البلیغ في المعاني و البیان و البدیع: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) جز (جایگزینی متن - 'المعانی (ابهام زدایی)' به 'المعانی (ابهام‌زدایی)') برچسب‌ها: ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه |
||
| (۷ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۳ کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۸: | خط ۸: | ||
|زبان | |زبان | ||
| زبان = عربی | | زبان = عربی | ||
| کد کنگره = | | کد کنگره =/الف8ب8 2028 PJA | ||
| موضوع =زبان عربی - بدیع - زبان عربی - معانی و بیان | | موضوع =زبان عربی - بدیع - زبان عربی - معانی و بیان | ||
|ناشر | |ناشر | ||
| خط ۲۴: | خط ۲۴: | ||
| پیش از = | | پیش از = | ||
}} | }} | ||
'''البلیغ فی المعانی و البیان و البدیع''' تألیف احمد امین شیرازی (متولد 1319ش)، کتابی آموزشی در علوم بلاغی است. این اثر به زبانی ساده با ذکر شواهد و مثال‌های قرآنی و روایی و ذکر سؤالات و تمرین‌های متعدد در پایان هر درس مطرح شده است. | |||
{{کاربردهای دیگر| المعانی (ابهام‌زدایی)}} | |||
'''البلیغ فی المعانی و البیان و البدیع''' تألیف [[امین شیرازی، احمد|احمد امین شیرازی]] (متولد 1319ش)، کتابی آموزشی در علوم بلاغی است. این اثر به زبانی ساده با ذکر شواهد و مثال‌های قرآنی و روایی و ذکر سؤالات و تمرین‌های متعدد در پایان هر درس مطرح شده است. | |||
کتاب مشتمل بر مقدمه و سه فن معانی، بیان و بدیع است که در 34 درس مطرح شده است. علم معانی و بیان از علومی است که به یک نسل یا لغت یا دین اختصاص ندارد، و هر انسانی که در این دنیا زندگی می‌کند و فطرتاً توانایی صحبت کردن دارد و از طریق آن افکار و تصورات و احتیاجات تکراری خود را به دیگران منتقل می‌کند، نیاز دارد که قدرت گفتار خود را تقویت کند تا بتواند مقاصدش را به شکل خوبی برای دیگری توضیح دهد. این معنا به نسبت کسانی که یک هدف تبلیغی آسمانی دارند و قصد دارد آن را برای جهان تبلیغ کنند و انسان‌ها را از طریق بیان و قلمشان هدایت کنند. علم معانی و بیان برای تحقق این هدف تأسیس شده تا حقایق علمی و عقایدی و دینی به زبانی بلیغ و تعبیر ساده برای همه دوستداران معرف و تشنگان هدایت و استقامت بیان شود. روش است که یکی از علل نفوذ قرآن کریم به اعماق جوامع عربی جاهلی و سایر جوامع فصاحت و بلاعت بی‌نظیر آن بوده است.<ref>ر.ک: مطلع، ص15</ref> | کتاب مشتمل بر مقدمه و سه فن معانی، بیان و بدیع است که در 34 درس مطرح شده است. علم معانی و بیان از علومی است که به یک نسل یا لغت یا دین اختصاص ندارد، و هر انسانی که در این دنیا زندگی می‌کند و فطرتاً توانایی صحبت کردن دارد و از طریق آن افکار و تصورات و احتیاجات تکراری خود را به دیگران منتقل می‌کند، نیاز دارد که قدرت گفتار خود را تقویت کند تا بتواند مقاصدش را به شکل خوبی برای دیگری توضیح دهد. این معنا به نسبت کسانی که یک هدف تبلیغی آسمانی دارند و قصد دارد آن را برای جهان تبلیغ کنند و انسان‌ها را از طریق بیان و قلمشان هدایت کنند. علم معانی و بیان برای تحقق این هدف تأسیس شده تا حقایق علمی و عقایدی و دینی به زبانی بلیغ و تعبیر ساده برای همه دوستداران معرف و تشنگان هدایت و استقامت بیان شود. روش است که یکی از علل نفوذ قرآن کریم به اعماق جوامع عربی جاهلی و سایر جوامع فصاحت و بلاعت بی‌نظیر آن بوده است.<ref>ر.ک: مطلع، ص15</ref> | ||
از ویژگی‌های کتاب می‌توان به این موارد اشاره نمود: اشتمال بر مباحث اساسی ذکر شده در منابع اصلی مانند: المطول تفتازانی، | از ویژگی‌های کتاب می‌توان به این موارد اشاره نمود: اشتمال بر مباحث اساسی ذکر شده در منابع اصلی مانند: [[المطول]] [[تفتازانی، مسعود بن عمر|تفتازانی]]، المطول [[سکاکی، یوسف بن ابی‌بکر|سکاکی]] و [[مختصر المعاني|مختصر المعانی]] [[تفتازانی، مسعود بن عمر|تفتازانی]] در علوم سه‌گانه معانی، بیان و بدیع؛ استفاده از مثال‌های قرآن کریم و نهج‌البلاغه و روایات شریف و در موارد لازم اشعار عربی؛ ذکر تمرین‌های مختلف از قرآن کریم و احادیث شریف؛ استفاده از شیوه بحث کتاب [[المطول]] [[تفتازانی، مسعود بن عمر|تفتازانی]] و شرح و توضیح مواردی که با عبارات دشوار آمده است.<ref>ر.ک: همان، ص16</ref> | ||
