فرهنگ‌نامه اعتکاف: تفاوت میان نسخه‌ها

| زبان =عربي  - فارسي  

'''فرهنگ‌نامه اعتکاف''' تألیف [[محمدی ری‌شهری، محمد|آیت‌الله محمد محمدی‌ ری‌شهری]] و ترجمه [[مسعودی، عبدالهادی|عبدالهادی مسعودی]]؛ این فرهنگ نامه، به پیشنهاد «ستاد اعتکاف و شورای علمی جشنواره‌های بین المللی اعتکاف» و به منظور توسعه و تعمیق فرهنگ اعتکاف نگارش یافته است. در این کتاب، رهنمودهای اهل بیت علیهم السّلام در باره این عبادت و نکات شایان توجّه برای معتکفان، با نظمی نوین و نسبتاً جامع در شش فصل، آورده شده است.

فصل پنجم به برکات یاد خدا اختصاص دارد. از آن جا که اصلى ترین رکن اعتکاف، یاد خداست، همه برکاتی که در این فصل برای یاد خداوند سبحان بیان شده، برکت‌های اعتکاف نیز هست؛  بلکه برکات یاد خدا برای معتکف، مضاعف خواهد بود؛ زیرا معتکف، روزه داری است که همه قیود زندگی روزمرّه را رها کرده، در خانه خدا اقامت گزیده، با خالق خود خلوت نموده، و روی از هر چه غیر اوست، برتافته است. بنا بر این، برکات روزه داری و اقامت در مسجد نیز بر آثار ذکر، افزوده مى شود و به عبارتى، یاد خدا عمق بیشتری در جان پیدا می کند و طبعاً برکات مضاعفی نصیب معتکف مى گردد.

در فصل ششم، که پایان بخش این فرهنگ نامه است، ره نمودهایی ارائه شده که اهتمام به آنها، موجب تقویت آثار اعتکاف است، مانند: کثرت ذکر و استغفار، اُنس با خداوند سبحان و کتاب خدا، اُنس با کتاب هایی که معرفت دینی انسان را تقویت می کنند.

در ادامه این فصل، به سحرخیزی و نافله شب، اعمال ویژه ماه رجب، و شماری از زیباترین و پرمحتواترین دعاها و مناجات‌های رسیده از اهل بیت علیهم السّلام اشاره شده که موجب بهره گیری بیشتر از برکات اعتکاف اند.