شاذلیه: تاریخ و عقاید: تفاوت میان نسخه‌ها

بدون خلاصۀ ویرایش
(صفحه‌ای تازه حاوی «{{جعبه اطلاعات کتاب | تصویر =NURشاذلیهJ1.jpg | عنوان =شاذلیه: تاریخ و عقاید | عنوان‌های دیگر = |پدیدآورندگان | پدیدآوران = خسروشاهی، مرتضی (نویسنده) |زبان | زبان = | کد کنگره =‏ | موضوع = |ناشر | ناشر =ادیان | مکان نشر =قم | سال نشر =1400 | کد اتوماسیون =AUTOMATI...» ایجاد کرد)
 
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۲۵: خط ۲۵:
| پیش از =
| پیش از =
}}
}}
'''شاذلیه: تاریخ و عقاید''' ترجمه مرتضی خسروشاهی، این کتاب به بررسی و معرفی طریقت شاذلیه، بیان فروع و انشعابات آن و چگونگی تحول و تطور تاریخی این سلسله پرداخته است.
'''شاذلیه: تاریخ و عقاید''' ترجمه [[خسروشاهی، مرتضی|مرتضی خسروشاهی]]، این کتاب به بررسی و معرفی طریقت شاذلیه، بیان فروع و انشعابات آن و چگونگی تحول و تطور تاریخی این سلسله پرداخته است.


==ساختار==
==ساختار==
خط ۳۵: خط ۳۵:
این کتاب به بررسی و معرفی طریقت شاذلیه، بیان فروع و انشعابات آن و چگونگی تحول و تطور تاریخی این سلسله پرداخته است.
این کتاب به بررسی و معرفی طریقت شاذلیه، بیان فروع و انشعابات آن و چگونگی تحول و تطور تاریخی این سلسله پرداخته است.


طریقت شاذلیه سلسلۀ صوفیانه‌ای است که ابوالحسن شاذلی (593 ـ 655 هـ) آن را بنا نهاد. ابوالحسن با این کار در پی ایجاد تحولی در تصوف بود؛ چراکه به روش سلوک صوفیان معاصر خویش انتقاد داشت و همواره به مسائلی چون ریاضت، کرامت‌گرایی، سماع، شریعت‌گریزی در سلوک، شغل و پوشش صوفیان، خرده می‌گرفت. وی به همین منظور طریقت شاذلیه را بر اصول پنج‌گانۀ محبت الله، خلوت‌گزینی، ضرورت استاد، ذکر و ولایت، پایه‌ریزی و آن را «طریق شکر» نام‌گذاری کرد.
طریقت شاذلیه سلسلۀ صوفیانه‌ای است که [[شاذلی، ابوالحسن|ابوالحسن شاذلی]] (593 ـ 655 هـ) آن را بنا نهاد. [[شاذلی، ابوالحسن|ابوالحسن]] با این کار در پی ایجاد تحولی در تصوف بود؛ چراکه به روش سلوک صوفیان معاصر خویش انتقاد داشت و همواره به مسائلی چون ریاضت، کرامت‌گرایی، سماع، شریعت‌گریزی در سلوک، شغل و پوشش صوفیان، خرده می‌گرفت. وی به همین منظور طریقت شاذلیه را بر اصول پنج‌گانۀ محبت الله، خلوت‌گزینی، ضرورت استاد، ذکر و ولایت، پایه‌ریزی و آن را «طریق شکر» نام‌گذاری کرد.


در بخش نخست کتاب به معرفی طریقت شاذلیه و بزرگان این سلسله پرداخته شده است. در این فصل ابتدا به حیات و تصوف ابوالحسن شاذلی پرداخته شده و سپس شاگردان و خلفای این سلسله اشاره شده است. کتاب‌شناسی این طریقت، منطق سلوک، اصلاح‌گری در تصوف توسط این سلسله، مبادی و اصول این طریقت و ... از دیگر مباحث بخش نخست است.
در بخش نخست کتاب به معرفی طریقت شاذلیه و بزرگان این سلسله پرداخته شده است. در این فصل ابتدا به حیات و تصوف ابوالحسن شاذلی پرداخته شده و سپس شاگردان و خلفای این سلسله اشاره شده است. کتاب‌شناسی این طریقت، منطق سلوک، اصلاح‌گری در تصوف توسط این سلسله، مبادی و اصول این طریقت و ... از دیگر مباحث بخش نخست است.


ابوالحسن شاذلی پس از تأسیس طریقت شاذلیه، به تبلیغ و گسترش آن پرداخت و بدین دلیل مسافرت‌هایی را به حجاز، مصر، تونس و شامات آغاز کرد. این رویه در شاگردان وی نیز ادامه داشت و برخی نیز به طور مستقیم او مسئولیت تبلیغ سلسله را بر عهده گرفتند. از مهم‌ترین این سفرها، سفر به مصر بود که موجب ایجاد پایگاه مستحکمی برای صوفیان شاذلیه در آنجا شد. تبلیغ‌های گستردۀ مشایخ این سلسله با وجود جنبه‌ها و آثار متعدد آن موجب بروز و ظهور انشعابات زیادی از این طریقت شد. البته این مسئله قابل توجه است که فروعات و انشعابات شاذلیه بیشتر به دلیل اختلافات سلوکی مشایخ و نیز پراکندگی جغرافیایی آن صورت گرفته است. در بخش دوم کتاب به مهم‌ترین فروع و انشعابات سلسلۀ شاذلیه پرداخته شده است. همچنین تطور تاریخی و و سیر تطور تعالیم شاذلیه در این بخش بررسی شده است. بخش پایانی کتاب اختصاص به نتیجه‌گیری مطالب دارد.<ref> [https://literaturelib.com/books/5833 ر.ک: پایگاه کتابخانه تخصصی ادبیات]</ref>
[[شاذلی، ابوالحسن|ابوالحسن شاذلی]] پس از تأسیس طریقت شاذلیه، به تبلیغ و گسترش آن پرداخت و بدین دلیل مسافرت‌هایی را به حجاز، مصر، تونس و شامات آغاز کرد. این رویه در شاگردان وی نیز ادامه داشت و برخی نیز به طور مستقیم او مسئولیت تبلیغ سلسله را بر عهده گرفتند. از مهم‌ترین این سفرها، سفر به مصر بود که موجب ایجاد پایگاه مستحکمی برای صوفیان شاذلیه در آنجا شد. تبلیغ‌های گستردۀ مشایخ این سلسله با وجود جنبه‌ها و آثار متعدد آن موجب بروز و ظهور انشعابات زیادی از این طریقت شد. البته این مسئله قابل توجه است که فروعات و انشعابات شاذلیه بیشتر به دلیل اختلافات سلوکی مشایخ و نیز پراکندگی جغرافیایی آن صورت گرفته است. در بخش دوم کتاب به مهم‌ترین فروع و انشعابات سلسلۀ شاذلیه پرداخته شده است. همچنین تطور تاریخی و و سیر تطور تعالیم شاذلیه در این بخش بررسی شده است. بخش پایانی کتاب اختصاص به نتیجه‌گیری مطالب دارد.<ref> [https://literaturelib.com/books/5833 ر.ک: پایگاه کتابخانه تخصصی ادبیات]</ref>