کتاب زهد: تفاوت میان نسخه‌ها

'''کتاب زهد'''، کتابی است در شرح زندگی و احوال حسن بصری (21-110ق) و سخنان او که با ترجمه قاسم انصاری و تحقیق محمد عبدالرحیم محمد، منتشر شده است.

حسن بصری یکی از تابعین شمرده می‌شود و یکی از آنان که در دوران مهم گسترش دعوت اسلامی، سهیم بودند. آنچه درخور یادآوری است این است که حسن بصری بسیاری از یاران نبی اکرم(ص) را دیده و از آنان حدیث شنیده و بهره‌مند شده است <ref>ر.ک: مقدمه مصحح، ص9</ref>.

کتاب با دو مقدمه از مصحح و مترجم، آغاز شده است. در مقدمه مصحح، به موضوع کتاب اشاره گردیده<ref>ر.ک: همان، ص9-10</ref> و در مقدمه مترجم، به شرح حال حسن بصری، پرداخته شده است<ref>ر.ک: پیشگفتار مترجم، ص11-17</ref>.

مطالب کتاب، در دو فصل، ارائه شده است: در فصل نخست، به بحث پیرامون بخش تاریخی از عصر حسن بصری پرداخته شده<ref>ر.ک: متن کتاب، ص21</ref> و در فصل دوم، به گردآوری و صورت دادن و منظم کردن روایات مربوط به موضوع «زهد» حسن بصری که در کتب متعدد و مختلف، مکتوب است، پرداخته شده است<ref>ر.ک: همان، ص27</ref>.

در بخشی از این اثر این‌گونه آمده ‌است: حسن بصری در دو عصر دوگانه و جدا از هم زیست؛ عصر خلفای راشدین که زندگی او بر اساس قرآن کریم و سنت شریف نبوی استوار بود و عصر بنی‌امیه که عصر فتوحات اسلامی بود و تأثیر زیادی در زندگی سیاسی و اجتماعی و فکری او گذاشت<ref>ر.ک: متن کتاب، ص21</ref>.

در بخشی دیگر از کتاب می‌خوانیم که ابوعبیده سعید بن رزین می‌گوید: شندیم حسن بصری یاران خود را موعظه می‌کرد و می‌گفت: دنیا سرای عمل است برای دنیادار نقض و خلاف دنیا و پارسایی در آن مایه سعادت است و دارنده دنیا را سود می‌رساند. هرکس با رغبت و محبت، طالب دنیا باشد، در آن بدبخت می‌شود و از بهره الهی محروم می‌ماند و دنیا او را به بلایی مبتلا می‌کند که صبر و طاقت عذاب خدا نداشته باشد. کارش ناچیز و کالایش اندک و فنای آن واجب می‌گردد. خدای بزرگ مرده‌ریگ دنیا را سرپرستی می‌کند و مردم دنیا از آن روی می‌گردانند و جایی می‌روند که ویران نشود و طول زمان، دگرگونش نکند و عمر در آن فنا نگردد و می‌میرند و لا غیر و اگر ماندن در آنجا به درازا کشد، بیرون می‌آیند و پرهیز می‌کنند<ref>ر.ک: همان، ص48</ref>.