۱۴۶٬۱۸۰
ویرایش
جز
جایگزینی متن - 'الزهد (ابهام زدایی)' به 'زهد (ابهامزدایی)'
بدون خلاصۀ ویرایش |
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) جز (جایگزینی متن - 'الزهد (ابهام زدایی)' به 'زهد (ابهامزدایی)') برچسبها: ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه |
||
| (۴ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۳ کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۱۴: | خط ۱۴: | ||
[[ابن عبداللطیف، محمد عمرو]] (مصحح) | [[ابن عبداللطیف، محمد عمرو]] (مصحح) | ||
| زبان = | | زبان =عربی | ||
| کد کنگره =/الف2ز9 118 BP | | کد کنگره =/الف2ز9 118 BP | ||
| موضوع = | | موضوع = | ||
| ناشر = دار المشکاة للنشر و التوزيع | | ناشر = دار المشکاة للنشر و التوزيع | ||
| مکان نشر =مصر - قاهره | | مکان نشر =مصر - قاهره | ||
| سال نشر = 414ق | | سال نشر = 414ق | ||
| کد اتوماسیون =AUTOMATIONCODE56018AUTOMATIONCODE | | کد اتوماسیون =AUTOMATIONCODE56018AUTOMATIONCODE | ||
| خط ۳۰: | خط ۳۰: | ||
}} | }} | ||
{{کاربردهای دیگر|زهد (ابهامزدایی)}} | |||
{{کاربردهای دیگر| | |||
'''الزهد'''، تألیف [[ابوداود، سلیمان بن اشعث|ابوداود سجستانی]] (متوفی 275ق)، به روایت [[ابن اعرابی، احمد بن محمد|ابن أعرابی]]، از جمله آثار تکنگاری اولیه در موضوع زهد است که احادیث و آثار صحابی و تابعین رسولالله(ص) را در این زمینه گردآورده است. مقدمه و تحقیق کتاب به قلم [[بن ابراهيم، ياسر|عبدالرحمن عبدالجبار ابوتمیم یاسر بن ابراهیم]] و [[ابن غنيم، ابوبلال غنيمبن عباس|ابوبلال غنیم بن عباس]] است. [[ابن عبداللطیف، محمد عمرو|ابوعبدالرحمن محمد عمرو بن عبداللطیف]] نیز بر کتاب مقدمه نوشته است. | '''الزهد'''، تألیف [[ابوداود، سلیمان بن اشعث|ابوداود سجستانی]] (متوفی 275ق)، به روایت [[ابن اعرابی، احمد بن محمد|ابن أعرابی]]، از جمله آثار تکنگاری اولیه در موضوع زهد است که احادیث و آثار صحابی و تابعین رسولالله(ص) را در این زمینه گردآورده است. مقدمه و تحقیق کتاب به قلم [[بن ابراهيم، ياسر|عبدالرحمن عبدالجبار ابوتمیم یاسر بن ابراهیم]] و [[ابن غنيم، ابوبلال غنيمبن عباس|ابوبلال غنیم بن عباس]] است. [[ابن عبداللطیف، محمد عمرو|ابوعبدالرحمن محمد عمرو بن عبداللطیف]] نیز بر کتاب مقدمه نوشته است. | ||
| خط ۵۷: | خط ۵۳: | ||
در حدیث دیگری از [[امام على(ع)|امیرالمؤمنین(ع)]] در تفسیر آیه 29 سوره دخان «فما بکت علیهم السماء و الارض» آمده است: مؤمن هنگامی که میمیرد، زمینی که مصلای او بوده و دری که عملش از آن بالا میرفته بر او میگریند<ref>ر.ک: همان، ص118</ref>. | در حدیث دیگری از [[امام على(ع)|امیرالمؤمنین(ع)]] در تفسیر آیه 29 سوره دخان «فما بکت علیهم السماء و الارض» آمده است: مؤمن هنگامی که میمیرد، زمینی که مصلای او بوده و دری که عملش از آن بالا میرفته بر او میگریند<ref>ر.ک: همان، ص118</ref>. | ||
روایاتی از صحابی بزرگ رسول خدا(ص)؛ ابوذر غفاری نقل شده نیز حاکی از زهد و ورع | روایاتی از صحابی بزرگ رسول خدا(ص)؛ ابوذر غفاری نقل شده نیز حاکی از زهد و ورع فوقالعاده ایشان داشته است. در یکی از این روایات چنین میخوانیم: «به خدا سوگند اگر آنچه را من میدانم میدانستید کم میخندیدید و فراوان میگریستید؛ و اگر آنچه را من میدانم میدانستید به کوهها پناه میبردید و صدای شما به دعا و گریه بلند میشد...»<ref>ر.ک: همان، ص187</ref>. | ||
در زهد و تقوای سلمان فارسی نیز نه اثر در کتاب ذکر شده است که حکایت از درجه بالای زهد و پرهیزکاری آن صحابی بزرگ رسولالله(ص) دارد. ابوالدرداء از بزرگان علماء و زهاد و قراء اصحاب محمد(ص) و فقیهی خردمند و حکیم بود<ref>ر.ک: قویم الدوله، ص201 و 206</ref>. بین سلمان و ابوالدرداء پیوند اخوت برقرار شد، پسازآن ابوالدرداء در شام و سلمان در کوفه ساکن شدند، ابوالدرداء به سلمان نوشت: سلامعلیک، اما بعد، خداوند پس از تو به من مال و فرزند روزی فرمود و به سرزمین مقدس منزل گزیدم. سلمان نیز در پاسخ به او نوشت: سلامعلیک، اما بعد، همانا تو به من نوشتی که خداوند پس از من به تو مال و روزی عطا نمود، درحالیکه خیر به کثرت مال و فرزند نیست، لکن خیر آن است که حلمت را افزون کنی و علمت به تو سود رساند؛ و نوشتی که به سرزمینی مقدس مسکن گزیدی و حالآنکه زمین برای هیچکس کاری نکرده پس خودت عمل کن مثلاینکه تو را میبینند و برای مرگ خودت را مهیا کن<ref>ر.ک: متن کتاب، ص236-235</ref>. | در زهد و تقوای سلمان فارسی نیز نه اثر در کتاب ذکر شده است که حکایت از درجه بالای زهد و پرهیزکاری آن صحابی بزرگ رسولالله(ص) دارد. ابوالدرداء از بزرگان علماء و زهاد و قراء اصحاب محمد(ص) و فقیهی خردمند و حکیم بود<ref>ر.ک: قویم الدوله، ص201 و 206</ref>. بین سلمان و ابوالدرداء پیوند اخوت برقرار شد، پسازآن ابوالدرداء در شام و سلمان در کوفه ساکن شدند، ابوالدرداء به سلمان نوشت: سلامعلیک، اما بعد، خداوند پس از تو به من مال و فرزند روزی فرمود و به سرزمین مقدس منزل گزیدم. سلمان نیز در پاسخ به او نوشت: سلامعلیک، اما بعد، همانا تو به من نوشتی که خداوند پس از من به تو مال و روزی عطا نمود، درحالیکه خیر به کثرت مال و فرزند نیست، لکن خیر آن است که حلمت را افزون کنی و علمت به تو سود رساند؛ و نوشتی که به سرزمینی مقدس مسکن گزیدی و حالآنکه زمین برای هیچکس کاری نکرده پس خودت عمل کن مثلاینکه تو را میبینند و برای مرگ خودت را مهیا کن<ref>ر.ک: متن کتاب، ص236-235</ref>. | ||