۱٬۱۲۴
ویرایش
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۳۷: | خط ۳۷: | ||
فقهای شافعی، «التنبيه» را کتابی جامع و کامل میدانستند. [[نصیرالدین مبارک بن یحیی بصری]] (متوفی ۶۶۹ق)، مدعی بود که تمام مسائل فقه را میتوان از آن استخراج کرد. همچنین نقل شده که [[علی بن قاسم حکمی]] (از مفتیان یمن، متوفی ۶۴۰ق) همه پرسشهای فقهی را فقط از این کتاب پاسخ میداده است. متداول بودن تدریس و آموزش «التنبيه» تا زمان نگارش «[[منهاج الطالبين في معارف الصادقين|منهاج الطالبين]]» اثر [[نووی، یحیی بن شرف|یحیی بن شرف نووی]] (متوفی ۶۷۶ق) ادامه یافت<ref>ر.ک: همان</ref>. | فقهای شافعی، «التنبيه» را کتابی جامع و کامل میدانستند. [[نصیرالدین مبارک بن یحیی بصری]] (متوفی ۶۶۹ق)، مدعی بود که تمام مسائل فقه را میتوان از آن استخراج کرد. همچنین نقل شده که [[علی بن قاسم حکمی]] (از مفتیان یمن، متوفی ۶۴۰ق) همه پرسشهای فقهی را فقط از این کتاب پاسخ میداده است. متداول بودن تدریس و آموزش «التنبيه» تا زمان نگارش «[[منهاج الطالبين في معارف الصادقين|منهاج الطالبين]]» اثر [[نووی، یحیی بن شرف|یحیی بن شرف نووی]] (متوفی ۶۷۶ق) ادامه یافت<ref>ر.ک: همان</ref>. | ||
بر «التنبيه»، شروح متعددی نوشته شده که اولین آن «توجيه التنبيه» تألیف ابن خل (متوفی ۵۵۲ق) است<ref>ر.ک: همان</ref>. | بر «التنبيه»، شروح متعددی نوشته شده که اولین آن «توجيه التنبيه» تألیف [[ابن خل، محمد بن مبارك|ابن خل]] (متوفی ۵۵۲ق) است<ref>ر.ک: همان</ref>. | ||
==پانویس == | ==پانویس == |