مثنوی معنوی با هفت کتاب نفیس دیگر: تفاوت میان نسخهها
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) جز (جایگزینی متن - 'فارسي' به 'فارسی') |
||
(یک نسخهٔ میانیِ ایجادشده توسط همین کاربر نشان داده نشد) | |||
خط ۱: | خط ۱: | ||
{{جعبه اطلاعات کتاب | {{جعبه اطلاعات کتاب | ||
| تصویر =NUR109684J1.jpg | | تصویر =NUR109684J1.jpg | ||
| عنوان = | | عنوان =مثنوی معنوي: شرح حال مولانا، ملخصي ازآثار مولانا، کتاب مجالس سبعه مولانا، شرح ابيات مشکله مثنوی درذيل صفحات، دفتر هفتم منسوب بمولانا، کشف الابيات جامع، لطايف اللغات | ||
| عنوانهای دیگر = | | عنوانهای دیگر = | ||
|پدیدآورندگان | |پدیدآورندگان | ||
خط ۱۰: | خط ۱۰: | ||
| زبان =فارسی | | زبان =فارسی | ||
| کد کنگره =PIR5298/م8د92 | | کد کنگره =PIR5298/م8د92 | ||
| موضوع =شعر | | موضوع =شعر فارسی - قرن 7ق. | ||
|ناشر | |ناشر | ||
| ناشر =کلاله خاور | | ناشر =کلاله خاور |
نسخهٔ کنونی تا ۱ اوت ۲۰۲۴، ساعت ۱۲:۵۸
مثنوی معنوي: شرح حال مولانا، ملخصي ازآثار مولانا، کتاب مجالس سبعه مولانا، شرح ابيات مشکله مثنوی درذيل صفحات، دفتر هفتم منسوب بمولانا، کشف الابيات جامع، لطايف اللغات | |
---|---|
پدیدآوران | مولوی، جلالالدین محمد (نویسنده) رمضانی، محمد (مصحح) |
ناشر | کلاله خاور |
مکان نشر | ايران - تهران |
سال نشر | 1316ش. |
چاپ | يکم |
موضوع | شعر فارسی - قرن 7ق. |
زبان | فارسی |
کد کنگره | PIR5298/م8د92 |
مثنوی معنوی با هفت کتاب نفیس دیگر شرح حال مولانا؛ ملخصی از آثار مولانا، کتاب مجالس سبعه مولانا، شرح ابیات مشکله مثنوی در ذیل صفحات، دفتر هفتم منسوب به مولانا، کشفالابیات جامع و لطایف اللغات ملا عبدالطیف، این کتاب در سالهای 1315 تا 1319 توسط محمد رمضانی مؤسس کلاله خاور تصحیح و در ۱۱ جزو به تدریج انتشار یافته و بعد در یک جلد بارها تجدید طبع شده است. بیشتر تحقیقات علامه محمدتقی جعفری و برخی دیگر از مثنوی پژوهان بر اساس این چاپ انجام گرفته است.
مندرجات این متن همانگونه که در عنوان کتاب آمده، عبارت است از خلاصهای از شرح حال مولوی، نمونههایی از رباعیات و غزلیات و مکتوبات، خلاصهای از قسمتهای تاریخی ولدنامه، متن شش دفتر مثنوی و دفتر هفتم مجعول و رساله لطایف اللغات و مجالس سبعه و کشفالابیات که مجموعاً ۶۴ + 660 صفحه در یک جلد رحلی جای گرفته است.
بر اساس گزارش مهدی آذریزدی، رمضانی تصحیح نیکلسون را قبول نداشته و نسخه ناسخۀ مولوی عبدالطیف را معتبر میشمرده است و ۲۳۳۴ بیتی را که از نظر نیکلسون الحاقی و اضافی بوده در این متن پذیرفته است و دفتر هفتم را هم که مورد تایید عبدالطیف است به این کتاب ملحق و نسخه بدلهای بیشناسنامه را هم ضبط کرده است و به این ترتیب به صورت ذوقی به تصحیح مثنوی پرداخته و جامعترین متن را فراهم نموده است. اما مزیت این چاپ این است که حداکثر ابیات الحاقی قابل ارائه را با علامت ستاره مشخص نموده و اهل تحقیق متوجه میشود که کدام بیت الحاقی و کدام اصلی است.[۱]
پانويس
- ↑ ر.ک: عالمی، محمدعلم، ص138
منابع مقاله
عالمی، محمدعَلَم، کتابشناسی توصیفی مولانا (شامل جدیدترین تحقیقات و قدیمیترین کتابهای مولوی پژوهی)، قم، انتشارات دانشگاه قم، 1392ش.