علم معانی برای احتراز از خطا در ادای معنای مراد و علم بیان برای احتراز از تعقید معنوی وضع شده است. این دو علم بلاغت نامیده شده است، اگرچه بلاغت متوقف بر علوم دیگری نیز هست.<ref>ر.ک: مقدمه، ص30</ref> با علم بدیع نیز شیوه‌های نیکو کردن کلام، اعم از لفظی و معنوی، پس از رعایت مطابقت با مقتضای حال و وضوح دلالت معرفی می‌شود.<ref>ر.ک: همان، ص247</ref> | علم معانی برای احتراز از خطا در ادای معنای مراد و علم بیان برای احتراز از تعقید معنوی وضع شده است. این دو علم بلاغت نامیده شده است، اگرچه بلاغت متوقف بر علوم دیگری نیز هست.<ref>ر.ک: مقدمه، ص30</ref> با علم بدیع نیز شیوه‌های نیکو کردن کلام، اعم از لفظی و معنوی، پس از رعایت مطابقت با مقتضای حال و وضوح دلالت معرفی می‌شود.<ref>ر.ک: همان، ص247</ref> | ||
| خط ۴۲: | خط ۴۴: | ||
==وابسته‌ها== | ==وابسته‌ها== | ||
{{وابسته‌ها}} | {{وابسته‌ها}} | ||
[[رده:کتاب‌شناسی]] | [[رده:کتاب‌شناسی]] | ||
[[رده:زبان‌شناسی، علم زبان]] | |||
[[رده:زبان و ادبیات شرقی (آسیایی)]] | |||
[[رده:زبان و ادبیات عربی]] | |||
[[رده:مقالات مهر 01 موسوی]] | [[رده:مقالات مهر 01 موسوی]] | ||
[[رده:مقالات بازبینی | [[رده:مقالات بازبینی شده1]] | ||
[[رده:مقالات بازبینی | [[رده:مقالات بازبینی شده2 آذر 1401]] | ||
نسخهٔ کنونی تا ۲۸ اوت ۲۰۲۴، ساعت ۱۳:۳۶
| البلیغ في المعاني و البیان و البدیع | |
|---|---|
 | |
| پدیدآوران | امین شیرازی، احمد (نويسنده) |
| ناشر | جامعة النجف |
| مکان نشر | ایران - قم |
| سال نشر | 1422ق |
| چاپ | 1 |
| شابک | - |
| موضوع | زبان عربی - بدیع - زبان عربی - معانی و بیان |
| زبان | عربی |
| تعداد جلد | 1 |
| کد کنگره | /الف8ب8 2028 PJA |
| نورلایب | مطالعه و دانلود pdf |
البلیغ فی المعانی و البیان و البدیع تألیف احمد امین شیرازی (متولد 1319ش)، کتابی آموزشی در علوم بلاغی است. این اثر به زبانی ساده با ذکر شواهد و مثال‌های قرآنی و روایی و ذکر سؤالات و تمرین‌های متعدد در پایان هر درس مطرح شده است.
کتاب مشتمل بر مقدمه و سه فن معانی، بیان و بدیع است که در 34 درس مطرح شده است. علم معانی و بیان از علومی است که به یک نسل یا لغت یا دین اختصاص ندارد، و هر انسانی که در این دنیا زندگی می‌کند و فطرتاً توانایی صحبت کردن دارد و از طریق آن افکار و تصورات و احتیاجات تکراری خود را به دیگران منتقل می‌کند، نیاز دارد که قدرت گفتار خود را تقویت کند تا بتواند مقاصدش را به شکل خوبی برای دیگری توضیح دهد. این معنا به نسبت کسانی که یک هدف تبلیغی آسمانی دارند و قصد دارد آن را برای جهان تبلیغ کنند و انسان‌ها را از طریق بیان و قلمشان هدایت کنند. علم معانی و بیان برای تحقق این هدف تأسیس شده تا حقایق علمی و عقایدی و دینی به زبانی بلیغ و تعبیر ساده برای همه دوستداران معرف و تشنگان هدایت و استقامت بیان شود. روش است که یکی از علل نفوذ قرآن کریم به اعماق جوامع عربی جاهلی و سایر جوامع فصاحت و بلاعت بی‌نظیر آن بوده است.[۱]
از ویژگی‌های کتاب می‌توان به این موارد اشاره نمود: اشتمال بر مباحث اساسی ذکر شده در منابع اصلی مانند: المطول تفتازانی، المطول سکاکی و مختصر المعانی تفتازانی در علوم سه‌گانه معانی، بیان و بدیع؛ استفاده از مثال‌های قرآن کریم و نهج‌البلاغه و روایات شریف و در موارد لازم اشعار عربی؛ ذکر تمرین‌های مختلف از قرآن کریم و احادیث شریف؛ استفاده از شیوه بحث کتاب المطول تفتازانی و شرح و توضیح مواردی که با عبارات دشوار آمده است.[۲]
علم معانی برای احتراز از خطا در ادای معنای مراد و علم بیان برای احتراز از تعقید معنوی وضع شده است. این دو علم بلاغت نامیده شده است، اگرچه بلاغت متوقف بر علوم دیگری نیز هست.[۳] با علم بدیع نیز شیوه‌های نیکو کردن کلام، اعم از لفظی و معنوی، پس از رعایت مطابقت با مقتضای حال و وضوح دلالت معرفی می‌شود.[۴]
فهرست محتوا در آغاز کتاب درج شده است.
پانویس
منابع مقاله
مطلع، مقدمه و متن کتاب.