خونِ رزان: مروری بر اندیشه‌های سیاسی حافظ: تفاوت میان نسخه‌ها
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) (صفحه‌ای تازه حاوی «{{جعبه اطلاعات کتاب | تصویر =NURخونِ رزانJ1.jpg | عنوان =خونِ رزان: مروری بر اندیشه‌های سیاسی حافظ | عنوان‌های دیگر = |پدیدآورندگان | پدیدآوران = آرش‌نیا، محمدحسن (نویسنده) |زبان | زبان = | کد کنگره = | موضوع = |ناشر | ناشر =پاتیزه | مکان نشر =بوشهر | س...» ایجاد کرد) |
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| (یک نسخهٔ میانیِ ایجادشده توسط همین کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۲۵: | خط ۲۵: | ||
| پیش از = | | پیش از = | ||
}} | }} | ||
'''خونِ رزان: مروری بر اندیشه‌های سیاسی حافظ''' تألیف محمدحسن | '''خونِ رزان: مروری بر اندیشه‌های سیاسی حافظ''' تألیف [[آرش‌نیا، محمدحسن|محمدحسن آرش‌نیا]]، قالب اصلی و غالب در [[دیوان حافظ بر اساس نه نسخه کامل کهن مورخ به سال‌های 813 تا 827 هجری قمری (چاپ دوم)|دیوان حافظ]] غزل است، بنابراین در این کتاب کوشیده شده اندیشه‌هاسی سیاسی شاعر با تفحص در غزلیات وی بررسی گردد. | ||
==ساختار== | ==ساختار== | ||
| خط ۳۱: | خط ۳۱: | ||
==گزارش کتاب== | ==گزارش کتاب== | ||
تاکنون دربارۀ حافظ کمتر گفته شده که او متفکر اجتماعی یا مصلح اجتماعی است. حافظ از آن‌روی مصلح اجتماعی است که با آفت‌های اجتماعی سروکار دارد؛ یعنی دردها و فسادها و آسیب‌ها را تا اعماق می‌شناسد و جراح‌وار به نیشتر انتقاد می‌شکافد و آنگاه به مهربانی مرهم می‌نهد. در طول تاریخ ادبیات فارسی غیر از عصر جدید، یعنی از رودکی، منوچهری و فردوسی به این طرف، چنین شاعری نداریم. در دنیای قدیم اصلاً مسائل اجتماعی را یا نمی‌دیدند یا ناگفته می‌گذاشتند و چنین هشیاری‌ها و حساسیت‌ها در افق فرهنگ ما کمتر مطرح بوده است که شاعری این اندازه به آفات اجتماعی بپردازد. | تاکنون دربارۀ [[حافظ، شمس‌الدین محمد|حافظ]] کمتر گفته شده که او متفکر اجتماعی یا مصلح اجتماعی است. [[حافظ، شمس‌الدین محمد|حافظ]] از آن‌روی مصلح اجتماعی است که با آفت‌های اجتماعی سروکار دارد؛ یعنی دردها و فسادها و آسیب‌ها را تا اعماق می‌شناسد و جراح‌وار به نیشتر انتقاد می‌شکافد و آنگاه به مهربانی مرهم می‌نهد. در طول تاریخ ادبیات فارسی غیر از عصر جدید، یعنی از رودکی، منوچهری و فردوسی به این طرف، چنین شاعری نداریم. در دنیای قدیم اصلاً مسائل اجتماعی را یا نمی‌دیدند یا ناگفته می‌گذاشتند و چنین هشیاری‌ها و حساسیت‌ها در افق فرهنگ ما کمتر مطرح بوده است که شاعری این اندازه به آفات اجتماعی بپردازد. | ||
