ولایتنامه: تفاوت میان نسخه‌ها
A-esmaeili (بحث | مشارکتها) (صفحه‌ای تازه حاوی «{{جعبه اطلاعات کتاب | تصویر =NUR132881J1.jpg | عنوان = ولایتنامه | عنوان‌های دیگر = | پدیدآورندگان | پدیدآوران = سلطان علی‌شاه، سلطان محمد بن حیدر (نويسنده) |زبان | زبان = فارسی | کد کنگره = 8و8س 287/1 BP | موضوع =ولایت (عرفان) - عرفان |ناشر | ناشر = حقيقت...» ایجاد کرد) |
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) |
||
| (۲ نسخهٔ میانیِ ایجادشده توسط همین کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۲۴: | خط ۲۴: | ||
| پیش از = | | پیش از = | ||
}} | }} | ||
'''ولایتنامه'''، اثر | '''ولایتنامه'''، اثر [[سلطان‌علی‌شاه، سلطان‌محمد بن حیدر|ملاسلطان‌محمد گنابادی]]، ملقب به [[سلطان‌علی‌شاه، سلطان‌محمد بن حیدر|سلطان‌علی‌شاه]] (1251-1327ق)، کتابی است در باب ولایت از نگاه عرفانی. | ||
موضوع کتاب، چنان‌که از عنوان آن برمی‌آید، اصل اصیل تصوف و تشیع، یعنی ولایت است که در آن به دقیق‌ترین و مستندترین وضع ممکن، تشریح شده است و شاید در موضوع خود، این کتاب، بی‌نظیر باشد<ref>ر.ک: یادداشت ناشر، ص1</ref>. | موضوع کتاب، چنان‌که از عنوان آن برمی‌آید، اصل اصیل تصوف و تشیع، یعنی ولایت است که در آن به دقیق‌ترین و مستندترین وضع ممکن، تشریح شده است و شاید در موضوع خود، این کتاب، بی‌نظیر باشد<ref>ر.ک: یادداشت ناشر، ص1</ref>. | ||
| خط ۳۳: | خط ۳۳: | ||
در باب اول، در شش فصل، ابتدا به بیان حقیقت ولایت پرداخته شده و سپس، این موضوع تشریح گردیده است که اسماء و صفات الهی و همچنین اخبار و احکام الهی، از مقام ولایت، تجاوز ندارند. | در باب اول، در شش فصل، ابتدا به بیان حقیقت ولایت پرداخته شده و سپس، این موضوع تشریح گردیده است که اسماء و صفات الهی و همچنین اخبار و احکام الهی، از مقام ولایت، تجاوز ندارند. | ||
نزول ولایت مطلقه که مسمی است به مشیت حق تعالی شأنه از مقام عالی خود بدون تجافی از مقام خود، صعود وجود و ولایت و سایر صفات وجود به‌سوی اصل خود، کیفیت امتزاج عناصر و ولایت تکوینی و تکلیفی، از سایر موضوعات مطرح‌شده در این باب است<ref>ر.ک: متن کتاب، ص16-30</ref>. | نزول ولایت مطلقه که مسمی است به مشیت حق تعالی شأنه از مقام عالی خود بدون تجافی از مقام خود، صعود وجود و ولایت و سایر صفات وجود به‌سوی اصل خود، کیفیت امتزاج عناصر و ولایت تکوینی و تکلیفی، از سایر موضوعات مطرح‌شده در این باب است<ref>ر.ک: متن کتاب، ص16-30</ref>. | ||
| خط ۵۴: | خط ۵۵: | ||
[[رده:مباحث خاص تصوف و عرفان]] | [[رده:مباحث خاص تصوف و عرفان]] | ||
[[رده:عرفان (نبوت، رسالت، ولایت)]] | [[رده:عرفان (نبوت، رسالت، ولایت)]] | ||
[[رده:مقالات بازبینی شده2 شهریور 1403]] | |||
