معماری امامزادگان قم در قرن هشتم: تفاوت میان نسخه‌ها
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) جز (جایگزینی متن - 'امامزادگان (ابهام زدایی)' به 'امامزادگان (ابهام‌زدایی)') برچسب‌ها: ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه |
||
| (۲ نسخهٔ میانیِ ایجادشده توسط همین کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۹: | خط ۹: | ||
| زبان = فارسی | | زبان = فارسی | ||
| کد کنگره = 1384 /م795 ک2 / 2113 DSR | | کد کنگره = 1384 /م795 ک2 / 2113 DSR | ||
| موضوع = قم - امام | | موضوع = قم - امام زادهها - معماري | ||
معماري اسلامي - ايران - قم - قرن 8ق. | معماري اسلامي - ايران - قم - قرن 8ق. | ||
|ناشر | |ناشر | ||
| خط ۲۶: | خط ۲۶: | ||
| پیش از = | | پیش از = | ||
}} | }} | ||
{{کاربردهای دیگر|امامزادگان ( | {{کاربردهای دیگر|امامزادگان (ابهام‌زدایی)}} | ||
'''معماری امامزادگان قم در قرن هشتم''' تألیف [[کاوسي، عمار|عمار کاوسی]]، تحقيقى درباره سبك معمارى آرامگاه‌هاى امامزادگان قم در قرن هشتم هجرى است. در اين قرن، حكومت محلى و شيعى مذهب آل‌صفى در قم برپا بود و توجه فراوانى به ساخت و بازسازى بناهاى امامزادگان داشت. | '''معماری امامزادگان قم در قرن هشتم''' تألیف [[کاوسي، عمار|عمار کاوسی]]، تحقيقى درباره سبك معمارى آرامگاه‌هاى امامزادگان قم در قرن هشتم هجرى است. در اين قرن، حكومت محلى و شيعى مذهب آل‌صفى در قم برپا بود و توجه فراوانى به ساخت و بازسازى بناهاى امامزادگان داشت. | ||
| خط ۵۵: | خط ۵۵: | ||
[[رده:کتابشناسی]] | [[رده:کتابشناسی]] | ||
[[رده:تاریخ]] | [[رده:تاریخ]] | ||
[[رده:تاریخ آسیا]] | |||
[[رده:تاریخ ایران]] | [[رده:تاریخ ایران]] | ||
[[رده:مقالات جدید(تیرماه) باقی زاده]] | [[رده:مقالات جدید(تیرماه) باقی زاده]] | ||
[[رده:مقالات بازبینی شده2 تیر 1402]] | [[رده:مقالات بازبینی شده2 تیر 1402]] | ||
نسخهٔ کنونی تا ۲۹ اوت ۲۰۲۴، ساعت ۱۰:۰۱
| معماری امامزادگان قم در قرن هشتم | |
|---|---|
 | |
| پدیدآوران | کاوسي، عمار (نویسنده) |
| ناشر | آستانه مقدسه قم. انتشارات زائر |
| مکان نشر | ايران - قم |
| سال نشر | 1384ش. |
| چاپ | يکم |
| شابک | 964-8567-55-7 |
| موضوع | قم - امام زادهها - معماري معماري اسلامي - ايران - قم - قرن 8ق. |
| زبان | فارسی |
| کد کنگره | 1384 /م795 ک2 / 2113 DSR |
معماری امامزادگان قم در قرن هشتم تألیف عمار کاوسی، تحقيقى درباره سبك معمارى آرامگاه‌هاى امامزادگان قم در قرن هشتم هجرى است. در اين قرن، حكومت محلى و شيعى مذهب آل‌صفى در قم برپا بود و توجه فراوانى به ساخت و بازسازى بناهاى امامزادگان داشت.
معمارى آن دوره كه به ايلخانى معروف است، مرحله‌اى از تاريخ معمارى ايران و در حقيقت تكامل هماهنگ شيوه و فنون معمارى پيش از آن محسوب مى‌شود. در اين دوره، ساخت بناهاى مذهبى مانند مساجد، مدارس و زيارتگاه‌ها، از بناى ساختمان‌هاى غير مذهبى بيشتر بوده است.
شايد برجسته‌ترين ويژگى معمارى دوره ايلخانى، استفاده فراوان از كاشى در تزئين بناها باشد.
فهرست
فصل اول / كلياتى درباره تاريخ معمارى و تزئينات دوره ايلخانى
فصل دوم / كلياتى درباره مقابر برجى شكل.
فصل سوم / معرفى بناها: سيد سربخش، شاه احمد بن قاسم، خديجه خاتون، ابواحمد محمد بن حنفيه[۱]
پانویس
- ↑ ر.ک: باقریان موحد، رضا، ص186
منابع مقاله
باقریان موحد، کتابشناسی زیارت، قم- ایران، نشر مشعر، 1387