پرش به محتوا

الأحكام السلطانية (ابن فراء): تفاوت میان نسخه‌ها

جز
جایگزینی متن - 'الأحكام السلطانية (ابهام زدایی)' به 'الأحكام السلطانية (ابهام‌زدایی)'
جز (جایگزینی متن - 'ه‌گ' به '')
جز (جایگزینی متن - 'الأحكام السلطانية (ابهام زدایی)' به 'الأحكام السلطانية (ابهام‌زدایی)')
 
(۱۰ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۴ کاربر نشان داده نشد)
خط ۴: خط ۴:
| تصویر = NUR30464J1.jpg
| تصویر = NUR30464J1.jpg
| پدیدآوران = [[ابن فراء، محمد بن حسین]] (نویسنده)  
| پدیدآوران = [[ابن فراء، محمد بن حسین]] (نویسنده)  
| ناشر = دار الفکر  
| ناشر = دار الفکر  
| مکان نشر = لبنان - بيروت
| مکان نشر = لبنان - بيروت
| سال نشر = 1414ق
| سال نشر = 1414ق
خط ۱۶: خط ۱۴:


2.فقه حنبلی - قرن 4ق.
2.فقه حنبلی - قرن 4ق.
| زبان = عربی
| زبان = عربی
| تعداد جلد =  
| تعداد جلد =  
| کتابخانۀ دیجیتال نور =29353
| کتابخانۀ دیجیتال نور =30464
| کد کنگره = ‏BP‎‏ ‎‏196‎‏/‎‏7‎‏ ‎‏/‎‏الف‎‏2‎‏الف‎‏3‎‏ ‎‏1373  
| کد کنگره = ‏BP‎‏ ‎‏196‎‏/‎‏7‎‏ ‎‏/‎‏الف‎‏2‎‏الف‎‏3‎‏ ‎‏1373  
| کد اتوماسیون = AUTOMATIONCODE30464AUTOMATIONCODE
| کد اتوماسیون = AUTOMATIONCODE30464AUTOMATIONCODE
| کتابخوان همراه نور =30464
| پس از =  
| پس از =  
| پیش از =  
| پیش از =  
}}
}}
 
{{کاربردهای دیگر|الأحكام السلطانية (ابهام‌زدایی)}}
''' الأحكام السلطانية'''، اثر [[ابن فراء، محمد بن حسین|محمد بن حسین ابن فراء]]، با تصحیح محمود حسن، کتابى است در مورد امامت (خلافت) و شئون حکومتى از وزارت گرفته تا قضا و جهاد بر اساس فقه حنبلى.<ref>[https://www.noormags.ir/view/fa/articlepage/26087/133 ر.ک: باقری‌زاد گنجی، نبی‌الله، 1387، ص133]</ref>
''' الأحكام السلطانية'''، اثر [[ابن فراء، محمد بن حسین|محمد بن حسین ابن فراء]]، با تصحیح محمود حسن، کتابى است در مورد امامت (خلافت) و شئون حکومتى از وزارت گرفته تا قضا و جهاد بر اساس فقه حنبلى.<ref>[https://www.noormags.ir/view/fa/articlepage/26087/133 ر.ک: باقری‌زاد گنجی، نبی‌الله، 1387، ص133]</ref>
   
   
خط ۴۲: خط ۴۰:


دوم اينکه ابن فراء بر اساس عقايد اهل سنت بر انتخاب خليفه تأکيد مى‌کند. این نظريه با اعتقاد شيعه که اصحاب «نص» ناميده مى‌شوند و معتقدند امام از طريق نص برگزيده مى‌شود، مغايرت دارد. ابن فراء درباره چگونگى انتخاب خليفه، عقد امامت را از سه راه ممکن مى‌داند:
دوم اينکه ابن فراء بر اساس عقايد اهل سنت بر انتخاب خليفه تأکيد مى‌کند. این نظريه با اعتقاد شيعه که اصحاب «نص» ناميده مى‌شوند و معتقدند امام از طريق نص برگزيده مى‌شود، مغايرت دارد. ابن فراء درباره چگونگى انتخاب خليفه، عقد امامت را از سه راه ممکن مى‌داند:
# انتخاب «اهل حل و عقد» که دستاورد نظرى سقيفه است. در این باره ابن فراء لزوما عقد امامت را با حضور نمايندگان تمامى مسلمانان جايز مى‌داند. به نظر مى‌رسد سخت‌گيرى ابن فراء درباره عقد امامت، به عدم تساهل فقه حنبلى برمى‌گردد‌.<ref>[https://www.noormags.ir/view/fa/articlepage/26087/134 همان، ص134-135]</ref>
# انتخاب «اهل حل و عقد» که دستاورد نظرى سقيفه است. در این باره ابن فراء لزوما عقد امامت را با حضور نمايندگان تمامى مسلمانان جايز مى‌داند. به نظر مى‌رسد سخت‌گیرى ابن فراء درباره عقد امامت، به عدم تساهل فقه حنبلى برمى‌گردد‌.<ref>[https://www.noormags.ir/view/fa/articlepage/26087/134 همان، ص134-135]</ref>


