فرامرزی، عبدالرحمن: تفاوت میان نسخه‌ها

    از ویکی‌نور
    (صفحه‌ای تازه حاوی «{{جعبه اطلاعات زندگی‌نامه | عنوان = فرامرزی، عبد الرحمن | تصویر = NUR41899.jpg | اندازه تصویر = | توضیح تصویر = | نام کامل = | نام‌های دیگر = | لقب = | تخلص = | نسب = | نام پدر = | ولادت = | محل تولد = | کشور تولد = | محل زندگی = | رحلت = | شهادت = | مدفن = | طول عمر =...» ایجاد کرد)
     
    بدون خلاصۀ ویرایش
    خط ۱۰: خط ۱۰:
    | نسب =
    | نسب =
    | نام پدر =
    | نام پدر =
    | ولادت =
    | ولادت =21 مرداد١٢٧٦‌ش
    | محل تولد =
    | محل تولد =در گچویه یکی از دهستانهای بزرگ منطقهٔ فرامرزان هرمزگان
    | کشور تولد =
    | کشور تولد =
    | محل زندگی =
    | محل زندگی =
    | رحلت =
    | رحلت =۲۰ تیر ۱۳۵۱
    | شهادت =
    | شهادت =
    | مدفن =
    | مدفن =تهران، بهشت زهرا، قطعه ۱۴۰
    | طول عمر =
    | طول عمر =۷۴ سال
    | نام همسر =
    | نام همسر =کبری جواهری (افسرالملوک)
    | فرزندان =
    | فرزندان =همایون، پروین، فریدون، مصطفی، پرویز
    | خویشاوندان =
    | خویشاوندان =
    | دین =
    | دین =
    | مذهب =
    | مذهب =
    | پیشه =
    | پیشه =روزنامه‌نگار و استاد دانشگاه، وکیل پایه یک دادگستری
    | منصب =
    | منصب =نماینده مجلس
    | پس از =
    | پس از =
    | پیش از =
    | پیش از =
    خط ۴۶: خط ۴۶:


    ==ولادت و تحصیل==
    ==ولادت و تحصیل==
    عبدالرحمن فرامرزی در ١٣١٥ق‌ (١٢٧٦‌ش) در فرامرزان لارستان چشم به جهان گشود. او همان جا به مکتب رفت و تحصیلاتش‌ را در بحرین و عربستان ادامه داد.
    عبدالرحمن فرامرزی در ١٣١٥ق‌ (21 مرداد١٢٧٦‌ش)در گچویه یکی از دهستانهای بزرگ منطقهٔ فرامرزان هرمزگان چشم به جهان گشود. او همان جا به مکتب رفت و تحصیلاتش‌ را در بحرین و عربستان ادامه داد.


    ==از الاهرام تا کیهان==
    ==از الاهرام تا کیهان==
    خط ۶۷: خط ۶۷:


    ==منابع مقاله==
    ==منابع مقاله==
    # مقیمی‌زاده، محمدمهدی، «نگاهی به زندگی و کارنامه مطبوعاتی عبدالرحمن فرامرزی»، بخارا، مهر و آبان 1399، شماره 139، ص197-201:
    #[[:noormags:1762460| مقیمی‌زاده، محمدمهدی، «نگاهی به زندگی و کارنامه مطبوعاتی عبدالرحمن فرامرزی»، بخارا، مهر و آبان 1399، شماره 139، ص197-201]].
    https://www.noormags.ir/view/fa/articlepage/1762460
    # طاهری شهاب، دیوان مهستی گنجوی، انتشارات ابن سینا، چاپ سوم، 1347ش.
    # طاهری شهاب، دیوان مهستی گنجوی، انتشارات ابن سینا، چاپ سوم، 1347ش.



