آبی، حسن بن ابی‌طالب: تفاوت میان نسخه‌ها

نسخهٔ کنونی تا ‏۲۶ اوت ۲۰۲۴، ساعت ۰۹:۱۷

آبی، حسن بن ابیطالب

نام	آبی، حسن بن ابیطالب
نام‌های دیگر	یوسفی، عزالدین حسن بن ابوطالب ابن‌ الزبیب، عزالدین حسن ف‍اض‍ل آب‍ی‌، زی‍ن‌ال‍دی‍ن ‌ح‍س‍ن ب‍ن اب‍ی‌طال‍ب‌ ی‍وس‍ف‍ی‌، ح‍س‍ن ب‍ن اب‍یطال‍ب آوی، حسن بن ابیطالب
نام پدر	ابوطالب
متولد	سده 7ق
محل تولد	آوه ساوه
رحلت
اساتید	حلی، جعفر بن حسن
برخی آثار	کشف الرموز في شرح المختصر النافع
کد مؤلف	AUTHORCODE00178AUTHORCODE

برای دیگر کاربردها، آبی (ابهام‌زدایی) را ببینید.

عزالدين حسن يوسفى (زنده در ۶۷۲ق) فرزند ابوطالب، معروف به فاضل آبى (منسوب به آبه آوه) و مكنّى به ابن الزبيب يا ابن ربيب، فقيه امامى سده 7ق مى‌باشد. از شاگردان برجسته محقق حلی، اثر مشهورش کشف الرموز في شرح المختصر النافع در شرح کتاب استادش محقق حلی است.

اساتید

وى از افاضل شاگردان جعفر بن حسن بن يحيى بن حسن بن سعيد هذلى، معروف به محقق حلى بوده و با وى در بسيارى از مسائل، مباحثات حادّ داشته است. آبى در برخى از مباحث فقه، آراى تازه‌اى ابراز كرده، از جمله، اقامه نماز جمعه را در عصر غيبت حرام مى‌شمرده و نيز بهره زوجه را از میراث زوج، حتى در صورت داشتن فرزند از میت، شامل زمین نمى‌دانسته است. فتواى اخير، تا آن دوران اختلاف مشهور بود، ولى پس از وى، رأى بسيارى از فقها در این مورد بر همان قرار گرفت و نظر مشاهير متأخران نيز همان است.

آثار

اثر مشهور آبى در فقه، كشف الرموز در شرح مختصر نافع استادش محقق حلى است. وى در سال 672ق از تأليف این کتاب فراغت يافت.

وفات

تاريخ وفات او معلوم نيست.

منابع مقاله

مولوى، محمدعلى، دائرةالمعارف بزرگ اسلامى، ج1، ص71، مدخل: آبى.
دائرةالمعارف تشيع، ج1، ص7، مدخل: آبى

