الحياة البرزخية: تفاوت میان نسخه‌ها
جز (جایگزینی متن - 'آيت الله ' به 'آیت‌الله ') |
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) جز (جایگزینی متن - 'برزخ (ابهام زدایی)' به 'برزخ (ابهام‌زدایی)') |
||
| (۵۳ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۸ کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
{{جعبه اطلاعات کتاب | |||
| تصویر =NUR03780J1.jpg | |||
| عنوان =الحیاه البرزخیه | |||
| عنوان‌های دیگر = | |||
| | | پدیدآوران = | ||
[[سبحانی تبریزی، جعفر]] (نویسنده) | |||
| | | زبان =عربی | ||
| کد کنگره = | |||
| | | موضوع = | ||
|زبان | |||
|کد کنگره | |||
|موضوع | |||
| ناشر = | |||
[بی نا] | |||
| مکان نشر =[بی جا] - | |||
| سال نشر = | |||
== | | کد اتوماسیون =AUTOMATIONCODE03780AUTOMATIONCODE | ||
| چاپ =1 | |||
| تعداد جلد =1 | |||
| کتابخانۀ دیجیتال نور =03780 | |||
| کتابخوان همراه نور =03780 | |||
| کد پدیدآور = | |||
| پس از = | |||
| پیش از = | |||
}} | |||
{{کاربردهای دیگر| برزخ (ابهام‌زدایی)}} | |||
'''الحياة البرزخية''' اثر آیت‌الله [[سبحانی تبریزی، جعفر|جعفر سبحانى]] به زبان عربى و با موضوع كلامى است كه در آن مسأله برزخ و شبهات پيرامون آن به رشته تحرير در آمده است. | |||
==انگیزه تأليف== | |||
نقد ادعاها و عقائد وهابيت حجاز و رياض درباره زندگى برزخى انسان پس از مرگ با استناد به كتاب و سنت و عقل صريح. | |||
== | ==ساختار== | ||
مطالب اين كتاب در شش فصل تدوين شده است: | |||
#حقيقت انسان، روح و نفس او | |||
#استمرار زندگى پس از انتقال از دنيا يا بقاء روح بعد از مرگ | |||
#وجود ارتباط بين زندگى دنيوى و برزخى | |||
#حيات برزخى در كلمات علما | |||
#انتفاع اهل برزخ به اعمال مؤمنين | |||
#پاسخ به شبهات | |||
== گزارش محتوا== | |||
در ابتداى كتاب نویسنده به اين واقعيت اشاره مى‌كند كه حقيقت وجود انسان به روح و نفس اوست و جسم به عنوان ابزارى در اختيار روح است. او پيش از پرداختن به كتاب و سنت برخى ادله عقلى وجدانى را طرح كرده است و متذكر می‌شود كه اين براهین نيازمند مطالعه كتب فلسفى نبوده وهرانسانى با تجرد از افكار و آراء گذشته خود آن را حس مى‌كند: | |||
#شخصيت انسان كه تعبير به " من " می‌شود ثابت است. | |||
#علم انسان به نفسش با غفلت از بدن | |||
برخى آيات قرآن كريم به وضوح و برخى به اشاره به غير جسمانى بودن شخصيت انسان اشاره دارد. | |||
در فصل بعد استمرار زندگى و بقاء روح پس از مرگ با استناد به ده آيه از قرآن كريم بررسى شده است. البته اين تعداد از آيات از باب نمونه است و مجموعه‌اى از آيات صلاحيت استدلال را دارند. | |||
حيات برزخى در فصل سوم با استناد به آيات و روايات اثبات شده است. سخن گفتن پيامبرانى همچون صالح و شعيب با اقوام خود پس از هلاكت و امر شدن نبى اكرم(ص) به تكلم با انبيا از جمله ادله قرآنى است. در سنت معصومين عليهم‌السلام نيز موارد فراوانى را مى توان يافت كه حاكى از وجود عالمى مابين زندگى دنيوى و اخروى است. سخن گفتن پيامبر اكرم(ص) با أهل قليب پس از جنگ بدر، تكلم امام علی عليه‌السلام با رؤساى ناكثين پس از معركه جمل و سلام دادن به نبى اكرم(ص) در پایان نماز از مواردى است كه به آن اشاره شده است. | |||
از آنجا كه كتاب در پاسخ به عقائد وهابيت نگارش يافته، در بررسى كلمات علما با عبارات اهل سنت مانند: [[ابن حنبل، احمد بن محمد|احمد بن حنبل]]، اشعرى و [[تفتازانی، مسعود بن عمر|تفتازانى]] آغاز و به ديدگاه [[مفید، محمد بن محمد|شيخ مفيد]] ختم كرده است. | |||
ظاهر كتاب و سنت آنستكه خداوند به فضل خود ثواب عمل صالحى را كه ديگرى به نيابت از ميت انجام دهد به او مى رساند. در احاديث به مصاديقى از اين اعمال صالح تصريح شده است: روزه، حج، نذر، صدقه. در ادامه ديدگاه مذاهب حنبلى، شافعى و حنفى در اين خصوص آمده است. | |||
در فصل پایانى كتاب نيز ابتدا به تعدادى از شبهات پاسخ داده و سپس بحثى را با عنوان نذور مطرح و چنين نتيجه گیرى مى‌كند كه اعمال صالحى را كه مسلمانان در نزد قبور انبيا و اولیا انجام می‌دهند و اطعام طعام و... كرده و ثواب آن را به اموات اهداء می‌كنند، به نيت عبادت اموات نبوده بلكه به قصد رسيدن ثواب به اموات است و عملى صحيح می‌باشد. | |||
منابع مقاله: متن و مقدمه كتاب | |||
==وابسته‌ها== | |||
{{وابسته‌ها}} | |||
== | |||
[[رده:کتاب‌شناسی]] | [[رده:کتاب‌شناسی]] | ||
نسخهٔ کنونی تا ۲۹ اوت ۲۰۲۴، ساعت ۱۰:۱۴
| الحیاه البرزخیه | |
|---|---|
 | |
| پدیدآوران | سبحانی تبریزی، جعفر (نویسنده) |
| ناشر | [بی نا] |
| مکان نشر | [بی جا] - |
| چاپ | 1 |
| زبان | عربی |
| تعداد جلد | 1 |
| نورلایب | مطالعه و دانلود pdf |
الحياة البرزخية اثر آیت‌الله جعفر سبحانى به زبان عربى و با موضوع كلامى است كه در آن مسأله برزخ و شبهات پيرامون آن به رشته تحرير در آمده است.
