۱۴۶٬۵۳۱
ویرایش
جز
جایگزینی متن - 'الجواهر (ابهام زدایی)' به 'الجواهر (ابهامزدایی)'
جز (جایگزینی متن - 'بحرالعلوم، محمد' به 'بحرالعلوم، سید محمد') |
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) جز (جایگزینی متن - 'الجواهر (ابهام زدایی)' به 'الجواهر (ابهامزدایی)') |
||
| (۴ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۳ کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۶: | خط ۶: | ||
[[شبر، سید عبدالله]] (نویسنده) | [[شبر، سید عبدالله]] (نویسنده) | ||
[[بحرالعلوم، سید محمد]] ( | [[بحرالعلوم، سید محمد]] (مقدمهنويس) | ||
| زبان =عربی | | زبان =عربی | ||
| کد کنگره =BP 97/5 /ش2ج9 | | کد کنگره =BP 97/5 /ش2ج9 | ||
| خط ۲۵: | خط ۲۵: | ||
| پیش از = | | پیش از = | ||
}} | }} | ||
{{کاربردهای دیگر|الجواهر (ابهامزدایی)}} | |||
'''الجوهر الثمين في تفسير القرآن المبين'''، به زبان عربى، اثر [[شبر، سید عبدالله|سيد عبدالله شبر]]، متعلق به قرن 13ق، مجموعهاى تفسيرى از كل آيات قرآن كريم است. | '''الجوهر الثمين في تفسير القرآن المبين'''، به زبان عربى، اثر [[شبر، سید عبدالله|سيد عبدالله شبر]]، متعلق به قرن 13ق، مجموعهاى تفسيرى از كل آيات قرآن كريم است. | ||
| خط ۴۲: | خط ۴۱: | ||
==گزارش محتوا== | ==گزارش محتوا== | ||
مؤلف، ابتدا، از جايگاه نزول سوره سخن مىگويد و پس از آن، با اشارهاى به شماره آيات سوره و اختلاف موجود در آن، قسمتى از سوره را انتخاب كرده، اول آيات را ذكر مىكند و سپس به تفسير آنها مىپردازد. در تفسير آيات، ابتدا، ثواب قرائت است و بعد از آن تشريح و تبيين جملهها و غالباً | مؤلف، ابتدا، از جايگاه نزول سوره سخن مىگويد و پس از آن، با اشارهاى به شماره آيات سوره و اختلاف موجود در آن، قسمتى از سوره را انتخاب كرده، اول آيات را ذكر مىكند و سپس به تفسير آنها مىپردازد. در تفسير آيات، ابتدا، ثواب قرائت است و بعد از آن تشريح و تبيين جملهها و غالباً با اتكاء به روايات و برخى از اقوال مفسران. | ||
در نقل اقوال مفسران، توجهى شايسته است به اقوال تمام مفسران شيعه و سنى، متقدم و متأخر، گاهى با نقد و تحليل و گاه صرفا با نقل و اشاره. مسائل عقيدتى، بسيار خلاصه و فشرده آمده است تا جايى كه از محدوده توضيح آيات بيرون نرود. نقل قصص و تاريخ، به تفصيل نيست و آنچه آمده، غالباً | در نقل اقوال مفسران، توجهى شايسته است به اقوال تمام مفسران شيعه و سنى، متقدم و متأخر، گاهى با نقد و تحليل و گاه صرفا با نقل و اشاره. مسائل عقيدتى، بسيار خلاصه و فشرده آمده است تا جايى كه از محدوده توضيح آيات بيرون نرود. نقل قصص و تاريخ، به تفصيل نيست و آنچه آمده، غالباً بدون نقد و تحليل است، با انتخابى شايسته. به قرائتهاى مختلف در آيات، توجه شده و با توجيه معانى انتخاب شده، غالباً به استدلال و توجيه پرداخته است و اين همه با نثرى روان، روشن و رسا بيان شده است و اين، شيوه تفسيرى مؤلف است كه پس از اين، به آن اشارهاى خواهيم داشت. | ||
دكتر [[بحرالعلوم، سید محمد|سيد محمد بحر العلوم]]، در ضمن مقدمه مفصل و سودمند خود براین تفسير، درباره آن نوشتهاند: | دكتر [[بحرالعلوم، سید محمد|سيد محمد بحر العلوم]]، در ضمن مقدمه مفصل و سودمند خود براین تفسير، درباره آن نوشتهاند: | ||