ابن خضر، احمد بن محمد: تفاوت میان نسخه‌ها
(صفحه‌ای تازه حاوی «{{جعبه اطلاعات زندگی‌نامه | عنوان = ابن خضر، احمد بن محمد | تصویر = NUR00000.jpg | اندازه تصویر = | توضیح تصویر = | نام کامل = ابن خَضِر، شهاب‌الدین ابوالعباس احمد بن محمد صالحى | نام‌های دیگر = قول احمد | لقب = | تخلص = | نسب = | نام پدر = محمد | ولادت...» ایجاد کرد) |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۴۹: | خط ۴۹: | ||
==مشایخ== | ==مشایخ== | ||
وی از مشایخى چون عیسى مطعّم، ابوبكر بن عبدالدائم، قاضى سلیمان، احمد بن ابى‌طالب حجّار و هدیة بنت عسكر استماع كرد. | وی از مشایخى چون عیسى مطعّم، ابوبكر بن عبدالدائم، قاضى سلیمان، احمد بن ابى‌طالب حجّار و هدیة بنت عسكر استماع كرد. | ||
==شاگردان== | |||
ابن جزری و ابن حجى از وی دانش آموخته‌اند. | |||
==مناصب== | ==مناصب== | ||
در سال 750ق/1349م در دارالعدل دمشق به افتاء گمارده شد و در مدرسه مقدمیة و ركنیة دمشق به تدریس پرداخت. | در سال 750ق/1349م در دارالعدل دمشق به افتاء گمارده شد و در مدرسه مقدمیة و ركنیة دمشق به تدریس پرداخت. | ||
==وفات== | ==وفات== | ||
سرانجام وی در سال 785ق در صالحیة دمشق درگذشت. | سرانجام وی در سال 785ق در صالحیة دمشق درگذشت. | ||
نسخهٔ ۱۳ اوت ۲۰۲۴، ساعت ۱۵:۱۳
| ابن خضر، احمد بن محمد | |
|---|---|
 | |
| نام کامل | ابن خَضِر، شهاب‌الدین ابوالعباس احمد بن محمد صالحى |
| نام‌های دیگر | قول احمد |
| نام پدر | محمد |
| ولادت | 706ق |
| محل زندگی | دمشق |
| رحلت | 785ق |
| مذهب | حنفى |
| منصب | افتاء در دارالعدل دمشق |
| اطلاعات علمی | |
| مشایخ | عیسى مطعّم، ابوبكر بن عبدالدائم، قاضى سلیمان |
| شاگردان | ابن جزری، ابن حجى |
| برخی آثار | حاشیة على الفوائد الفناریة على إیساغوجي، حاشیة على شرح‌العقائد النسفیة |
ابن خَضِر، شهاب‌الدین ابوالعباس احمد بن محمد صالحى (706- 785ق/1306-1383م)، مُقری و فقیه حنفى.
وی در منابع متأخر، قول احمد نیز نامیده شده است.
از زندگى وی آگاهى بسیاری در دست نیست؛ همین اندازه گفته شده است كه ابن خضر از عالمان و فقیهان حنفى زمان خود در دمشق بوده است.
مشایخ
وی از مشایخى چون عیسى مطعّم، ابوبكر بن عبدالدائم، قاضى سلیمان، احمد بن ابى‌طالب حجّار و هدیة بنت عسكر استماع كرد.
شاگردان
ابن جزری و ابن حجى از وی دانش آموخته‌اند.
مناصب
در سال 750ق/1349م در دارالعدل دمشق به افتاء گمارده شد و در مدرسه مقدمیة و ركنیة دمشق به تدریس پرداخت.
وفات
سرانجام وی در سال 785ق در صالحیة دمشق درگذشت.
آثار
از آثار وی كتاب حاشیة على الفوائد الفناریة على إیساغوجي در منطق است كه در 1253ق/1837م ضمن مجموعه‌ای در استانبول چاپ شده است و نیز كتاب حاشیة على شرح‌العقائد النسفیة كه به گفته زركلى، به چاپ رسیده است. نسخه كتاب الغوص لاقتباس نفائس‌الأسرار المودعة في دررالبحار كه شرحى است به كتاب دررالبحار محمد بن یوسف قونوی در كتابخانه زیتونیة تونس موجود است.
آثار منسوب
آثاری كه به او منسوبند و از نسخ آنها اطلاعى در دست نیست، عبارتند از: شرح رسالة الاستعارة ابوالقاسم لیثى و الصّراط المستقیم في تبیین‌القرآن الكریم در تفسیر.[۱]
پانویس
- ↑ یوسفى اشكوری، حسن، ج3، ص424
منابع مقاله
یوسفى اشكوری، حسن، دائرةالمعارف بزرگ اسلامی، زیر نظر کاظم موسوی بجنوردی، تهران، مرکز دائرةالمعارف بزرگ اسلامی، چاپ دوم، 1374.