سخنان حافظ در بازگوکردن وقایع زمان خود برای مردم آن دوران یعنی روشن‌بینان و روشنفکران که در اختناق به سر می‌بردند، دری بوده است به فضایی آزاد. حافظ برای بیان اندیشه‌های سیاسی خو ناچار بوده با ظرافت تمام از شیوۀ دوپهلوگویی یا به اصطلاح «ایهام» استفاده نماید؛ زیرا انتقاد یا اعتراض صریح به نظام ظالم حاکم بر جامعه ممکن بود زندگی و هستی او را به خطر بیندازد و شاعر که نه توان هم‌رنگی با وضع زمانه را دارد و نه قدرت حفظ زبان نقاد خود، ناچار است اعترافات خود را به صورتی مجمل با ایهام و کنایه در اشعار عاشقانه بگنجاند. این زبان زیبا و لطیف تغزلی در واقع منحصر به بیان عواطف عاشقانه نبوده است و در این غزل‌ها جاذبه‌های گوناگون اجتماعی و نکته‌های انتقادی و اعتراض به نظام حاکم و همچنین مباحث فلسفی و عقیدتی مطرح گردیده است. | سخنان [[حافظ، شمس‌الدین محمد|حافظ]] در بازگوکردن وقایع زمان خود برای مردم آن دوران یعنی روشن‌بینان و روشنفکران که در اختناق به سر می‌بردند، دری بوده است به فضایی آزاد. حافظ برای بیان اندیشه‌های سیاسی خو ناچار بوده با ظرافت تمام از شیوۀ دوپهلوگویی یا به اصطلاح «ایهام» استفاده نماید؛ زیرا انتقاد یا اعتراض صریح به نظام ظالم حاکم بر جامعه ممکن بود زندگی و هستی او را به خطر بیندازد و شاعر که نه توان هم‌رنگی با وضع زمانه را دارد و نه قدرت حفظ زبان نقاد خود، ناچار است اعترافات خود را به صورتی مجمل با ایهام و کنایه در اشعار عاشقانه بگنجاند. این زبان زیبا و لطیف تغزلی در واقع منحصر به بیان عواطف عاشقانه نبوده است و در این غزل‌ها جاذبه‌های گوناگون اجتماعی و نکته‌های انتقادی و اعتراض به نظام حاکم و همچنین مباحث فلسفی و عقیدتی مطرح گردیده است. | ||
حافظ از غزل نوعی وسیلۀ مبارزۀ اجتماعی ساخته و شدیدترین اعتراضات و انتقادات را در این زبان لطیف بیان داشته است. نبودن قرار و قاعده‌ای در امر حکومت و عنان‌گسیختگی حاکمان جبار و به مقام و منصب رسیدن مردمی نادان و متملق و محروم ماندن اهل فضل و دانش همیشه وجدان مردم هوشیار را متأثر کرده است و حافظ نیز که خود را عدالت‌سنج و زبان گویای مردم می‌داند، تحت تأثیر اوضاع و احوال روزگار زبان اعتراض بر این بی‌عدالتی‌ها می‌گشاید. | [[حافظ، شمس‌الدین محمد|حافظ]] از غزل نوعی وسیلۀ مبارزۀ اجتماعی ساخته و شدیدترین اعتراضات و انتقادات را در این زبان لطیف بیان داشته است. نبودن قرار و قاعده‌ای در امر حکومت و عنان‌گسیختگی حاکمان جبار و به مقام و منصب رسیدن مردمی نادان و متملق و محروم ماندن اهل فضل و دانش همیشه وجدان مردم هوشیار را متأثر کرده است و حافظ نیز که خود را عدالت‌سنج و زبان گویای مردم می‌داند، تحت تأثیر اوضاع و احوال روزگار زبان اعتراض بر این بی‌عدالتی‌ها می‌گشاید. | ||
