إعراب القرآن (انصاری): تفاوت میان نسخه‌ها

<div class='wikiInfo'>

[[پرونده:NUR17678J1.jpg|بندانگشتی|اعراب القرآن]]

{| class="wikitable aboutBookTable" style="text-align:Right"

! نام کتاب!! data-type='bookName'|اعراب القرآن

|-

|نام‌های دیگر کتاب

|data-type='otherBookNames'|

|data-type='authors'|[[عثمان، محمد]] (محقق)

[[انصاری، زکریا بن محمد]] (نويسنده)

|زبان  

|data-type='language'|عربی

|کد کنگره  

|data-type='congeressCode' style='direction:ltr'|

|موضوع  

|data-type='subject'|

|ناشر  

|data-type='publisher'|مکتبة الثقافة‌الدينية

|-

|مکان نشر  

|data-type='publishPlace'|قاهره - مصر

|-

|سال نشر

|data-type='publishYear'| 2009 م

|-class='articleCode'

|کد اتوماسیون

|data-type='automationCode'|AUTOMATIONCODE17678AUTOMATIONCODE

|}

'''إعراب القرآن''' اثر ابويحيى زكريا بن محمد بن احمد مصرى شافعى (926ق) با تحقيق محمد عثمان، در موضوع تجزيه و تركيب كلمات و جملات مشكل قرآن كريم است كه به زبان عربى و در نيمه اول قرن دهم هجرى نوشته شده است.

== ساختار ==کتاب با مقدمه محقق آغاز و مطالب دربردارنده تركيب و تجزيه آيات قرآن كريم (البته قسمت‌هاى مشكل و مورد اختلاف، نه تك‌تك كلمات) از فاتحة الکتاب تا پايان قرآن مى‌باشد.

== گزارش محتوا ==در مقدمه ابتدا مطالبى پيرامون اهميت لغت عربى و نزول قرآن بر طبق آن بيان گرديده و سپس، زندگى‌نامه مختصرى از نويسنده ارائه گرديده است. از جمله مباحث مطرح‌شده در اين مقدمه، عبارتند از: حفظ لغت عربى به‌وسيله اسلام و قرآن، فضيلت لغت عربى بر ساير لغات، علم به لغت عربى شرط امامت و پيش‌قدم گرديدن در علوم دينى، نياز علوم دينى به لغت عربى، برترين نصوص بودن قرآن در لغت عرب.<ref>مقدمه، ص18</ref>

نويسنده در هر آيه از آيات قرآن، مواردى را كه از نظر صرفى و نحوى و اشتقاق سؤال‌انگيز بوده، مطرح كرده و آن‌ها را تجزيه و تحليل نموده است. در اين ميان، گاه به بيان معناى برخى از لغات نيز پرداخته است. به نمونه‌اى از كار مؤلف توجه فرماييد:

وى در سوره حمد، در تحليل «بسم» مى‌نويسد: «اگر گفته شود چرا الف در اينجا حذف شده، ولى در آيه ''' «اقرأ باسم ربك الذي خلق» '''، ثابت مانده است (مقصود حذف و ثبوت در کتابت است)؟ پاسخ داده مى‌شود كه علت حذف در اينجا، كثرت استعمال مى‌باشد.

اگر گفته شود چگونه «اسم» به «الله» اضافه شده، درحالى‌كه الله خود اسم است؟ جواب داده مى‌شود كه اسم، لازمه مسماست و تسميه غير از اسم مى‌باشد و نيز پاسخ داده مى‌شود كه در اين كلام، مضافى حذف گرديده و تقدير آن چنين است: «باسم مسمى الله». «الله» در اصل «الإله» بوده، حركت همزه به لام معرفه داده شده، سپس لام، ساكن گرديده و در لام دوم ادغام شده، آن‌گاه چنانچه قبل از آن كسره نباشد، با تفخيم ادا مى‌گردد و اگر قبل از آن كسره باشد، با ترقيق ادا مى‌شود. تفخيم در اين اسم (الله)، از ويژگى‌هاى آن است».<ref>متن کتاب، ص25</ref>

از جمله ويژگى‌هاى اين اثر، اختصار مطالب و دقت نويسنده در تجزيه و تركيب و تحليل كلمات قرآن كريم است.

== وضعيت کتاب ==فهرست مطالب، در انتهاى کتاب آمده است.

محقق کتاب اقداماتى همچون: دو بار مقابله متن کتاب با نسخه خطى آن، تخريج آيات قرآن كريم و ثبت شماره سوره و آيات، توضيح و تشريح مطالبى از نص کتاب كه نياز به تبيين و توضيح داشته در پاورقى‌ها، تنظيم فهرست براى مطالب کتاب و... را درباره کتاب انجام داده است.<ref>مقدمه محقق، ص21</ref>

== منابع مقاله ==