احوال مشایخ کبار عنی احوال و مناقب بعضی مشایخ سلسله شطاریه خصوصا شیخ محمد اشرف شطاری لاهوری: تفاوت میان نسخه‌ها
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) جز (جایگزینی متن - 'مقدمه نويس' به 'مقدمه‌نويس') |
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۲۵: | خط ۲۵: | ||
| پیش از = | | پیش از = | ||
}} | }} | ||
'''احوال مشایخ کبیر'''، اثری فارسی، تألیف نویسنده معاصر پاکستانی سلیمان بن شیخ | '''احوال مشایخ کبیر'''، اثری فارسی، تألیف نویسنده معاصر پاکستانی [[ابن سعدالله، سلیمان|سلیمان بن شیخ سعدالله]]، مشتمل بر احوال و مناقب بعضی مشایخ سلسله شطاریه است. کتاب با مقدمه و اهتمام [[مجددی، محمداقبال|محمد اقبال مجددی]] منتشر شده است. | ||
آن‌گونه که در مقدمه کتاب آمده است مرکز تحقیقات فارسی ایران و پاکستان، تصمیم به تصحیح و چاپ برخی از مجموعه رساله‌های خطی موجود در کتابخانه گنج‌بخش نموده است. کتاب حاضر سومین متن از این رسایل است<ref>ر.ک: سخن مدیر، دومین صفحه</ref>. | آن‌گونه که در مقدمه کتاب آمده است مرکز تحقیقات فارسی ایران و پاکستان، تصمیم به تصحیح و چاپ برخی از مجموعه رساله‌های خطی موجود در کتابخانه گنج‌بخش نموده است. کتاب حاضر سومین متن از این رسایل است<ref>ر.ک: سخن مدیر، دومین صفحه</ref>. | ||
از سلاسل بزرگ، سلسله‌ای است که از حضرت امام به‌حق ناطق جعفر صادق(ع) به‌واسطه ابویزید طیفور بسطامی - قدس‌سره - جاری شد و به این نسبت این سلسله را طیفوریه گویند و شعبه‌ای از این سلسله را شطاریه نامند<ref>ر.ک: معصوم‌علی‌شاه، ج2، ص151</ref>. | از سلاسل بزرگ، سلسله‌ای است که از حضرت امام به‌حق ناطق [[امام جعفر صادق علیه‌السلام|جعفر صادق(ع)]] به‌واسطه ابویزید طیفور بسطامی - قدس‌سره - جاری شد و به این نسبت این سلسله را طیفوریه گویند و شعبه‌ای از این سلسله را شطاریه نامند<ref>ر.ک: معصوم‌علی‌شاه، ج2، ص151</ref>. | ||
این کتاب – آن‌گونه که در مقدمه آن آمده - از آثار سلیمان بن شیخ سعدالله است که از ملازمان رکاب محیی‌الدین محمد اورنگ زیب بهادر عالم‌گیر (1118-1068ق)، از سلاطین گورکانی هند، بوده است<ref>ر.ک: مقدمه مؤلف، ص1؛ زمانی، علی؛ شاهچراغی، شهره، ص368</ref>. | این کتاب – آن‌گونه که در مقدمه آن آمده - از آثار سلیمان بن شیخ سعدالله است که از ملازمان رکاب محیی‌الدین محمد اورنگ زیب بهادر عالم‌گیر (1118-1068ق)، از سلاطین گورکانی هند، بوده است<ref>ر.ک: مقدمه مؤلف، ص1؛ زمانی، علی؛ شاهچراغی، شهره، ص368</ref>. | ||
ابوالفتح هدایت‌الله | [[ابوالفتح هدایت‌الله سرمست]]، اولین تن از مشایخی است که نسب او با یازده واسطه به شیخ [[گیلانی، عبدالقادر|عبدالقادر گیلانی]] می‌رسیده است. وی را سرمست می‌گفته‌اند، چراکه از غایت استغراق به مشاهده تجلیات معنوی حالت سکر بر آن ذات تقدس‌سمات غالب بوده است<ref>ر.ک: متن کتاب، ص4-3</ref>. داستان «شیخ‌زاده‌های قدوای» از جمله حکایت‌ها و کرامت‌های عجیب و غریب است که در ادامه مطالب کتاب ذکر شده است<ref>ر.ک: همان، ص6</ref>. | ||
