عرايس الجواهر و نفايس الأطايب: تفاوت میان نسخه‌ها

جز
جایگزینی متن - 'الجواهر (ابهام زدایی)' به 'الجواهر (ابهام‌زدایی)'
جز (جایگزینی متن - 'خاصي' به 'خاصی')
جز (جایگزینی متن - 'الجواهر (ابهام زدایی)' به 'الجواهر (ابهام‌زدایی)')
 
(۶ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۲ کاربر نشان داده نشد)
خط ۴: خط ۴:
| عنوان‌های دیگر =عرایس الجواهر و نفایس الأطایب (جواهرشناسی، کاشی گری و عطرها)
| عنوان‌های دیگر =عرایس الجواهر و نفایس الأطایب (جواهرشناسی، کاشی گری و عطرها)
| پدیدآوران =  
| پدیدآوران =  
[[کاشانی، عبدالله بن علی]] (نويسنده)
[[کاشانی، عبدالله بن علی]] (نویسنده)


[[افشار، ایرج]] (مصحح)
[[افشار، ایرج]] (مصحح)
خط ۲۲: خط ۲۲:
| شابک =978-964-7553-17-9
| شابک =978-964-7553-17-9
| تعداد جلد =1
| تعداد جلد =1
| کتابخانۀ دیجیتال نور =17518
| کتابخانۀ دیجیتال نور =10810
| کتابخوان همراه نور =10810
| کد پدیدآور =
| کد پدیدآور =
| پس از =
| پس از =
| پیش از =
| پیش از =
}}
}}
{{کاربردهای دیگر|الجواهر (ابهام‌زدایی)}}
'''عرايس الجواهر و نفايس الاطايب''' اثر ابوالقاسم عبدالله كاشانى به فارسى و متعلق به قرن هشتم هجرى‌است. نويسنده به موضوع خواص جواهر و اطايب كه از قديمى ترين ايام گرانبها و گرانقدر بوده پرداخته است. اين اثر به اهتمام [[افشار، ایرج |ايرج افشار]] جزو انتشارات انجمن آثار ملى به طبع رسيده است.
'''عرايس الجواهر و نفايس الاطايب''' اثر [[کاشانی، عبدالله بن علی|ابوالقاسم عبدالله كاشانى]] به فارسى و متعلق به قرن هشتم هجرى‌است. نویسنده به موضوع خواص جواهر و اطايب كه از قديمى ترين ايام گرانبها و گرانقدر بوده پرداخته است. اين اثر به اهتمام [[افشار، ایرج |ايرج افشار]] جزو انتشارات انجمن آثار ملى به طبع رسيده است.


== ساختار==
== ساختار==
خط ۳۸: خط ۳۹:
قدما براى هر يك از گوهرها و عطرها خواص طبى مهم و متعدد قائل بوده‌اند و خصوصاً عزت و قيمتشان از اين لحاظ بوده است كه آنها را در علاج صاحبان امراض مختلف و شفاى بيمارى‌ها و حالات روحى، مؤثر مى‌دانسته‌اند. همراه داشتن يا برخود ماليدن يا بوئيدن عده‌اى از آنها را رافع ماليخوليا و دافع جن و شيطان و سبب باز آمدن خواب آرام و قوت يافتن دل مى‌شمرده‌اند.
قدما براى هر يك از گوهرها و عطرها خواص طبى مهم و متعدد قائل بوده‌اند و خصوصاً عزت و قيمتشان از اين لحاظ بوده است كه آنها را در علاج صاحبان امراض مختلف و شفاى بيمارى‌ها و حالات روحى، مؤثر مى‌دانسته‌اند. همراه داشتن يا برخود ماليدن يا بوئيدن عده‌اى از آنها را رافع ماليخوليا و دافع جن و شيطان و سبب باز آمدن خواب آرام و قوت يافتن دل مى‌شمرده‌اند.


