بوارق الإلماع في الرد علی من یحرم السماع بالإجماع: تفاوت میان نسخه‌ها

    از ویکی‌نور
    بدون خلاصۀ ویرایش
    خط ۶۶: خط ۶۶:
    [[رده:مباحث خاص تصوف و عرفان]]
    [[رده:مباحث خاص تصوف و عرفان]]
    [[رده:تصوف. سلوک (تعریف تصوف. وجه تسمیه آن، آداب و اعمال)]]
    [[رده:تصوف. سلوک (تعریف تصوف. وجه تسمیه آن، آداب و اعمال)]]
     
    [[رده:مقالات بازبینی شده2 شهریور 1403]]
    [[رده:مقالات بازبینی نشده2]]
    [[رده:مقاله نوشته شده در تاریخ مرداد 1403 توسط فاضل گرنه زاده]]
    [[رده:مقاله نوشته شده در تاریخ مرداد 1403 توسط فاضل گرنه زاده]]
    [[رده:مقاله بازبینی شده در تاریخ مرداد 1403 توسط محسن عزیزی]]
    [[رده:مقاله بازبینی شده در تاریخ مرداد 1403 توسط محسن عزیزی]]

    نسخهٔ ‏۲۸ اوت ۲۰۲۴، ساعت ۱۵:۰۸

    بوارق الإلماع في الرد علی من یحرم السماع بالإجماع
    بوارق الإلماع في الرد علی من یحرم السماع بالإجماع
    پدیدآورانطوسی، احمد بن محمد (نويسنده)

    ش‍طار ق‍ادری‌، ع‍ب‍دال‍ل‍ه‌ (مترجم)

    مجاهد، احمد ( مصحح)
    عنوان‌های دیگرالهدیة السعدیة في معان الوجدیة (ملخص بوارق به فارسی) ** بوارق‌ الالما‌ع فی‌ الرد علی‌ من‌ یحرم‌ السما‌ع با‌لاجما‌ع. فا‌رسی‌- عربی‌ ** بوراق السماع ** رق الالماع فی الرد علی من یحرم السماع بالاجماع
    ناشرصدا و سيمای جمهوری اسلامی ايران. انتشارات سروش
    مکان نشرایران - تهران
    سال نشر1373ش
    چاپ1
    موضوعسماع -- دفاعیه‌ها و ردیه‌ها - تصوف - دفاعیه‎ها و ردیه‎ها
    زبانعربی - فارسی
    تعداد جلد1
    کد کنگره
    9ب9ط 288/7 BP
    نورلایبمطالعه و دانلود pdf

    بوارق الإلماع في الرد علی من يحرم السماع بالإجماع، نوشته احمد بن محمد طوسی، از عارفان قرن هفتم است. این اثر فقهی به‌همراه ترجمه‌ای به فارسی توسط نویسنده با عنوان «الهدية السعدية في معان الوجدية» و ترجمه‌ای دیگر از عبدالله شطار قادری با نام «بوارق السماع»، با تحقیق و تصحیح احمد مجاهد منتشر شده است.

    کتاب حاضر نخستین اثری است از یک دانشمند ایرانی که به‌طور مستقل در موضوع سماع نگاشته شده است. این اثر درباره حلیت، جواز و مباح مطلق بودن سماع و نواختن برخی از آلات موسیقی از منظر فقه است و مبتنی بر دلایل نقلی و عقلی و مؤید به ذوق و نظر عرفانی است[۱].

    از این اثر با عنوان «بوارق‏ الإلماع‏ في تكفير من يحرّم السّماع‏» نیز یاد شده است[۲]. در نسخه‌های مختلف موجود از این اثر نام آن با تفات‌های جزیی ذکر شده است[۳].

    برخی این اثر را متعلق به ابوالفتوح احمد بن ‌محمد طوسی غزالی (م 520ق)، از واعظان عارف و صوفی و از عالمان شافعی‌مذهب دانسته، اما مححق اثر بر این باور است که در انتساب این اثر به او اشتباه صورت گرفته و بر اساس شواهد و قرائنی نویسنده حقیقی آن احمد بن محمد از عارفان قرن هفتم است[۴].