حاجی حمید حصور<ref>ر.ک: همان، ص7</ref>، شاه صبغة‌الله<ref>ر.ک: همان، ص16</ref> و شاه فرید ثانی<ref>ر.ک: همان، ص17</ref>، از دیگر مشایخ کبار شطاریه است که نویسنده به ذکر شرح حال و کرامات ایشان پرداخته است. | حاجی حمید حصور<ref>ر.ک: همان، ص7</ref>، شاه صبغة‌الله<ref>ر.ک: همان، ص16</ref> و شاه فرید ثانی<ref>ر.ک: همان، ص17</ref>، از دیگر مشایخ کبار شطاریه است که نویسنده به ذکر شرح حال و کرامات ایشان پرداخته است. | ||
نسخهٔ ۲۹ اوت ۲۰۲۴، ساعت ۱۸:۳۸
| احوال مشایخ کبار عنی احوال و مناقب بعضی مشایخ سلسله شطاریه خصوصا شیخ محمد اشرف شطاری لاهوری | |
|---|---|
 | |
| پدیدآوران | ابن سعدالله، سلیمان (نويسنده) مجددی، محمداقبال (مقدمه‌نويس) |
| ناشر | مرکز تحقیقات فارسی ایران و پاکستان |
| مکان نشر | پاکستان - اسلام آباد |
| سال نشر | 1379ش - 1420ق - 2000م |
| چاپ | 1 |
| موضوع | فارسی - دین و عرفان - فرهنگ و ادب فارسی |
| زبان | اردو - فارسی |
| تعداد جلد | 1 |
| نورلایب | مطالعه و دانلود pdf |
احوال مشایخ کبیر، اثری فارسی، تألیف نویسنده معاصر پاکستانی سلیمان بن شیخ سعدالله، مشتمل بر احوال و مناقب بعضی مشایخ سلسله شطاریه است. کتاب با مقدمه و اهتمام محمد اقبال مجددی منتشر شده است.
آن‌گونه که در مقدمه کتاب آمده است مرکز تحقیقات فارسی ایران و پاکستان، تصمیم به تصحیح و چاپ برخی از مجموعه رساله‌های خطی موجود در کتابخانه گنج‌بخش نموده است. کتاب حاضر سومین متن از این رسایل است[۱].
از سلاسل بزرگ، سلسله‌ای است که از حضرت امام به‌حق ناطق جعفر صادق(ع) به‌واسطه ابویزید طیفور بسطامی - قدس‌سره - جاری شد و به این نسبت این سلسله را طیفوریه گویند و شعبه‌ای از این سلسله را شطاریه نامند[۲].
این کتاب – آن‌گونه که در مقدمه آن آمده - از آثار سلیمان بن شیخ سعدالله است که از ملازمان رکاب محیی‌الدین محمد اورنگ زیب بهادر عالم‌گیر (1118-1068ق)، از سلاطین گورکانی هند، بوده است[۳].
ابوالفتح هدایت‌الله سرمست، اولین تن از مشایخی است که نسب او با یازده واسطه به شیخ عبدالقادر گیلانی می‌رسیده است. وی را سرمست می‌گفته‌اند، چراکه از غایت استغراق به مشاهده تجلیات معنوی حالت سکر بر آن ذات تقدس‌سمات غالب بوده است[۴]. داستان «شیخ‌زاده‌های قدوای» از جمله حکایت‌ها و کرامت‌های عجیب و غریب است که در ادامه مطالب کتاب ذکر شده است[۵].
حاجی حمید حصور[۶]، شاه صبغة‌الله[۷] و شاه فرید ثانی[۸]، از دیگر مشایخ کبار شطاریه است که نویسنده به ذکر شرح حال و کرامات ایشان پرداخته است.
بعضی کلمات نسخه خطی از بین رفته، ولذا مصحح کتاب با عبارت «کرم‌خورده» آنها را مشخص کرده و بعضی کلمات را که خود به متن افزوده، در کروشه آورده است[۹].
پانویس
منابع مقاله
- سخن مدیر و متن کتاب.
- زمانی، علی؛ شاهچراغی، شهره، «معرفی نسخه خلاصة التواريخ، اثر سبحان رای بتالوی»، مطالعات ادبیات، عرفان و فلسفه تابستان 1395، دوره دوم - شماره 2/1، ص367 تا 378:
https://www.noormags.ir/view/fa/articlepage/1162766
- معصوم‌علی‌شاه، «طرائق الحقائق»، با تصحیح محمدجعفر محجوب، انتشارات کتابخانه سنایی، بی‌تا.