المواقف في بعض إشارات القرآن إلي الأسرار و المعارف

المواقف في بعض إشارات القرآن إلي الأسرار و المعارف
پدیدآوران	عبدالقادر جزایری (نويسنده) علاء الدین، بکری (محقق) علاء الدین، بکری ( مقدمه نويس)
سال نشر	1434ق - 2014م
چاپ	1
موضوع	تفاسیر عرفانی - قرن 13ق. - تصوف - متون قدیمی تا قرن 14 - اخلاق عرفانی - متون قدیمی تا قرن 14 - عرفان - متون قدیمی تا قرن 14
زبان	عربی
تعداد جلد	3
نورلایب	مطالعه و دانلود pdf

المواقف في بعض إشارات القرآن إلی الأسرار و المعارف، تألیف عبدالقادر جزایری (متوفی 1300ق/1882م)، کتابی است در شرح عرفانی آیاتی از قرآن کریم و روایات نبوی که با مقدمه و تحقیق بکری علاء‌الدین منتشر شده است.

مباحث کتاب، مشتمل است بر تمهید، شیوه تحقیق (در دو قسم رموز و مقدمه تحقیق)، متن اثر در 372 موقف که در سه جلد منتشر شده است.

محقق اثر، بحث و بررسی کتاب المواقف عبدالقادر جزایری را مبتنی بر شناخت «الفتوحات المكية» ابن عربی می‌داند. البته اشاره می‌کند که هر دو کتاب مشتمل بر ابواب و فصولی است که در نظر اول بدون ارتباط منطقی داخلی که بیانگر وحدت موضوع به شکل روشی و ترتیبی باشد، به نظر می‌رسد...، ولی موضوع اصلی هر دو کتاب عبارت از تجربه صوفیانه عمیق و شخصی است و عبارات و نصوص کتاب همچون حاملی فکری برای ابراز درجات این تجربه و تنوع آن می‌باشد. لازم به ذکر است که امیر عبدالقادر اگرچه از لحاظ تفکر وابسته به عقاید صوفیانه ابن عربی است، اما مقلد استاد خود نیست، بلکه در تجربه شخصی‌اش مبدع و متمایز از استادش است‏. علاقه امیر عبدالقادر به فتوحات مکیه و اهتمام به نشر این کتاب از نکات قابل توجه است.‏

انتساب کتاب به امیر عبدالقادر جزایری، از تواتر تاریخی برخوردار است که محقق اثر آن را با اسناد خطی اثبات کرده است.‏ نسخ خطی کتاب نیز به‌تفصیل معرفی شده است‏.

سبب نگارش کتاب، آن‌گونه که در ابتدای موقف 330 آمده، پاسخی به درخواست برخی علمای دمشق در شرح برخی افکار ابن عربی بوده است‏.

«المواقف في بعض إشارات القرآن إلی الأسرار و المعارف»، عنوانی است که نویسنده در ابتدای موقف 360 برای کتاب برگزیده است، اما در در موقف 330 نام «المواقف العرفانية» را بر کتاب اطلاق کرده است.‏

نمونه مباحث

در موقف 89 در توضیح آیه شریفه «و ما أرسلناك إلا رحمة للعالمين» چنین ‌آمده است: بدان که مراد از ارسال آن حضرت رحمت برای عالمین، ارسال از جهت ظهور جسم طبیعی شریف به‌تنهایی نیست، اگرچه جمهور مفسرین و عامه ایشان چنین گفته‌اند...، بلکه مراد ارسال ایشان از جهت حقیقتی است که همان حقیقت حقایق است و از جهت روحی است که روح الارواح است‏.

منابع مقاله

مقدمه و متن کتاب.