی که بر سر جام می است، از دست می‌دهد، اما پیش از آنکه چنین واقعه‌ای رخ دهد، شاعر از ساقی مجلس، باده طلب می‌کند:

{{ب|'' ساقی مجلس بده باده که خواهیم رفت ''|2=''ما به هوای لبش در سر می چون حباب ''<ref>ر.ک: همان</ref>}}