دیوان اشعار ابن یمین فریومدی: تفاوت میان نسخه‌ها

بدون خلاصۀ ویرایش
 
(۷ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۳ کاربر نشان داده نشد)
خط ۲: خط ۲:
| تصویر =NUR104879J1.jpg
| تصویر =NUR104879J1.jpg
| عنوان = دیوان اشعار ابن یمین فریومدی
| عنوان = دیوان اشعار ابن یمین فریومدی
| عنوان‌های دیگر = دیوان  ** شامل - دیباچه خود شاعر، قصاید، غزلیات، ترکیب و ترجیع و مستزاد ...
| عنوان‌های دیگر = دیوان  ** شامل - دیباچه خود شاعر، قصاید، غزلیات، ترکیب و ترجیع و مستزاد...
| پدیدآورندگان
| پدیدآورندگان
| پدیدآوران =  
| پدیدآوران =  
[[اب‍ن‌ ی‍م‍ی‍ن‌، م‍ح‍م‍ود ب‍ن‌ ی‍م‍ی‍ن‌ ال‍دی‍ن‌]] (نويسنده)
[[ابن یمین، محمود بن یمین‌الدین]] (نويسنده)
[[باستانی راد، حسينعلی]] (مصحح)
[[باستانی راد، حسينعلی]] (مصحح)
|زبان
|زبان
| زبان = فارسی
| زبان = فارسی
| کد کنگره =     
| کد کنگره =PIR5334/د9الف2      
| موضوع =شعر فارسی - قرن 8ق.
| موضوع =شعر فارسی - قرن 8ق.
|ناشر  
|ناشر  
خط ۲۵: خط ۲۵:
| پیش از =  
| پیش از =  
}}
}}
'''دیوان اشعار ابن یمین فریومدی'''، شامل قصاید، غزلیات، مثنویات، رباعیات و دیگر آثار منظوم [[اب‍ن‌ ی‍م‍ی‍ن‌، م‍ح‍م‍ود ب‍ن‌ ی‍م‍ی‍ن‌ ال‍دی‍ن‌|محمود بن یمین‌الدین طغرایی فریومدی]] یا فرومدی (685-769ق) شاعر قرن هشتم هجری است. این اثر به اهتمام و تصحیح [[باستانی راد، حسينعلی|حسینعلی باستانی ‌راد]] منتشر شده است.
'''دیوان اشعار ابن یمین فریومدی'''، شامل قصاید، غزلیات، مثنویات، رباعیات و دیگر آثار منظوم [[ابن یمین، محمود بن یمین‌الدین|محمود بن یمین‌الدین طغرایی فریومدی]] یا فرومدی (685-769ق) شاعر قرن هشتم هجری است. این اثر به اهتمام و تصحیح [[باستانی راد، حسينعلی|حسینعلی باستانی ‌راد]] منتشر شده است.


این کتاب، مشتمل بر دیباچه مصحح، دیباچه خود شاعر، قصاید، غزلیات، ترکیب و ترجیع و مستزاد، ماده تاریخ وفیات و وقایع، قطعات عربی با ترجمه آنها، مثنویات و رباعیات اوست. همچنین کمتر از ده صفحه پایانی کتاب به مکاتیب و منشآت منثور او اختصاص یافته است<ref>ر.ک: متن کتاب، ص720-712</ref>.
این کتاب، مشتمل بر دیباچه مصحح، دیباچه خود شاعر، قصاید، غزلیات، ترکیب و ترجیع و مستزاد، ماده تاریخ وفیات و وقایع، قطعات عربی با ترجمه آنها، مثنویات و رباعیات اوست. همچنین کمتر از ده صفحه پایانی کتاب به مکاتیب و منشآت منثور او اختصاص یافته است<ref>ر.ک: متن کتاب، ص720-712</ref>.


مصحح کتاب، [[حسینعلی باستانی ‌راد]] مقدمه ارزشمندی را در بیش از پنجاه صفحه بر کتاب نوشته است. وی در ابتدا اشاره می‌کند که دیوان حاضر از شاعری است بنام و معروف و خوش‌نام به نام [[اب‍ن‌ ی‍م‍ی‍ن‌، م‍ح‍م‍ود ب‍ن‌ ی‍م‍ی‍ن‌ ال‍دی‍ن‌|امیر فخرالدین محمود بن امیر یمین‌الدین طغرایی مستوفی فریومدی]]، که نسخه نخستین دیوانش همان طور که خود در دیباچه اشاره نموده، در جنگی که بین امیر وجیه‌الدین مسعود سربداری و سلطان معزالدین حسین کرت به سال 743 در خواف روی داده و ابن ‌یمین هم که هنگام آن هنگامه در اردو بوده و جنگ به شکست سربداران منجر می‌گردد، به دست غارتگران افتاده و از بین می‌رود که ازآن‌پس به تدوین دیوان حاضر پرداخته و هرچه بعداً گفته و آنچه از اشعار سابق به دست آورده، بدان افزوده و این نسخه را به‌ وجود می‌آورد<ref>ر.ک: مقدمه مصحح، صفحه الف</ref>.
مصحح کتاب، [[حسینعلی باستانی ‌راد]] مقدمه ارزشمندی را در بیش از پنجاه صفحه بر کتاب نوشته است. وی در ابتدا اشاره می‌کند که دیوان حاضر از شاعری است بنام و معروف و خوش‌نام به نام [[ابن یمین، محمود بن یمین‌الدین|امیر فخرالدین محمود بن امیر یمین‌الدین طغرایی مستوفی فریومدی]]، که نسخه نخستین دیوانش همان طور که خود در دیباچه اشاره نموده، در جنگی که بین امیر وجیه‌الدین مسعود سربداری و سلطان معزالدین حسین کرت به سال 743 در خواف روی داده و ابن ‌یمین هم که هنگام آن هنگامه در اردو بوده و جنگ به شکست سربداران منجر می‌گردد، به دست غارتگران افتاده و از بین می‌رود که ازآن‌پس به تدوین دیوان حاضر پرداخته و هرچه بعداً گفته و آنچه از اشعار سابق به دست آورده، بدان افزوده و این نسخه را به‌ وجود می‌آورد<ref>ر.ک: مقدمه مصحح، صفحه الف</ref>.