بیشتر غزلیات حافظ بیانگر رویدادها و مسائل روزمرۀ زندگی، درگیری با ظاهرسازی‌های مردم‌فریب و انتقاد و تقبیح اعمال ناروای قدرتمندان است. دربارۀ ابعاد مختلف اشعار حافظ محققان فراوانی به بحث و بررسی پرداخته‌اند؛ به همین دلیل نویسنده در این کتاب به موضوع «اندیشه‌های سیاسی حافظ» پرداخته است. | بیشتر غزلیات حافظ بیانگر رویدادها و مسائل روزمرۀ زندگی، درگیری با ظاهرسازی‌های مردم‌فریب و انتقاد و تقبیح اعمال ناروای قدرتمندان است. دربارۀ ابعاد مختلف اشعار حافظ محققان فراوانی به بحث و بررسی پرداخته‌اند؛ به همین دلیل نویسنده در این کتاب به موضوع «اندیشه‌های سیاسی حافظ» پرداخته است. | ||
قالب اصلی و غالب در دیوان حافظ غزل است، بنابراین در این کتاب کوشیده شده اندیشه‌هاسی سیاسی شاعر با تفحص در غزلیات وی بررسی گردد. در واقع در این کتاب کوشیده شده به مبارزاتی که حافظ با قلم خود علیه ریا و سالوس و تزهد و تصوف انجام داده و بر بی‌عدالتی‌ها، زورگویی‌ها و عوام‌فریبی‌ها با غزلیات خود تاخته، پرداخته شود. در فصل نخست کتاب دربارۀ شعر حافظ و زمانۀ او نکاتی بیان شده و در فصل دوم به‌تفصیل اشعار او از نگاه اندیشه‌های سیاسی بررسی شده است.<ref> [https://literaturelib.com/books/5709 ر.ک: پایگاه کتابخانه تخصصی ادبیات]</ref> | قالب اصلی و غالب در [[دیوان حافظ بر اساس نه نسخه کامل کهن مورخ به سال‌های 813 تا 827 هجری قمری (چاپ دوم)|دیوان حافظ]] غزل است، بنابراین در این کتاب کوشیده شده اندیشه‌هاسی سیاسی شاعر با تفحص در غزلیات وی بررسی گردد. در واقع در این کتاب کوشیده شده به مبارزاتی که [[حافظ، شمس‌الدین محمد|حافظ]] با قلم خود علیه ریا و سالوس و تزهد و تصوف انجام داده و بر بی‌عدالتی‌ها، زورگویی‌ها و عوام‌فریبی‌ها با غزلیات خود تاخته، پرداخته شود. در فصل نخست کتاب دربارۀ شعر [[حافظ، شمس‌الدین محمد|حافظ]] و زمانۀ او نکاتی بیان شده و در فصل دوم به‌تفصیل اشعار او از نگاه اندیشه‌های سیاسی بررسی شده است.<ref> [https://literaturelib.com/books/5709 ر.ک: پایگاه کتابخانه تخصصی ادبیات]</ref> | ||
نسخهٔ کنونی تا ۲ اوت ۲۰۲۴، ساعت ۱۰:۳۸
| خونِ رزان: مروری بر اندیشه‌های سیاسی حافظ | |
|---|---|
 | |
| پدیدآوران | آرش‌نیا، محمدحسن (نویسنده) |
| ناشر | پاتیزه |
| مکان نشر | بوشهر |
| سال نشر | 1401 |
| شابک | 0ـ01ـ7961ـ622ـ978 |
| کد کنگره | |
خونِ رزان: مروری بر اندیشه‌های سیاسی حافظ تألیف محمدحسن آرش‌نیا، قالب اصلی و غالب در دیوان حافظ غزل است، بنابراین در این کتاب کوشیده شده اندیشه‌هاسی سیاسی شاعر با تفحص در غزلیات وی بررسی گردد.
ساختار
کتاب در دو فصل به نگارش درآمده است.