    نسخهٔ ‏۴ اوت ۲۰۲۴، ساعت ۰۹:۵۰

    فرامرزی، عبد الرحمن
    NUR41899.jpg
    ولادت21 مرداد١٢٧٦‌ش
    محل تولددر گچویه یکی از دهستانهای بزرگ منطقهٔ فرامرزان هرمزگان
    رحلت۲۰ تیر ۱۳۵۱
    مدفنتهران، بهشت زهرا، قطعه ۱۴۰
    طول عمر۷۴ سال
    همسرکبری جواهری (افسرالملوک)
    فرزندانهمایون، پروین، فریدون، مصطفی، پرویز
    پیشهروزنامه‌نگار و استاد دانشگاه، وکیل پایه یک دادگستری
    منصبنماینده مجلس

    عبدالرحمن فرامرزی (1276-1351ش)، نویسنده معاصر کم‌نظیر که شغل اصلی او روزنامه‌نگاری بود. روزنامه کیهان در سال 1320ش، به درخواست او تأسیس شد. تصحیح دیوان مهستی گنجوی، از جمله آثار اوست.

    ولادت و تحصیل

    عبدالرحمن فرامرزی در ١٣١٥ق‌ (21 مرداد١٢٧٦‌ش)در گچویه یکی از دهستانهای بزرگ منطقهٔ فرامرزان هرمزگان چشم به جهان گشود. او همان جا به مکتب رفت و تحصیلاتش‌ را در بحرین و عربستان ادامه داد.

    از الاهرام تا کیهان

    از همان‌ آغاز جوانی مقاله‌نویسی‌ برای‌ نشریات را شروع کرد و نوشته‌هایش در نشریات مهر - آبان 1399 عربی معتبری همچون الاهرام مصر منتشر می‌شد. بر اثر محتوای ضد انگلیسی برخی از همین مقالات بود که او و برادرش‌ احمد ناچار به خروج از بحرین شدند. در تهران او ضمن تدریس عربی در دارالفنون و دارالمعلمین (دانش‌سرا)، در نشریاتی چون اقدام و شفق سرخ مطلب می‌نوشت . در ١٣٠٦ش، احمد و عبدالرحمن فرامرزی‌ مجله تقدم‌ را پایه نهادند که ماهنامه‌ای علمی، ادبی و تاریخی بود.

    با باز شدن فضای سیاسی و مطبوعاتی پس از شهریور ١٣٢٠، فرامرزی به‌ فکر‌ فعالیت‌ مطبوعاتی جدی‌تری افتاد. پس از آن بود که وی امتیاز‌ روزنامه‌ کیهان را درخواست کرد و در اسفند ١٣٢٠ با این درخواست موافقت‌ شد‌. در‌ مجوز انتشار کیهان نام عبدالرحمن فرامرزی در مقام صاحب‌امتیاز و مدیرمسئول آن ذکر شده است‌. اندکی بعد فرامرزی امتیاز کیهان را به مصباح‌زاده سپرد و خود سردبیری آن‌ را‌ برعهده گرفت[۱]‏.

    فعالیت‌ها

    عبدالرحمن فرامرزی نماینده پنج دوره مجلس شورای ملی بود، پروانه‌ وکالت‌ دادگستری‌ داشت، کارهای زیادی کرد و سفرهای بسیاری رفت، اما وجه غالب و شغل اصلی او روزنامه‌نگاری‌ بود‌.

    درگذشت

    هنگامی که او در بیستم تیر ١٣٥١ درگذشت، به تعبیر محیط طباطبایی،‌ چراغی‌ که‌ بیش از پنجاه سال «روشنی‌بخش دل و اندیشه دردمندان و علاقه‌مندان» بود، خاموش گشت و صدها‌ هزار‌ خواننده‌ از وجود نویسنده‌ای کم‌نظیر محروم شدند[۲]‏.

    آثار

    1. خاطرات استاد عبدالرحمن فرامرزی؛
    2. دیوان مهستی گنجوی (مصحح و مقدمه)[۳]‏.

    پانویس

    1. ر.ک: مقیمی‌زاده، محمدمهدی، ص197-198
    2. ر.ک: همان، ص201
    3. ر.ک: طاهری شهاب، مقدمه، ص9

    منابع مقاله

    1. مقیمی‌زاده، محمدمهدی، «نگاهی به زندگی و کارنامه مطبوعاتی عبدالرحمن فرامرزی»، بخارا، مهر و آبان 1399، شماره 139، ص197-201.
    2. طاهری شهاب، دیوان مهستی گنجوی، انتشارات ابن سینا، چاپ سوم، 1347ش.

    وابسته‌ها