۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
جز (جایگزینی متن - 'ابن عربى' به 'ابن عربى') |
جز (جایگزینی متن - 'سيد جلال الدين آشتيانى' به 'سيد جلال الدين آشتيانى ') |
||
خط ۵۴: | خط ۵۴: | ||
از آنجا كه اين تقرير، مقبول صدر الدين افتاد، مؤلف را تشويق كرد كه آن را به زبان عربى برگرداند. گويا اين خواست قونوى اجابت شده و كتاب «منتهى المدارك و مشتهى كل عارف و سالك» ترجمه عربى مشارق باشد. <ref>مقدمه مشارق، ص 10</ref> | از آنجا كه اين تقرير، مقبول صدر الدين افتاد، مؤلف را تشويق كرد كه آن را به زبان عربى برگرداند. گويا اين خواست قونوى اجابت شده و كتاب «منتهى المدارك و مشتهى كل عارف و سالك» ترجمه عربى مشارق باشد. <ref>مقدمه مشارق، ص 10</ref> | ||
«مشارق الدرارى»، به جهت اشتمال بر مباحث عرفانى و حل مشكلات و دشوارىهاى تائيه ابن فارض و هم به جهت مباحث ادبى، مورد توجه قرار گرفته است و بارها به طبع رسيده است كه آخرين چاپ آن در داخل كشور، به اهتمام استاد سيد جلال الدين آشتيانى مىباشد. | «مشارق الدرارى»، به جهت اشتمال بر مباحث عرفانى و حل مشكلات و دشوارىهاى تائيه ابن فارض و هم به جهت مباحث ادبى، مورد توجه قرار گرفته است و بارها به طبع رسيده است كه آخرين چاپ آن در داخل كشور، به اهتمام استاد [[آشتیانی، جلالالدین|سيد جلال الدين آشتيانى]] مىباشد. | ||
قصيده تائيه، مهمترين و معروفترين اثر ابن فارض است و به نامهاى «تائيه كبرى»، «نظم السلوك» و «نظم الدر» نيز معروف مىباشد. اين قصيده كه با نزديك به هفتصد و پنجاه بيت، بزرگترين بخش از ديوان وى را تشكيل داده، معراجنامه ابن فارض است. گويا ابن فارض، آن را در آغاز، «انفاس الجنان و نفائس الجنان» ناميده، سپس به «لوايح الجنان و روائح الجنان» تغيير داد، ولى پس از رؤياى نبوى(ص) و اشارت آن حضرت، آن را «نظم الدر» نام نهاده است. حالات روحى و جسمى ابن فارض به هنگام سرودن اين قصيده، بسيار جالب و حيرتانگيز است. | قصيده تائيه، مهمترين و معروفترين اثر ابن فارض است و به نامهاى «تائيه كبرى»، «نظم السلوك» و «نظم الدر» نيز معروف مىباشد. اين قصيده كه با نزديك به هفتصد و پنجاه بيت، بزرگترين بخش از ديوان وى را تشكيل داده، معراجنامه ابن فارض است. گويا ابن فارض، آن را در آغاز، «انفاس الجنان و نفائس الجنان» ناميده، سپس به «لوايح الجنان و روائح الجنان» تغيير داد، ولى پس از رؤياى نبوى(ص) و اشارت آن حضرت، آن را «نظم الدر» نام نهاده است. حالات روحى و جسمى ابن فارض به هنگام سرودن اين قصيده، بسيار جالب و حيرتانگيز است. |
ویرایش