گزارش کتاب
تاکنون دربارۀ حافظ کمتر گفته شده که او متفکر اجتماعی یا مصلح اجتماعی است. حافظ از آن‌روی مصلح اجتماعی است که با آفت‌های اجتماعی سروکار دارد؛ یعنی دردها و فسادها و آسیب‌ها را تا اعماق می‌شناسد و جراح‌وار به نیشتر انتقاد می‌شکافد و آنگاه به مهربانی مرهم می‌نهد. در طول تاریخ ادبیات فارسی غیر از عصر جدید، یعنی از رودکی، منوچهری و فردوسی به این طرف، چنین شاعری نداریم. در دنیای قدیم اصلاً مسائل اجتماعی را یا نمی‌دیدند یا ناگفته می‌گذاشتند و چنین هشیاری‌ها و حساسیت‌ها در افق فرهنگ ما کمتر مطرح بوده است که شاعری این اندازه به آفات اجتماعی بپردازد.
سخنان حافظ در بازگوکردن وقایع زمان خود برای مردم آن دوران یعنی روشن‌بینان و روشنفکران که در اختناق به سر می‌بردند، دری بوده است به فضایی آزاد. حافظ برای بیان اندیشه‌های سیاسی خو ناچار بوده با ظرافت تمام از شیوۀ دوپهلوگویی یا به اصطلاح «ایهام» استفاده نماید؛ زیرا انتقاد یا اعتراض صریح به نظام ظالم حاکم بر جامعه ممکن بود زندگی و هستی او را به خطر بیندازد و شاعر که نه توان هم‌رنگی با وضع زمانه را دارد و نه قدرت حفظ زبان نقاد خود، ناچار است اعترافات خود را به صورتی مجمل با ایهام و کنایه در اشعار عاشقانه بگنجاند. این زبان زیبا و لطیف تغزلی در واقع منحصر به بیان عواطف عاشقانه نبوده است و در این غزل‌ها جاذبه‌های گوناگون اجتماعی و نکته‌های انتقادی و اعتراض به نظام حاکم و همچنین مباحث فلسفی و عقیدتی مطرح گردیده است.
حافظ از غزل نوعی وسیلۀ مبارزۀ اجتماعی ساخته و شدیدترین اعتراضات و انتقادات را در این زبان لطیف بیان داشته است. نبودن قرار و قاعده‌ای در امر حکومت و عنان‌گسیختگی حاکمان جبار و به مقام و منصب رسیدن مردمی نادان و متملق و محروم ماندن اهل فضل و دانش همیشه وجدان مردم هوشیار را متأثر کرده است و حافظ نیز که خود را عدالت‌سنج و زبان گویای مردم می‌داند، تحت تأثیر اوضاع و احوال روزگار زبان اعتراض بر این بی‌عدالتی‌ها می‌گشاید.
بیشتر غزلیات حافظ بیانگر رویدادها و مسائل روزمرۀ زندگی، درگیری با ظاهرسازی‌های مردم‌فریب و انتقاد و تقبیح اعمال ناروای قدرتمندان است. دربارۀ ابعاد مختلف اشعار حافظ محققان فراوانی به بحث و بررسی پرداخته‌اند؛ به همین دلیل نویسنده در این کتاب به موضوع «اندیشه‌های سیاسی حافظ» پرداخته است.
قالب اصلی و غالب در دیوان حافظ غزل است، بنابراین در این کتاب کوشیده شده اندیشه‌هاسی سیاسی شاعر با تفحص در غزلیات وی بررسی گردد. در واقع در این کتاب کوشیده شده به مبارزاتی که حافظ با قلم خود علیه ریا و سالوس و تزهد و تصوف انجام داده و بر بی‌عدالتی‌ها، زورگویی‌ها و عوام‌فریبی‌ها با غزلیات خود تاخته، پرداخته شود. در فصل نخست کتاب دربارۀ شعر حافظ و زمانۀ او نکاتی بیان شده و در فصل دوم به‌تفصیل اشعار او از نگاه اندیشه‌های سیاسی بررسی شده است.[۱]
پانويس
منابع مقاله
پایگاه کتابخانه تخصصی ادبیات