الرسالة الثانية في الغيبة: تفاوت میان نسخه‌ها

[[آل‌جعفر، علاء]] (محقق)

| کتابخانۀ دیجیتال نور =  

'''الرسالة الثانية في الغيبة'''، يكى از چهار رساله مختصرى است كه مرحوم، [[شيخ مفيد]] (بغداد 336 - 413ق، بغداد)، در موضوع غيبت حضرت مهدى(عج) به زبان عربى نوشته و در آن به يك پرسش پاسخ داده است: «با توجه به اختلافى كه درباره امام زمان هست، چه دليلى بر وجود او داريد»؟. نام پرسشگر مشخص نشده است. بحث [[شيخ مفيد]]، هرچند مختصر است، ولى از نظر روشى، جامع است و با بهريرى از علم كلام، فقه و آيات و روايات پاسخى قانع‌كننده عرضه كرده است. نظر [[شيخ مفيد]] اين است كه روايات در مورد وجود حضرت مهدى(ع) و همچنين غيبت ايشان، جزو متواترات است كه جاى هيچ شك و ترديدى ندارد.

اين اثر را آقاى علاء آل جعفر تصحيح كرده و آقاى [[حسینی جلالی، محمدرضا|سيد‌‎محمدرضا حسینى جلالى]] مقدمه‌اى به زبان عربى برایش نوشته و كنگره جهانى [[شيخ مفيد]] آن را به مناسبت هزارمين سالگرد درگذشت [[شيخ مفيد]] منتشر كرده است.

در مورد اثر حاضر، گفتنى است كه حجم اندك آن نبايد ما را از ارزش والاى آن و كيفيت محتوايش غافل سازد؛ زيرا آگاهان به تاريخ انديشه اسلامى، به‌خوبى مى‌دانند كه [[شيخ مفيد]] و آثار علمى‌اش تاكنون نقش بسيار سرنوشت‌سازى در تاريخ علوم اسلامى ايفا كرده و كتاب حاضر نيز همچنان جزو بهترين پاسخ‌هاى شيعه به پرسش‌هاى مبحث غيبت امام زمان(ع) است و همان‌طوركه استاد [[حسینی جلالی، محمدرضا|سيد‌‎محمدرضا حسینى جلالى]] در مورد اثر حاضر بيان كرده است، مطالب اثر حاضر نقش زيربنايى براى تولید آثار علمى ديگر، از جمله «المقنع في الغيبة» نوشته [[علم‌الهدی، علی بن حسین|سيد‌‎مرتضى]] شاگرد [[شيخ مفيد]]، ايفا كرده است.

#نویسنده به قصيده سيد‌‎بن محمد حميرى استشهاد كرده كه 150 سال قبل از غيبت، درباره امام زمان(ع) سروده است:

[[شيخ مفيد]] بعد از نقل اين اشعار تأكيد مى‌كند: بنگريد به قول اين سيد‌‎كه چگونه قاطعانه مى‌گويد و اين نيست جز به‌خاطر اينكه به‌صورت قاطع و متواتر اين روايات براى او ثابت شده است.<ref>ر.ک: همان، ص14 - 15</ref>

آقاى [[حسینی جلالی، محمدرضا|سيد‌‎محمدرضا حسینى جلالى]] در مقدمه‌اش كه زمان و مكان و مشخصات نگارش آن را معين نكرده است، گزارش علمى مفيدى از محتواى رساله حاضر به زبان عربى بيان كرده است. مصحح محترم، تصاويرى از آغاز و انجام نسخه‌هاى خطى اثر حاضر را آورده است.<ref>مقدمه كتاب، ص7 - 10</ref>

هرچند زمان و مكان نگارش اين اثر مشخص نشده است، ولى از تاريخى كه از قول اشكال‌كننده در اواخر بحث آمده معلوم مى‌شود كه اين مطالب در حدود سال 400ق، گفته و نوشته شده است. به اين عبارت دقت بفرماييد: «... فقام إنسان من المعتزلة و قال للشيخ المفيد كيف يجوز ذلك منك و أنت نظار منهم قائل بالعدل و التوحيد و قائل بأحكام العقول تعتقد إمامة رجل ما صحت ولادته دون إمامته و لا وجوده دون عدمه و قد تطاولت السنون حتى أن المعتقد منكم يقول إن له منذ ولد خمسا و أربعين و مائة سنة فهل يجوز هذا في عقل أو سمع؟...».<ref>متن كتاب، ص16</ref>؛ «... پس شخصى از معتزلى‌ها بلند شد و به [[شيخ مفيد]] گفت: چگونه چنين مطلبى از تو صادر مى‌شود، درحالى‌كه تو صاحب‌نظرشان هستى و عدل و توحيد را قبول دارى و حكم عقل را مى‌پذيرى؟ آيا اعتقاد به امامت مردى دارى كه ولادتش ثابت نشده تا چه برسد به امامتش و هنوز هستى او بر عدمش رجحان نيافته و سال‌هاى بسيارى گذشته تا جايى كه معتقدان شما مى‌گويند كه او از زمانى كه متولد شده تاكنون 145 سال عمر كرده است. آيا اين مطلب از نظر عقل يا نقل جايز است؟...». تاريخ مذكور، با توجه به اين مطلب، با ضميمه شدن به ولادت حضرت مهدى موعود(عج) در تاريخ نيمه شعبان 255ق، آشكار مى‌شود. اين نكته را آقاى [[حسینی جلالی، محمدرضا|سيد‌‎محمدرضا حسینى جلالى]] نيز در مقدمه‌اش يادآور شده است.<ref>ر.ک: مقدمه كتاب، ص6.</ref>مصحح محترم براى اين اثر مختصر، پاورقى‌هایى نيز نوشته و در آن، منابع روايات و نسخه‌بدل‌ها را ذكر كرده و گاه توضيحى به‌نسبت مفصل درباره اشعار ذكرشده در متن بيان كرده و حتى به استنتاج از آن پرداخته است.<ref>ر.ک: متن كتاب، ص14، پاورقى 10</ref>