محقق کتاب، معتقد است که ابن‌ یمین از میان شعرا به ‌خصوصیتی ممتاز است که نه‌تنها در قصاید مدایح، عذرخواه اوست، بلکه مدایح او را موجه و جایز می‌سازد؛ زیرا سلاطین و امرای سربداری علاوه بر آنکه قشون شکست‌ناخوردنی مغول را شکسته و ریشه آنان را پس از تسلط چند صدساله از ایران کندند، به ترویج تشیع که خود یکی از رموز و اسرار بقا و دوام اساس استقلال و قومیت ایران و مایه فخر و مباهات ما ایرانیان است، کوشش داشتند<ref>ر.ک: همان، صفحه ه</ref>.
محقق کتاب، معتقد است که ابن‌ یمین از میان شعرا به ‌خصوصیتی ممتاز است که نه‌تنها در قصاید مدایح، عذرخواه اوست، بلکه مدایح او را موجه و جایز می‌سازد؛ زیرا سلاطین و امرای سربداری علاوه بر آنکه قشون شکست‌ناخوردنی مغول را شکسته و ریشه آنان را پس از تسلط چند صدساله از ایران کندند، به ترویج تشیع که خود یکی از رموز و اسرار بقا و دوام اساس استقلال و قومیت ایران و مایه فخر و مباهات ما ایرانیان است، کوشش داشتند<ref>ر.ک: همان، صفحه ه</ref>.


مثنوی «مجلس‌افروز»، از جمله سروده‌های زیبای [[اب‍ن‌ ی‍م‍ی‍ن‌، م‍ح‍م‍ود ب‍ن‌ ی‍م‍ی‍ن‌ ال‍دی‍ن‌|فریومدی]] است که با این ابیات آغاز شده است:
مثنوی «مجلس‌افروز»، از جمله سروده‌های زیبای [[ابن یمین، محمود بن یمین‌الدین|فریومدی]] است که با این ابیات آغاز شده است:
'''یا الهی مرا ز من بستان
{{شعر}}
تا نباشم حجاب چهره جان
{{ب|''یا الهی مرا ز من بستان''|2=''تا نباشم حجاب چهره جان''}}
'''هستی‌ام را به خود حجاب مکن
{{ب|''هستی‌ام را به خود حجاب مکن''|2=''پرتو خود به خود نقاب مکن''}}
پرتو خود به خود نقاب مکن
{{ب|''منما نیست را به صورت هست''|2=''مبر از یاد ما عهود الست''<ref>ر.ک: متن کتاب، ص601</ref>}}
'''منما نیست را به صورت هست
{{پایان شعر}}
مبر از یاد ما عهود الست'''<ref>ر.ک: متن کتاب، ص601</ref>.
 
==پانویس==
==پانویس==
<references/>
<references/>
خط ۴۶: خط ۴۴:
==منابع مقاله==
==منابع مقاله==
مقدمه مصحح و متن کتاب.
مقدمه مصحح و متن کتاب.
{{شعر و شاعری}}


==وابسته‌ها==
==وابسته‌ها==
خط ۵۱: خط ۵۰:


[[رده:کتاب‌شناسی]]
[[رده:کتاب‌شناسی]]
[[رده:زبان‌شناسی، علم زبان]]
[[رده:زبان و ادبیات شرقی (آسیایی)]]
[[رده:زبان و ادبیات فارسی]]
[[رده:زبانها و ادبیات ایرانی]]


[[رده:مقالات بازبینی نشده2]]
[[رده:مقالات بازبینی شده2 دی 1402]]
[[رده:مقاله نوشته شده در تاریخ آذر 1402 توسط سید محمد رضا موسوی]]
[[رده:مقاله نوشته شده در تاریخ آذر 1402 توسط سید محمد رضا موسوی]]
[[رده:مقاله بازبینی شده در تاریخ آذر 1402 توسط محسن عزیزی]]
[[رده:مقاله بازبینی شده در تاریخ آذر 1402 توسط محسن عزیزی]]