پرش به محتوا

معجم اصطلاحات أصول الفقه: تفاوت میان نسخه‌ها

جز
جایگزینی متن - 'اصطلاحات (ابهام زدایی)' به 'اصطلاحات (ابهام‌زدایی)'
جز (جایگزینی متن - '== گزارش محتوا == ' به '== گزارش محتوا == ')
جز (جایگزینی متن - 'اصطلاحات (ابهام زدایی)' به 'اصطلاحات (ابهام‌زدایی)')
برچسب‌ها: ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه
 
(۹ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۵ کاربر نشان داده نشد)
خط ۴: خط ۴:
| عنوان‌های دیگر =
| عنوان‌های دیگر =
| پدیدآوران =  
| پدیدآوران =  
[[راسخ، عبدالمنان بن عبدالرحمن]] (نويسنده)
[[راسخ، عبدالمنان بن عبدالرحمن]] (نویسنده)
| زبان =عربی
| زبان =عربی
| کد کنگره =‏BP‎‏ ‎‏147‎‏/‎‏2‎‏ ‎‏/‎‏ر‎‏2‎‏م‎‏6‎‏
| کد کنگره =‏BP‎‏ ‎‏147‎‏/‎‏2‎‏ ‎‏/‎‏ر‎‏2‎‏م‎‏6‎‏
خط ۱۹: خط ۱۹:
| چاپ =1
| چاپ =1
| تعداد جلد =1
| تعداد جلد =1
| کتابخانۀ دیجیتال نور =15420
| کتابخانۀ دیجیتال نور =12257
| کتابخوان همراه نور =12257
| کد پدیدآور =
| کد پدیدآور =
| پس از =
| پس از =
| پیش از =
| پیش از =
}}
}}
 
{{کاربردهای دیگر|اصطلاحات (ابهام‌زدایی)}}
{{کاربردهای دیگر| أصول الفقه (ابهام‌زدایی)}}
'''معجم اصطلاحات اصول الفقه''' اثر عبدالمنّان راسخ مجموعه‌اى است كه در آن واژگان اصولى براساس مذاهب اهل سنت تعريف شده است.
'''معجم اصطلاحات اصول الفقه''' اثر عبدالمنّان راسخ مجموعه‌اى است كه در آن واژگان اصولى براساس مذاهب اهل سنت تعريف شده است.




== ساختار ==
==ساختار==
 
مؤلف معجم را براساس حروف الفباء تنظيم نموده كه طليعه آن با تعريف «اباحه» و ختامه آن با توضيح «تعيين» است.
مؤلف معجم را براساس حروف الفباء تنظيم نموده كه طليعه آن با تعريف «اباحه» و ختامه آن با توضيح «تعيين» است.


خط ۴۱: خط ۴۲:
3- استصحاب: از ماده «صحب» به معناى همراه داشتن است و در اصطلاح عبارت است از حكم به استمرار به اعتبار آنچه كه پيشتر وجود داشته است. استصحاب به اعتبار مستصحب به اقسام زير تقسيم مى‌شود: استصحاب برائت اصلى، استصحاب اباحه اصلى، استصحاب اصل، استصحاب اجماع، استصحاب عموم. بين اصوليون در مذاهب مختلف در حجيّت استصحاب اختلاف وجود دارد. اكثر مالكيه، شافعيه، حنابله و ظاهريّه به حجيت استصحاب مطلقا معتقد هستند. به نظر اكثر حنفيه و برخى از اصحاب شافعى استصحاب اصلا حجت نيست ولى براساس مذهب متأخرين از احناف استصحاب در دفع و نفى حجيّت است ولى در اثبات و استحقاق حجيت ندارد.
3- استصحاب: از ماده «صحب» به معناى همراه داشتن است و در اصطلاح عبارت است از حكم به استمرار به اعتبار آنچه كه پيشتر وجود داشته است. استصحاب به اعتبار مستصحب به اقسام زير تقسيم مى‌شود: استصحاب برائت اصلى، استصحاب اباحه اصلى، استصحاب اصل، استصحاب اجماع، استصحاب عموم. بين اصوليون در مذاهب مختلف در حجيّت استصحاب اختلاف وجود دارد. اكثر مالكيه، شافعيه، حنابله و ظاهريّه به حجيت استصحاب مطلقا معتقد هستند. به نظر اكثر حنفيه و برخى از اصحاب شافعى استصحاب اصلا حجت نيست ولى براساس مذهب متأخرين از احناف استصحاب در دفع و نفى حجيّت است ولى در اثبات و استحقاق حجيت ندارد.


4- سد ذرايع: سدّ يعنى منع در مقابل فتح و ذرايع جمع ذريعه به معناى وسيله است. در اصطلاح مناسب‌ترين تعريف اين است: ذريعه وسيله‌اى است كه منجر به احكام پنج‌گانه گردد؛ بنابراين اگر آن وسيله منجر به امرى گردد كه مطلوب شارع باشد در آنجا فتح ذرايع است و اگر به عكس منجر به مفسده گردد در آن صورت سدّ ذرايع خواهد بود. طرفداران اصلى سد ذرايع مالكيه و حنابله هستند. آنها مى‌گويند كارهاى مباحى كه وسيله انجام دادن عمل حرامى گردد حرام خواهد بود به عبارت ديگر هر عملى كه مقدمه و وسيله حرام قرار گيرد بايد از آن جلوگيرى كرد و هر عملى كه مقدمه و وسيله كار مباحى گردد مباح است. مخالفين سد ذرايع بقيه اهل سنت به‌خصوص ابن حزم و جميع اماميه هستند.
4- سد ذرايع: سدّ يعنى منع در مقابل فتح و ذرايع جمع ذريعه به معناى وسيله است. در اصطلاح مناسب‌ترين تعريف اين است: ذريعه وسيله‌اى است كه منجر به احكام پنج‌گانه گردد؛ بنابراین اگر آن وسيله منجر به امرى گردد كه مطلوب شارع باشد در آنجا فتح ذرايع است و اگر به عكس منجر به مفسده گردد در آن صورت سدّ ذرايع خواهد بود. طرفداران اصلى سد ذرايع مالكيه و حنابله هستند. آنها مى‌گويند كارهاى مباحى كه وسيله انجام دادن عمل حرامى گردد حرام خواهد بود به عبارت ديگر هر عملى كه مقدمه و وسيله حرام قرار گيرد بايد از آن جلوگيرى كرد و هر عملى كه مقدمه و وسيله كار مباحى گردد مباح است. مخالفين سد ذرايع بقيه اهل سنت به‌خصوص ابن حزم و جميع اماميه هستند.


5- نصّ: در لغت به معناى تفسير رؤياست و در اصطلاح هرگاه دلالت يك عبارت بر مقصود گوينده آنچنان صريح باشد كه احتمال خلاف در او منتفى باشد در آن صورت آن عبارت را نسبت به آن مدلول «نص» گويند. پس نصّ يعنى صريح و ظاهر يعنى غيرصريح.
5- نصّ: در لغت به معناى تفسير رؤياست و در اصطلاح هرگاه دلالت يك عبارت بر مقصود گوينده آنچنان صريح باشد كه احتمال خلاف در او منتفى باشد در آن صورت آن عبارت را نسبت به آن مدلول «نص» گويند. پس نصّ يعنى صريح و ظاهر يعنى غيرصريح.
خط ۵۷: خط ۵۸:
مقدمه و متن كتاب
مقدمه و متن كتاب


{{فرهنگ اصطلاحات}}