وابسته‌ها

کشف الرموز في شرح المختصر النافع

@@ خط ۱: / خط ۱: @@
-<div class='wikiInfo'>
+<div class="wikiInfo">
 [[پرونده:NUR00178.jpg|بندانگشتی|آبی، حسن بن ابیطالب]]
 {| class="wikitable aboutAuthorTable" style="text-align:Right" |+ |
 |-
-! نام!! data-type='authorName'|آبی، حسن بن ابیطالب
+! نام!! data-type="authorName" |آبی، حسن بن ابیطالب
 |-
-|نام های دیگر
+|نام‌های دیگر
-|data-type='authorOtherNames'| یوسفی، عزالدین حسن بن ابوطالب
+| data-type="authorOtherNames" | یوسفی، عزالدین حسن بن ابوطالب
+ابن‌ الزبیب، عزالدین حسن
-ابنالزبیب، عزالدین حسن
+ف‍اض‍ل آب‍ی‌، زی‍ن‌ال‍دی‍ن ‌ح‍س‍ن ب‍ن اب‍ی‌طال‍ب‌
+ی‍وس‍ف‍ی‌، ح‍س‍ن ب‍ن اب‍یطال‍ب
-ف‍اض‍ل‌ آب‍ی‌، زی‍ن‌ال‍دی‍ن ‌ح‍س‍ن‌ ب‍ن‌ اب‍یطال‍ب‌
-ی‍وس‍ف‍ی‌، ح‍س‍ن‌ ب‍ن‌ اب‍یطال‍ب
 آوی، حسن بن ابیطالب
 |-
 |نام پدر
-|data-type='authorfatherName'|
+| data-type="authorfatherName" |ابوطالب
 |-
 |متولد
-|data-type='authorbirthDate'|
+| data-type="authorbirthDate" |سده 7ق
 |-
 |محل تولد
-|data-type='authorBirthPlace'|
+| data-type="authorBirthPlace" |آوه ساوه
 |-
 |رحلت
-|data-type='authorDeathDate'|
+| data-type="authorDeathDate" |
 |-
 |اساتید
-|data-type='authorTeachers'|
+| data-type="authorTeachers" |[[حلی، جعفر بن حسن]]
 |-
 |برخی آثار
-|data-type='authorWritings'|[[‏کشف الرموز فی شرح المختصر النافع (محقق حلی)]] / نوع اثر: کتاب  / نقش: نويسنده
+| data-type="authorWritings" |[[کشف الرموز في شرح المختصر النافع]]
-|-class='articleCode'
+|- class="articleCode"
-|کد مولف
+|کد مؤلف
-|data-type='authorCode'|178
+| data-type="authorCode" |AUTHORCODE00178AUTHORCODE
 |}
 </div>
+{{کاربردهای دیگر|آبی (ابهام‌زدایی)}}
+'''عزالدين حسن يوسفى''' (زنده در ۶۷۲ق) فرزند ابوطالب، معروف به فاضل آبى (منسوب به آبه آوه) و مكنّى به ابن الزبيب يا ابن ربيب، فقيه امامى سده 7ق مى‌باشد. از شاگردان برجسته [[حلی، جعفر بن حسن|محقق حلی]]، اثر مشهورش [[کشف الرموز في شرح المختصر النافع]] در شرح کتاب استادش [[حلی، جعفر بن حسن|محقق حلی]] است.
+==اساتید==
+وى از افاضل شاگردان جعفر بن حسن بن يحيى بن حسن بن سعيد هذلى، معروف به [[حلی، جعفر بن حسن|محقق حلى]] بوده و با وى در بسيارى از مسائل، مباحثات حادّ داشته است.
+آبى در برخى از مباحث فقه، آراى تازه‌اى ابراز كرده، از جمله، اقامه نماز جمعه را در عصر غيبت حرام مى‌شمرده و نيز بهره زوجه را از میراث زوج، حتى در صورت داشتن فرزند از میت، شامل زمین نمى‌دانسته است. فتواى اخير، تا آن دوران اختلاف مشهور بود، ولى پس از وى، رأى بسيارى از فقها در این مورد بر همان قرار گرفت و نظر مشاهير متأخران نيز همان است.
-== معرفى اجمالى ==
+==آثار==
+اثر مشهور آبى در فقه، [[کشف الرموز في شرح المختصر النافع|كشف الرموز در شرح مختصر نافع]] استادش [[حلی، جعفر بن حسن|محقق حلى]] است. وى در سال 672ق از تأليف این کتاب فراغت يافت.
-«عزالدين حسن يوسفى» فرزند ابوطالب، معروف به فاضل آبى (منسوب به آبه \آوه) و مكنّى به ابن الزبيب يا ابن ربيب، فقيه امامى سده 7 ق مى‌باشد.
-وى از افاضل شاگردان جعفر بن حسن بن يحيى بن حسن بن سعيد هذلى، معروف به محقق حلى بوده و با وى در بسيارى از مسائل، مباحثات حادّ داشته است.
-آبى در برخى از مباحث فقه، آراى تازه‌اى ابراز كرده، از جمله، اقامه نماز جمعه را در عصر غيبت حرام مى‌شمرده و نيز بهره زوجه را از ميراث زوج، حتى در صورت داشتن فرزند از ميت، شامل زمين نمى‌دانسته است. فتواى اخير، تا آن دوران اختلاف مشهور بود، ولى پس از وى، رأى بسيارى از فقها در اين مورد بر همان قرار گرفت و نظر مشاهير متأخران نيز همان است.
-اثر مشهور آبى در فقه، [[کشف الرموز في شرح المختصر النافع|كشف الرموز در شرح مختصر نافع]] استادش محقق حلى است. وى در سال 672ق. از تاليفات اين كتاب فراغت يافت.
+==وفات==
 تاريخ وفات او معلوم نيست.
-== منابع: ==
+==منابع مقاله==
+# مولوى، محمدعلى، دائرةالمعارف بزرگ اسلامى، ج1، ص71، مدخل: آبى.
+# دائرةالمعارف تشيع، ج1، ص7، مدخل: آبى
-- مولوى، محمدعلى، دائرة المعارف بزرگ اسلامى، ج1، ص 71، مدخل: آبى.
+==وابسته‌ها==
+{{وابسته‌ها}}
-- دائرة المعارف تشيع، ج1، ص7، مدخل: آبى
+[[کشف الرموز في شرح المختصر النافع]]
-== وابسته‌ها ==
-[[کشف الرموز في شرح المختصر النافع]] / نوع اثر: کتاب / نقش: نويسنده
 [[رده:زندگی‌نامه]]
+[[رده:فقیهان شیعه]]