شرح الحکم العطائية: تفاوت میان نسخه‌ها

بدون خلاصۀ ویرایش
جز (جایگزینی متن - 'کـ' به 'ک')
بدون خلاصۀ ویرایش
 
(۲ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۲ کاربر نشان داده نشد)
خط ۲۵: خط ۲۵:
| پیش از =  
| پیش از =  
}}
}}
'''شرح حکم العطائیة''' یا «إحکام الحکم» نوشته [[مواهبی، ابراهیم بن محمود|ابراهیم بن محمود شاذلی]] معروف به [[مواهبی، ابراهیم بن محمود|مواهبی]] (متوفی 908ق)، شرح «الحکم العطائیة» احمد بن محمد بن عطاءالله سکندری (متوفی 709ق) است. در این کتاب آداب و شیوه سلوک صوفیه به ایجاز و ایهام ذکرشده و به همین جهت فراوان شرح و توضیح شده است. تحقیق و تعلیقات این اثر به قلم [[مزیدی، احمد فرید|احمد فرید مزیدی]] است.
'''شرح حکم العطائیة''' یا «إحکام الحکم» نوشته [[مواهبی، ابراهیم بن محمود|ابراهیم بن محمود شاذلی]] معروف به [[مواهبی، ابراهیم بن محمود|مواهبی]] (متوفی 908ق)، شرح «[[شرح حکم الإمام إبن عطاءالله السکندري|الحکم العطائیة]]» [[ابن عطاء‌الله اسکندری، احمد بن محمد|احمد بن محمد بن عطاءالله سکندری]] (متوفی 709ق) است. در این کتاب آداب و شیوه سلوک صوفیه به ایجاز و ایهام ذکرشده و به همین جهت فراوان شرح و توضیح شده است. تحقیق و تعلیقات این اثر به قلم [[مزیدی، احمد فرید|احمد فرید مزیدی]] است.


الحکم العطائیه رساله‌ای است کم‌حجم در اخلاق، به‌ روش‌ عرفا و کلمات حکیمانه و مناجات که حدود‌ 15 صفحه<ref>ر.ک: ترابی، حسین؛ ص49</ref>‏ و مشتمل بر 264 حکمت است که ابن عطاءالله برای تربیت صوفیانه نوشته است.<ref>ر.ک: بوعمری، کریمه، ص 95</ref>‏ ابن عطاءالله در کتابش بنای بر تقنین قواعد نداشته است؛ بلکه اشارات او از ذوق و شهودش نشأت گرفته است<ref>ر.ک: القرنی، عبدالحفیظ فرغلی، ص2175</ref>‏
الحکم العطائیه رساله‌ای است کم‌حجم در اخلاق، به‌ روش‌ عرفا و کلمات حکیمانه و مناجات که حدود‌ 15 صفحه<ref>ر.ک: ترابی، حسین؛ ص49</ref>‏ و مشتمل بر 264 حکمت است که ابن عطاءالله برای تربیت صوفیانه نوشته است.<ref>ر.ک: بوعمری، کریمه، ص 95</ref>‏ ابن عطاءالله در کتابش بنای بر تقنین قواعد نداشته است؛ بلکه اشارات او از ذوق و شهودش نشأت گرفته است<ref>ر.ک: القرنی، عبدالحفیظ فرغلی، ص2175</ref>‏


در انتساب ایـن کتاب‌ به‌ ابن عطاءالله اسکندرانی، جای گمان و شک نیست، همان‌گونه که کسی در انتساب کتاب‌ کافی‌ به کلینی و تهذیب به شیخ طوسی‌ تردیدی‌ به خود‌ راه‌ نمی‌دهد؛ آن‌هم کتابی‌ که از زمان خود مؤلف موردعنایت و توجه بوده و تا زمان حاضر چندین شرح بر‌ آن‌ نوشته‌اند. حتی نقل می‌کنند‌ که‌ شیخ‌ زروق‌(متوفّای‌ 899ق) سی شرح‌ بر‌ آن نوشته است. <ref>ر.ک: ترابی، حسین، ص68 </ref>‏
در انتساب این کتاب‌ به‌ ابن عطاءالله اسکندرانی، جای گمان و شک نیست، همان‌گونه که کسی در انتساب کتاب‌ کافی‌ به کلینی و تهذیب به شیخ طوسی‌ تردیدی‌ به خود‌ راه‌ نمی‌دهد؛ آن‌هم کتابی‌ که از زمان خود مؤلف موردعنایت و توجه بوده و تا زمان حاضر چندین شرح بر‌ آن‌ نوشته‌اند. حتی نقل می‌کنند‌ که‌ شیخ‌ زروق‌(متوفّای‌ 899ق) سی شرح‌ بر‌ آن نوشته است. <ref>ر.ک: ترابی، حسین، ص68 </ref>‏


مواهبی در شرح کتاب به شیوه رایج بخشی از عبارت سکندری را ذکر و سپس با «اقول» به شرح و توضیح آن اقدام کرده است. فرید مزیدی نیز به جهت استفاده راحت‌‌تر محققین عبارات کتاب را در 317 بند ارائه کرده است.
مواهبی در شرح کتاب به شیوه رایج بخشی از عبارت سکندری را ذکر و سپس با «اقول» به شرح و توضیح آن اقدام کرده است. فرید مزیدی نیز به جهت استفاده راحت‌‌تر محققین عبارات کتاب را در 317 بند ارائه کرده است.
خط ۵۰: خط ۵۰:
[[رده:آثار کلی تصوف و عرفان]]
[[رده:آثار کلی تصوف و عرفان]]
[[رده:مقالات مرداد 01 موسوی]]
[[رده:مقالات مرداد 01 موسوی]]
[[رده:مقالات بازبینی شده1]]  
[[رده:مقالات بازبینی شده1]]
 
 
[[رده:مقالات بازبینی شده2 مهرماه 1401]]
[[رده:مقالات بازبینی شده2 مهرماه 1401]]