# روش «استخلاف» يا تعيين از طريق ‌«وصيت» که بر اساس انتخاب عمر به خلافت توسط ابوبکر، مشروعيت يافت. در این روش، خليفه احتياجى به اجازه اهل حل ‌و عقد ندارد و اگر خليفه جانشين خود را معرفى کند، مسلمانان مجبور به پذيرش هستند و این خليفه، خليفه شرعى و اسلامى است و پذيرش او وجوب دينى دارد. ابن فراء معتقد است پذيرش خليفه بدين شکل مورد اجماع و اتفاق است و پذيرش عموم مسلمانان نشان مى‌دهد که این راه و روش را صحيح دانسته‌اند.<ref>[https://www.noormags.ir/view/fa/articlepage/26087/135 همان، ص135]</ref>
# روش «استخلاف» يا تعيين از طريق ‌«وصيت» که بر اساس انتخاب عمر به خلافت توسط ابوبکر، مشروعيت يافت. در این روش، خليفه احتياجى به اجازه اهل حل ‌و عقد ندارد و اگر خليفه جانشين خود را معرفى کند، مسلمانان مجبور به پذيرش هستند و این خليفه، خليفه شرعى و اسلامى است و پذيرش او وجوب دينى دارد. ابن فراء معتقد است پذيرش خليفه بدين شکل مورد اجماع و اتفاق است و پذيرش عموم مسلمانان نشان مى‌دهد که این راه و روش را صحيح دانسته‌اند.<ref>[https://www.noormags.ir/view/fa/articlepage/26087/135 همان، ص135]</ref>


# استقرار خليفه از طريق غلبه و پيروزى نظامى که بر عموم مسلمانان واجب است، حاکم پيروز را خليفه و امام بدانند و از وى اطاعت و تبعيت کنند. مؤلف در مورد این شيوه مى‌گويد: کسى که بر مردم به‌وسيله شمشير غلبه کند، بونه‌اى که خليفه مسلمانان گردد و اميرالمؤمنين ناميده ‌شود، هرگز برای کسى که ايمان به خداوند و روز قيامت دارد روا نيست که شب بخوابد و او را امام خويش نداند؛ چه وى خليفه نيکو کارى باشد و چه جنايت‌کار.<ref>همان، ص125-126</ref>
# استقرار خليفه از طريق غلبه و پيروزى نظامى که بر عموم مسلمانان واجب است، حاکم پيروز را خليفه و امام بدانند و از وى اطاعت و تبعيت کنند. مؤلف در مورد این شيوه مى‌گويد: کسى که بر مردم به‌وسيله شمشير غلبه کند، به‌گونه‌اى که خليفه مسلمانان گردد و اميرالمؤمنين ناميده ‌شود، هرگز برای کسى که ايمان به خداوند و روز قيامت دارد روا نيست که شب بخوابد و او را امام خويش نداند؛ چه وى خليفه نيکو کارى باشد و چه جنايت‌کار.<ref>همان، ص125-126</ref>


بى‌شک هيچ دليل عقلى و شرعى برای مشروعيت حکومت حاکمى که با قهر و غلبه نظامى به قدرت رسيده است، وجود ندارد و ابن فراء با ارائه این نظريه درصدد مشروعيت بخشيدن به قدرت‌هاى حاکم و وضع موجود زمان خويش بوده است. به نظر مى‌رسد نظريه اهل حل و عقد و استخلاف در این دوران رواج بيشترى داشته و ابن فراء، تلاش خود را بيشتر به این دو راه عقد امامت معطوف داشته است. از طرفى ديگر انتخاب يکى از اين دو راه برای عقد امامت به عواملى چون وضع سياسى جامعه، قدرت خليفه و قدرت اطرافيان بستگى داشت.<ref>[https://www.noorlib.ir/View/fa/Book/BookView/Image/29353/1/126 ر.ک: همان، ص126]</ref>
بى‌شک هيچ دليل عقلى و شرعى برای مشروعيت حکومت حاکمى که با قهر و غلبه نظامى به قدرت رسيده است، وجود ندارد و ابن فراء با ارائه این نظريه درصدد مشروعيت بخشيدن به قدرت‌هاى حاکم و وضع موجود زمان خويش بوده است. به نظر مى‌رسد نظريه اهل حل و عقد و استخلاف در این دوران رواج بيشترى داشته و ابن فراء، تلاش خود را بيشتر به این دو راه عقد امامت معطوف داشته است. از طرفى ديگر انتخاب يکى از اين دو راه برای عقد امامت به عواملى چون وضع سياسى جامعه، قدرت خليفه و قدرت اطرافيان بستگى داشت.<ref>[https://www.noorlib.ir/View/fa/Book/BookView/Image/29353/1/126 ر.ک: همان، ص126]</ref>
خط ۷۲: خط ۷۰:


==وابسته‌ها==
==وابسته‌ها==
{{وابسته‌ها}}


[[رده:کتاب‌شناسی]]
[[رده:کتاب‌شناسی]]
خط ۸۰: خط ۷۹:


[[رده: مباحث خاص فقه]]
[[رده: مباحث خاص فقه]]
[[رده:25 بهمن الی 24 اسفند(97)]]