عبادی، مظفر بن اردشیر: تفاوت میان نسخه‌ها

    از ویکی‌نور
     
    (یک نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط یک کاربر دیگر نشان داده نشد)
    خط ۳۰: خط ۳۰:
    |-
    |-
    |برخی آثار
    |برخی آثار
    | data-type="authorWritings" |[[‏صوفی‌نامه: التصفیه فی احوال المتصوفه]]  
    | data-type="authorWritings" |[[مناقب الصوفية]]
     
    [[صوفی‌نامه؛ التصفیه فی احوال المتصوفه]]  


    [[‏مناقب الصوفیه]]
    |- class="articleCode"
    |- class="articleCode"
    |کد مؤلف
    |کد مؤلف
    خط ۶۳: خط ۶۴:
    [[صوفی‌نامه؛ التصفیه فی احوال المتصوفه]]  
    [[صوفی‌نامه؛ التصفیه فی احوال المتصوفه]]  


    [[مناقب الصوفیة]]  
    [[التصفیة في أحوال المتصوفة]]  


    [[رده:زندگی‌نامه]]
    [[رده:زندگی‌نامه]]
    [[رده:فروردین(1400)]]
    [[رده:فروردین(1400)]]

    نسخهٔ کنونی تا ‏۲۹ اوت ۲۰۲۴، ساعت ۱۰:۳۰

    عبادی، مظفر بن اردشیر
    نام عبادی، مظفر بن اردشیر
    نام‌های دیگر ع‍ب‍ادی‌، اب‍و ال‍م‍ظف‍ر م‍ن‍ص‍ور

    ع‍ب‍ادی‌، اب‍و م‍ن‍ص‍ور م‍ظف‍ر

    ع‍ب‍ادی‌، ق‍طب ‌ال‍دی‍ن‌

    نام پدر اردشیر
    متولد 491ق
    محل تولد روستاى سنج عباد مرو
    رحلت 547 ق
    اساتید نصرالله خُشنامى

    عبدالغفار شيروى

    برخی آثار مناقب الصوفية

    صوفی‌نامه؛ التصفیه فی احوال المتصوفه

    کد مؤلف AUTHORCODE03421AUTHORCODE

    قطب‌الدين ابوالمظفر منصور بن اردشير عبادى مروزى (491-547ق)، ملقب به امير و معروف به امير قطب‌الدين يا قطب عبادى و مشهور به واعظ، فقيه و محدث، در روستاى سنج عباد، از قراء مرو، به دنيا آمد و بدين جهت به عبادى مشهور شد.

    تحصیلات

    وى از نصرالله خُشنامى و عبدالغفار شيروى و عده‌اى ديگر حديث شنيد. او از طرف سلطان سنجر به بغداد رفت و مدت سه سال در جامع قصر و در دارالسلطنه به وعظ پرداخت و مردم بر گردش ازدحام مى‌نمودند. او در جامع قصر املاءِ حديث مى‌كرد. ابن اخضر و حمزة بن قبيطى و محمدبن مكرم از وى حديث روايت كرده‌اند. نيكوئى و حسن وعظ وى ضرب‌المثل بود. ابن جوزى گويد كه او زيبا كلام بود و از مواعظ او مجلداتى گردآورى كرده‌اند.

    وفات

    عبادى در عسكر مكرم خوزستان درگذشت.

    آثار

    ابوسعيد سمعانى گويد كه از او رساله‌اى در «شرب الخمر» ديده است. همچنين مناقب الصوفية و صوفى‌نامه از وى مى‌باشد.



    وابسته‌ها