انگیزه تأليف
نقد ادعاها و عقائد وهابيت حجاز و رياض درباره زندگى برزخى انسان پس از مرگ با استناد به كتاب و سنت و عقل صريح.
ساختار
مطالب اين كتاب در شش فصل تدوين شده است:
- حقيقت انسان، روح و نفس او
- استمرار زندگى پس از انتقال از دنيا يا بقاء روح بعد از مرگ
- وجود ارتباط بين زندگى دنيوى و برزخى
- حيات برزخى در كلمات علما
- انتفاع اهل برزخ به اعمال مؤمنين
- پاسخ به شبهات
گزارش محتوا
در ابتداى كتاب نویسنده به اين واقعيت اشاره مى‌كند كه حقيقت وجود انسان به روح و نفس اوست و جسم به عنوان ابزارى در اختيار روح است. او پيش از پرداختن به كتاب و سنت برخى ادله عقلى وجدانى را طرح كرده است و متذكر می‌شود كه اين براهین نيازمند مطالعه كتب فلسفى نبوده وهرانسانى با تجرد از افكار و آراء گذشته خود آن را حس مى‌كند:
- شخصيت انسان كه تعبير به " من " می‌شود ثابت است.
- علم انسان به نفسش با غفلت از بدن
برخى آيات قرآن كريم به وضوح و برخى به اشاره به غير جسمانى بودن شخصيت انسان اشاره دارد.
در فصل بعد استمرار زندگى و بقاء روح پس از مرگ با استناد به ده آيه از قرآن كريم بررسى شده است. البته اين تعداد از آيات از باب نمونه است و مجموعه‌اى از آيات صلاحيت استدلال را دارند.
حيات برزخى در فصل سوم با استناد به آيات و روايات اثبات شده است. سخن گفتن پيامبرانى همچون صالح و شعيب با اقوام خود پس از هلاكت و امر شدن نبى اكرم(ص) به تكلم با انبيا از جمله ادله قرآنى است. در سنت معصومين عليهم‌السلام نيز موارد فراوانى را مى توان يافت كه حاكى از وجود عالمى مابين زندگى دنيوى و اخروى است. سخن گفتن پيامبر اكرم(ص) با أهل قليب پس از جنگ بدر، تكلم امام علی عليه‌السلام با رؤساى ناكثين پس از معركه جمل و سلام دادن به نبى اكرم(ص) در پایان نماز از مواردى است كه به آن اشاره شده است.
از آنجا كه كتاب در پاسخ به عقائد وهابيت نگارش يافته، در بررسى كلمات علما با عبارات اهل سنت مانند: احمد بن حنبل، اشعرى و تفتازانى آغاز و به ديدگاه شيخ مفيد ختم كرده است.
ظاهر كتاب و سنت آنستكه خداوند به فضل خود ثواب عمل صالحى را كه ديگرى به نيابت از ميت انجام دهد به او مى رساند. در احاديث به مصاديقى از اين اعمال صالح تصريح شده است: روزه، حج، نذر، صدقه. در ادامه ديدگاه مذاهب حنبلى، شافعى و حنفى در اين خصوص آمده است.
در فصل پایانى كتاب نيز ابتدا به تعدادى از شبهات پاسخ داده و سپس بحثى را با عنوان نذور مطرح و چنين نتيجه گیرى مى‌كند كه اعمال صالحى را كه مسلمانان در نزد قبور انبيا و اولیا انجام می‌دهند و اطعام طعام و... كرده و ثواب آن را به اموات اهداء می‌كنند، به نيت عبادت اموات نبوده بلكه به قصد رسيدن ثواب به اموات است و عملى صحيح می‌باشد.
منابع مقاله: متن و مقدمه كتاب