نشأت، سید محمدصادق: تفاوت میان نسخه‌ها

→ تفاوت با ویرایش قدیمی‌تر

نشأت، سید محمدصادق (نمایش مبدأ)

نسخهٔ ‏۲۲ اوت ۲۰۲۴، ساعت ۱۱:۲۳

۱۲ بایت اضافه‌شده ، ‏۲۲ اوت ۲۰۲۴

جز

جایگزینی متن - 'قابوس نامه' به 'قابوس‌نامه'

Hbaghizadeh

دیوان‌سالاران، مدیران

۱۴۶٬۵۶۳

ویرایش

@@ خط ۳۵: / خط ۳۵: @@
 |-
 |برخی آثار
-| data-type="authorWritings" |[[كتاب النصيحة المعروف باسم قابوس نامه]]
+| data-type="authorWritings" |[[كتاب النصيحة المعروف باسم قابوس‌نامه]]
 |- class="articleCode"
 |کد مؤلف
@@ خط ۴۵: / خط ۴۵: @@
 == ولادت ==
-در سال 1275ش در کربلا متولد شد. اسمش در اصل محمدصادق حسینی بود، تا این که بعد از اقامتش در مصر نام صادق نشأت را بر خود برگزید، و بعد از این که در تهران مستقر شد لقب میرداماد را نیز بر خود افزود، زیرا نسبش به [[میرداماد، محمدباقر بن محمد|میرداماد]] مرتبط است.
+در سال 1275ش در کربلا متولد شد. اسمش در اصل محمدصادق حسینی بود، تا این که بعد از اقامتش در مصر نام صادق نشأت را بر خود برگزید، و بعد از این که در تهران مستقر شد لقب میرداماد را نیز بر خود افزود، زیرا نسبش به [[میرداماد، سید محمدباقر بن محمد|میرداماد]] مرتبط است.
 == تحصیلات ==
-وى ابتدا ادبیات عربی و فارسی را نزد شیخ غلام نحوی و شیخ عبدالرحمن کویتی و شیخ احمد اصفهانی آموخت و فقه و اصول را نزد شیخ مهدی کرمانشاهی و شیخ محمد سعید فارسی و شیخ مخمد علی قمی و شیخ عبدالکریم یزدی آموخت و حکمت و اخلاق را نزد شیخ مهدی حکمی معروف به علاقبند و شیخ محمد علی قمی آموخت. تفسیر و حدیث و تاریخ را نزد پدرش سید محمدمهدی حسینی معروف به مهندس آموخت <ref>[http://shiaonlinelibrary.com/%D8%A7%D9%84%D9%83%D8%AA%D8%A8/3634_%D9%85%D8%B3%D8%AA%D8%AF%D8%B1%D9%83%D8%A7%D8%AA-%D8%A3%D8%B9%D9%8A%D8%A7%D9%86-%D8%A7%D9%84%D8%B4%D9%8A%D8%B9%D8%A9-%D8%AD%D8%B3%D9%86-%D8%A7%D9%84%D8%A3%D9%85%D9%8A%D9%86-%D8%AC-%D9%A1/%D8%A7%D9%84%D8%B5%D9%81%D8%AD%D8%A9_210 مستدركات أعيان الشيعة، حسن امین، ج۱، ص211] </ref> و پس از آن، زبان‌هاى تركى عثمانى و انگليسى را فراگرفت. در بيست و چهارسالگى وارد وزارت فرهنگ شد و چندين سال از طرف اين وزارت سرپرستى مدارس ايران را در عراق به عهده داشت. وى پس از بازگشت به ايران، در آموزشگاه‌هاى تهران، دانشكده معقول و منقول و مدرسه عالى سپهسالار به تدريس زبان عربى، تاريخ و جغرافياى ايران و كشورهاى اسلامى پرداخت.  در ۱۳۳۰ش، به دعوت دانشگاه قاهره به تدریس زبان و ادبیات فارسی در آن دانشگاه و «دانشکدۀ عین شمس» پرداخت. سپس تا ۱۳۴۴ش، رایزن فرهنگی ایران در مصر بود.
+وى ابتدا ادبیات عربی و فارسی را نزد شیخ غلام نحوی و شیخ عبدالرحمن کویتی و شیخ احمد اصفهانی آموخت و فقه و اصول را نزد شیخ مهدی کرمانشاهی و شیخ محمد سعید فارسی و شیخ مخمد علی قمی و شیخ عبدالکریم یزدی آموخت و حکمت و اخلاق را نزد شیخ مهدی حکمی معروف به علاقبند و شیخ محمد علی قمی آموخت. تفسیر و حدیث و تاریخ را نزد پدرش سید محمدمهدی حسینی معروف به مهندس آموخت<ref>[http://shiaonlinelibrary.com/%D8%A7%D9%84%D9%83%D8%AA%D8%A8/3634_%D9%85%D8%B3%D8%AA%D8%AF%D8%B1%D9%83%D8%A7%D8%AA-%D8%A3%D8%B9%D9%8A%D8%A7%D9%86-%D8%A7%D9%84%D8%B4%D9%8A%D8%B9%D8%A9-%D8%AD%D8%B3%D9%86-%D8%A7%D9%84%D8%A3%D9%85%D9%8A%D9%86-%D8%AC-%D9%A1/%D8%A7%D9%84%D8%B5%D9%81%D8%AD%D8%A9_210 مستدركات أعيان الشيعة، حسن امین، ج۱، ص211] </ref> و پس از آن، زبان‌هاى تركى عثمانى و انگليسى را فراگرفت. در بيست و چهارسالگى وارد وزارت فرهنگ شد و چندين سال از طرف اين وزارت سرپرستى مدارس ايران را در عراق به عهده داشت. وى پس از بازگشت به ايران، در آموزشگاه‌هاى تهران، دانشكده معقول و منقول و مدرسه عالى سپهسالار به تدريس زبان عربى، تاريخ و جغرافياى ايران و كشورهاى اسلامى پرداخت.  در ۱۳۳۰ش، به دعوت دانشگاه قاهره به تدریس زبان و ادبیات فارسی در آن دانشگاه و «دانشکدۀ عین شمس» پرداخت. سپس تا ۱۳۴۴ش، رایزن فرهنگی ایران در مصر بود.
 نشأت در مدت پانزده ساله سرپرستى و تدريس خود، چندين كتاب از فارسى به عربى ترجمه كرد. همچنین مقالات زیادی از او در نشریه‌هایی مانند ''حبل‌المتین''، ''شفق سرخ'' و ''طوفان'' به‌چاپ رسیده است. او همچنين مدتى استاد دانشگاه تهران بود و در دانشكده الهيات و معارف اسلامى تدريس نمود.
@@ خط ۷۳: / خط ۷۳: @@
 ==وابسته‌ها==
-[[كتاب النصيحة المعروف باسم قابوس نامه]]
+{{وابسته‌ها}}
+[[كتاب النصيحة المعروف باسم قابوس‌نامه]]
 [[رده:زندگی‌نامه]]
-[[رده:تیر (99)]]