[[رده:مقالات بازبینی | |||
[[رده:مقاله نوشته شده در تاریخ مرداد 1403 توسط عباس مکرمی]] | [[رده:مقاله نوشته شده در تاریخ مرداد 1403 توسط عباس مکرمی]] | ||
[[رده:مقاله بازبینی شده در تاریخ مرداد 1403 توسط محسن عزیزی]] | [[رده:مقاله بازبینی شده در تاریخ مرداد 1403 توسط محسن عزیزی]] | ||
نسخهٔ کنونی تا ۱۱ اوت ۲۰۲۴، ساعت ۲۰:۰۳
| ولایتنامه | |
|---|---|
 | |
| پدیدآوران | سلطان علی‌شاه، سلطان محمد بن حیدر (نويسنده) |
| ناشر | حقيقت |
| مکان نشر | ایران - تهران |
| سال نشر | 1380ش |
| چاپ | 1 |
| شابک | 964-7040-11-3 |
| موضوع | ولایت (عرفان) - عرفان |
| زبان | فارسی |
| تعداد جلد | 1 |
| کد کنگره | 8و8س 287/1 BP |
| نورلایب | مطالعه و دانلود pdf |
ولایتنامه، اثر ملاسلطان‌محمد گنابادی، ملقب به سلطان‌علی‌شاه (1251-1327ق)، کتابی است در باب ولایت از نگاه عرفانی.
موضوع کتاب، چنان‌که از عنوان آن برمی‌آید، اصل اصیل تصوف و تشیع، یعنی ولایت است که در آن به دقیق‌ترین و مستندترین وضع ممکن، تشریح شده است و شاید در موضوع خود، این کتاب، بی‌نظیر باشد[۱].
اثر حاضر، کتاب گران‌بهایی است که مورد نیاز صاحبدلان و سالکان طریقت و عاشقان حقیقت است و چون بدر سپهر کمال و ضیاء مهر جلال که سالکان را از انوار معرفت بهرمند ساخته و بسان منبع فیاضی است که به‌غیر عوض و غرض، تشنگان را از زلال خود، سیراب می‌سازد[۲].
مؤلف، مطالب کتاب خویش را در یک مقدمه، دوازده باب و یک خاتمه، تنظیم نموده است. در مقدمه، به بررسی واژه «ولایت» از لحاظ لغوی و اصطلاحی در عرف خاص، پرداخته است[۳].
در باب اول، در شش فصل، ابتدا به بیان حقیقت ولایت پرداخته شده و سپس، این موضوع تشریح گردیده است که اسماء و صفات الهی و همچنین اخبار و احکام الهی، از مقام ولایت، تجاوز ندارند.
نزول ولایت مطلقه که مسمی است به مشیت حق تعالی شأنه از مقام عالی خود بدون تجافی از مقام خود، صعود وجود و ولایت و سایر صفات وجود به‌سوی اصل خود، کیفیت امتزاج عناصر و ولایت تکوینی و تکلیفی، از سایر موضوعات مطرح‌شده در این باب است[۴].
در باب دوم، ولایت تکلیفی مورد بحث قرار گرفته است. نویسنده در این باب، ابتدا اطلاقات ولایت به‌حسب تکلیف را بررسی نموده و سپس، از تحقق ولایت تکلیفی در جانب قابل و نحله آن در جانب قابل سخن به میان آورده و پس از آن، به موضوع بیعت گرفتن و بیعت کردن که از زمان حضرت آدم(ع) تا زمان حضرت خاتم(ص) معمول همه صاحبان ادیان و ملل بوده، پرداخته است[۵].
فرق میان قبول رسالت و قبول ولایت، اصناف مردم در هر زمان و هر ملت و دین، فواید ولایت مستعمله در زبان اهل الله، معامله سالک با خلق و خصلت‌های نفسانی که باعث قوت پیوند ولایت می‌شود، از جمله موضوعات سایر ابواب کتاب است.
پانویس
منابع مقاله
یادداشت ناشر، مقدمه و متن کتاب.