پس از ارائه شرح حال مؤلف و تبحر او، قسمت اول كتاب آشكارا صورت منقول و منحول كتاب تنسوخ‌نامه [[نصیرالدین طوسی، محمد بن محمد|خواجه نصيرالدين طوسى]] است. [[افشار، ایرج |ايرج افشار]] مصحح كتاب، براى نشان دادن مطالب و كيفيت سرقت ادبى مؤلف، قسمت‌هايى از دو كتاب را به انضمام جدول فهارس آن دو در ضمائم كتاب آورده و نحوه اقتباس مؤلف را نشان داده است. مؤلف در اين روش ناپسند چندان دليرى و بى‌پروايى داشته است كه حتى از [[نصیرالدین طوسی، محمد بن محمد|خواجه نصيرالدين طوسى]] نامى نبرده است.
پس از ارائه شرح حال مؤلف و تبحر او، قسمت اول كتاب آشكارا صورت منقول و منحول كتاب تنسوخ‌نامه [[نصیرالدین طوسی، محمد بن محمد|خواجه نصيرالدين طوسى]] است. [[افشار، ایرج |ايرج افشار]] مصحح كتاب، براى نشان دادن مطالب و کیفیت سرقت ادبى مؤلف، قسمت‌هايى از دو كتاب را به انضمام جدول فهارس آن دو در ضمائم كتاب آورده و نحوه اقتباس مؤلف را نشان داده است. مؤلف در اين روش ناپسند چندان دليرى و بى‌پروايى داشته است كه حتى از [[نصیرالدین طوسی، محمد بن محمد|خواجه نصيرالدين طوسى]] نامى نبرده است.


[[اقبال آشتیانی، عباس|عباس اقبال آشتيانى]] در اين زمينه مقاله‌اى نوشت و در آن به اثبات رسانيد كه (عرايس الجواهر) اثرى اصيل نبوده و كتاب از منبع ديگرى نقل و تحرير شده است.چندى پس از انتشار اين اثر، [[افشار، ایرج |ايرج افشار]] تحقيقى دقيق نمود كه در مجله يغما درج گرديد. در اين نوشتار وى ناگزير به تغيير رأى شد و نوشت: در آن موقع به مخيّله‌ام خطور نمى‌كرد كه كتاب تنسوخ‌نامه ايلخانى با بعضى تغييرات جزيى از كتاب ديگر نقل شده باشد و روزى خواهد رسيد كه تصنيفى از سال 592ق به دست خواهد آمد و معلوم خواهد شد كه تنسوخ‌نامه كتاب اصيلى نيست. به قرائنى دست يافتم كه دلالت دارد بر اين‌كه مبناى كار كاشانى به عكس آنچه در مقدمه عرايس نوشته‌ام تنسوخ‌نامه نيست و او مستقيماً (جواهرنامه) اثر نظامى را مورد استفاده قرار داده بود؛ زيرا مطالبى در عرايس به نقل از جواهرنامه نظامى آمده است كه در تنسوخ‌نامه نيست.
[[اقبال آشتیانی، عباس|عباس اقبال آشتيانى]] در اين زمينه مقاله‌اى نوشت و در آن به اثبات رسانيد كه (عرايس الجواهر) اثرى اصيل نبوده و كتاب از منبع ديگرى نقل و تحرير شده است.چندى پس از انتشار اين اثر، [[افشار، ایرج |ايرج افشار]] تحقيقى دقيق نمود كه در مجله يغما درج گرديد. در اين نوشتار وى ناگزير به تغيير رأى شد و نوشت: در آن موقع به مخيّله‌ام خطور نمى‌كرد كه كتاب تنسوخ‌نامه ايلخانى با بعضى تغييرات جزيى از كتاب ديگر نقل شده باشد و روزى خواهد رسيد كه تصنيفى از سال 592ق به دست خواهد آمد و معلوم خواهد شد كه تنسوخ‌نامه كتاب اصيلى نيست. به قرائنى دست يافتم كه دلالت دارد بر اين‌كه مبناى كار كاشانى به عكس آنچه در مقدمه عرايس نوشته‌ام تنسوخ‌نامه نيست و او مستقيماً (جواهرنامه) اثر نظامى را مورد استفاده قرار داده بود؛ زيرا مطالبى در عرايس به نقل از جواهرنامه نظامى آمده است كه در تنسوخ‌نامه نيست.
خط ۵۴: خط ۵۵:


== منابع مقاله==
== منابع مقاله==
1- مقدمه و متن كتاب.
# مقدمه و متن كتاب.
# زبدة التواريخ جمال‌الدين عبدلله كاشانى و دستنويس تفليس، دالوند، حميد رضا، مجله آيينه ميراث، شماره21


2- زبدة التواريخ جمال‌الدين عبدلله كاشانى و دستنويس تفليس، دالوند، حميد رضا، مجله آيينه ميراث، شماره21


[[رده:کتاب‌شناسی]]
[[رده:کتاب‌شناسی]]
[[رده:علوم]]
[[رده:زمین‌شناسی]]