    نویسنده اظهار داشته که این اثر را به درخواست یکی از صلحای شام در خصوص نگارش کتابی برای خود و برای عموم دانش‌پژهان درباره سماع و فوائد و شروط فعل آن با تکیه بر قرآن، حدیث، سیره صحابه و رد بر منکران آن تدوین کرده است[۵].

    نکته قابل توجه در خصوص این اثر این است که کتاب حاضر مقوله سماع و غنا را از دو دیدگاه تسنن و تصوف مورد بحث قرار داده است و طبعا با آنچه در مذهب تشیع روایت شده است از جهاتی مغایرت دارد[۶]. کتاب مورد بحث در نوع خود از جایگاهی معتبر برخوردار است؛ به همین جهت مورد توجه برخی از محققان و اهل فن قرار گرفته است؛ چنان‌که به همت یکی از مستشرقان به زبان انگلیسی ترجمه شده است[۷].

    الهدية السعدية في معان الوجدية

    ترجمه‌ای است از کتاب‌ «بوارق الإلماع» به قلم خود نویسنده که در آن قسمت‌هایی از کتاب را به فارسی ترجمه کرده است و از نمونه‌های متن عرفانی فارسی با انشای سلیس و روان از قرن هفتم است[۸]. در حقیقیت این ترجمه خلاصه‌ای از کتاب یادشده به زبان فارسی است[۹].

    نویسنده این ترجمه را در شهر ارزنجان ترکیه در مجلس سماعی به سعد‌الدین‌نامی هدیه کرده و به همین جهت آن را الهدية السعدية... نام نهاده است[۱۰].

    بوارق السماع

    ترجمه‌ای دیگر از کتاب «بوارق الإلماع» توسط عبدالله شطار قادری از عرفای شبه‌قاره هند در قرن یازدهم و دوازدهم هجری قمری است[۱۱].

    مترجم، کتاب یادشده را به هدف استفاده فارسی‌زبانان و علاقه‎مندان به این موضوع و بهره بردن از مطالب و محتوای ارزشمند و مفید آن، کتاب را به فارسی ترجمه کرده است[۱۲].

    محقق، قدیمی‌ترین نسخه از اثر را مبنای کار خود قرار داده است و اختلاف‌های اساسی نسخه‌ها را ذیل عنوان نسخه‌بدل‌ها در پایان کتاب آورده و از ذکر اختلاف‌های جزیی که فایده‌ای در آن متصور نبوده، خودداری کرده است[۱۳]. وی افزون بر این، تعلیقاتی بر مطالب کتاب «بوارق الإلماع» و «الهدية السعدية» در پایان کتاب ذکر کرده[۱۴] و ضمن ترجمه آیات قرآن موجود در متن، فهرست‌های فنی متعددی را نیز در آخر آن آورده است.

    پانویس

    1. ر.ک: پیشگفتار، صفحه هفت
    2. ر.ک: بغدادى، اسماعیل‏، ج1، ص197
    3. ر.ک: متن کتاب، ص3-4
    4. ر.ک: مقدمه مصحح، صفحه نه - ده و صفحه دوازده - چهارده
    5. ر.ک: متن کتاب، ص5
    6. ر.ک: مقدمه مصحح، صفحه بیست‌وهفت
    7. ر.ک: پیشگفتار، صفحه هفت
    8. ر.ک: مقدمه مصحح، صفحه نه
    9. ر.ک: متن کتاب، ص29
    10. ر.ک: مقدمه مصحح، صفحه، شانزده
    11. ر.ک: همان، صفحه نه
    12. ر.ک: متن کتاب، ص64
    13. ر.ک: همان، ص65-69؛ مقدمه مصحح، صفحه نوزده
    14. ر.ک: متن کتاب، ص71-84

    منابع مقاله

    1. مقدمه و متن کتاب.
    2. بغدادى، اسماعیل، «إيضاح المکنون في الذيل على کشف الظنون عن أسامي الکتب و الفنون»، بیروت، دارإحياء التراث العربي، بی‌تا، چاپ اول.

    وابسته‌ها