لباب الإشارات و التنبيهات: تفاوت میان نسخه‌ها

 

 

{{کاربردهای دیگر| اشارات (ابهام زدایی)}}  

 

 

محقق اثر در مقدمه پس از اشاره به زندگینامه و آثار [[فخر رازی، محمد بن عمر|فخر رازی]]، به برخی از نظرات کلامی او اشاره کرده است. وی همچنین به کار گرفتن فلسفه در فقه توسط فخر رازی را مطرح کرده است؛ دکتر فتح‌الله خلیف در این رابطه می‌گوید: رازی مسائل فقهی را به‌گونه‌ای مورد بحث و بررسی قرار می‌دهد که مثل این‌که این مسائل، مسائل عقلی مجرد است<ref>ر.ک: مقدمه محقق، ص17</ref>. ‌

بسیاری از فلاسفه بر کتاب الاشارات و التنبیهات شرح نوشته و بسیاری دیگر، استفاده‌های علمی برده‌اند. رویکرد [[فخر رازی، محمد بن عمر|فخر رازی]] در تمامی آثارش اعم از فلسفی، کلامی و تفسیری، یک رویکرد کلام اشعری است و نظرات کلامی وی در همه آثارش به‌روشنی نمایان است. [[فخر رازی، محمد بن عمر|فخر رازی]]، به اهمیت کتاب اشارات و تنبیهات عنایت داشته است؛ ازاین‌رو در مورد این کتاب دو گونه کار کرده است؛ اول آن‌که این کتاب را شرح نموده است. دوم آن‌که این کتاب را تلخیص نموده و چکیده‌ای از آن ارائه کرده است. هرچند او در مقدمه خود بر کتاب لباب الإشارات و التنبيهات می‌گوید: من فقط چکیده اشارات و تنبیهات ابن‌سینا را ارائه می‌دهم و کاری به صحیح و فاسد آن ندارم<ref>ر.ک: تمهید، ص89</ref>؛ اما ازآن‌روی که [[فخر رازی، محمد بن عمر|فخر رازی]] چنین روحیه‌ای ندارد در همه نمط‌های ده‌گانه بر کلام [[ابن سینا، حسین بن عبدالله|شیخ]]، ایراد گرفته و در بسیاری موارد، نظرات شخصی خویش را بیان نموده است. البته گفتنی است که این اظهارنظرها، دو گونه است: در برخی موارد، با عبارت‌هایی هم چون «أنا اقول»، نظر خویش را بیان می‌دارد<ref>ر.ک: متن کتاب، ص64 و 186</ref>. در مواردی هم نظر خویش را در قالب اشاره و تنبیه بیان می‌دارد<ref>ر.ک: متن کتاب، ص 26 و 148</ref>. [[فخر رازی، محمد بن عمر|فخر رازی]] تنها در پی خلاصه‌کردن یا روان‌سازی عبارت‌های [[ابن سینا، حسین بن عبدالله|ابن‌سینا]] نبوده، هرچند که این هم بخشی از کار وی در این کتاب است، اما در واقع او مفاهیم و محتوای اشارات و تنبیهات [[ابن سینا، حسین بن عبدالله|ابن‌سینا]] را در اسلوب مورد‌پسند خویش، البته با تحفظ بر نظم منطقی ابن‌سینا در ارائه مطالب، به رشته تحریر در آورده است؛ و در بیان مطالب پایبند به عین عبارت‌های [[ابن سینا، حسین بن عبدالله|ابن‌سینا]] نیست و به شرح خود بر اشارات و تنبیهات بسیار نظر دارد<ref>ر.ک: علی محمدی، عبدالمجید، مقدمه</ref>.