دقایق الطریق: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) جز (جایگزینی متن - 'فارسي' به 'فارسی') |
||
| (۷ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۲ کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۵: | خط ۵: | ||
|پدیدآورندگان | |پدیدآورندگان | ||
| پدیدآوران = | | پدیدآوران = | ||
[[ | [[رومی، احمد]] (نویسنده) | ||
[[کياني، محسن]] (محقق) | [[کياني، محسن]] (محقق) | ||
|زبان | |زبان | ||
| زبان = | | زبان = فارسی | ||
| کد کنگره =/د7 / 5478 PIR | | کد کنگره =/د7 / 5478 PIR | ||
| موضوع =شعر | | موضوع =شعر فارسی - قرن 8ق. | ||
شعر عرفاني - قرن 8ق. | |||
رومي، احمد، قرن 8ق. - نقد و تفسير | |||
|ناشر | |ناشر | ||
| ناشر = روزنه | | ناشر = روزنه | ||
| خط ۲۹: | خط ۲۹: | ||
}} | }} | ||
'''دقایق الطریق''' اثر احمد | '''دقایق الطریق''' اثر [[رومی، احمد|احمد رومی]]، از مشایخ سلسه مولویه سده هشتم هجری، مجموعه اشعاری است در قالب مثنوی که در آن، به بیان نکات عرفانی و اخلاقی پرداخته شده و به اهتمام [[کياني، محسن|محسن کیانی]] (میرا) به چاپ رسیده است. | ||
کتاب حاوی دو بخش است: بخشی از آن شامل مطالب عرفانی و نکات دینی و فرهنگ اسلامی و بخش دیگری هم مربوط است به برنامه‌های عملی و نظامات خانقاهی و کیفیت سیر و سلوک مریدان و شرایط مشیخت و سرپرستی خانقاه و دیگر مراسم که در تعلیم و تزکیه سالکان در خانقاه، معمول بوده است<ref>ر.ک: مقدمه، صفحه سی و سه</ref>. | کتاب حاوی دو بخش است: بخشی از آن شامل مطالب عرفانی و نکات دینی و فرهنگ اسلامی و بخش دیگری هم مربوط است به برنامه‌های عملی و نظامات خانقاهی و کیفیت سیر و سلوک مریدان و شرایط مشیخت و سرپرستی خانقاه و دیگر مراسم که در تعلیم و تزکیه سالکان در خانقاه، معمول بوده است<ref>ر.ک: مقدمه، صفحه سی و سه</ref>. | ||
| خط ۳۷: | خط ۳۷: | ||
در این کتاب، شماری از آیات قرآن و نیز تعدادی از احادیث نبوی، در متن فصل‌ها، به استشهاد آمده که مجموع آن‌ها، به 118 حدیث بالغ می‌گردد. همچنین داستان‌هایی از رفتار و اعمال عده‌ای از صوفیان و جز آنان، نقل و از آن‌ها نتیجه‌گیری شده است<ref>همان، صفحه سی و سه- سی و چهار</ref>. | در این کتاب، شماری از آیات قرآن و نیز تعدادی از احادیث نبوی، در متن فصل‌ها، به استشهاد آمده که مجموع آن‌ها، به 118 حدیث بالغ می‌گردد. همچنین داستان‌هایی از رفتار و اعمال عده‌ای از صوفیان و جز آنان، نقل و از آن‌ها نتیجه‌گیری شده است<ref>همان، صفحه سی و سه- سی و چهار</ref>. | ||
روش و گفتار رومی چنان است که در آغاز هر گفتار، ابتدا موضوعی از مسائل اخلاقی و عرفانی را مورد نظر قرار داده، سپس در طی ابیاتی آن مطلب را با روشی صوفیانه توضیح داده و در ضمن آن یا در پایان، به آیه یا حدیث یا بیت و ابیاتی از مثنوی مولانا استناد و استشهاد کرده است. پس از آن هم برای تأیید و تثبیت موضوع مورد بحث، داستانی مناسب نقل کرده است<ref>همان، صفحه سی و چهار</ref>. | روش و گفتار رومی چنان است که در آغاز هر گفتار، ابتدا موضوعی از مسائل اخلاقی و عرفانی را مورد نظر قرار داده، سپس در طی ابیاتی آن مطلب را با روشی صوفیانه توضیح داده و در ضمن آن یا در پایان، به آیه یا حدیث یا بیت و ابیاتی از [[مثنوی معنوی|مثنوی مولانا]] استناد و استشهاد کرده است. پس از آن هم برای تأیید و تثبیت موضوع مورد بحث، داستانی مناسب نقل کرده است<ref>همان، صفحه سی و چهار</ref>. | ||
یکی از مطالب مورد بحث، موضوع نفس آدمی است که در باب اول و فصل پنجم، بدان اشاره شده است. سخنور ابتدا ابیاتی در شرح چگونگی نفس انسان سروده و پس از آن، دو حدیث از پیامبر(ص) نقل می‌کند، سپس به ابیاتی از مثنوی استشهاد کرده و در پایان، در ضمن حکایتی، کیفیت برخورد معروف | یکی از مطالب مورد بحث، موضوع نفس آدمی است که در باب اول و فصل پنجم، بدان اشاره شده است. سخنور ابتدا ابیاتی در شرح چگونگی نفس انسان سروده و پس از آن، دو حدیث از پیامبر(ص) نقل می‌کند، سپس به ابیاتی از مثنوی استشهاد کرده و در پایان، در ضمن حکایتی، کیفیت برخورد [[معروف کرخی]]، عارف معروف را با نفس اماره، توضیح داده است<ref>همان</ref>. | ||
از جمله ویژگی‌های کتاب، آن است که رومی مطالب مورد هدف خود را به ساده‌ترین صورت بازگفته و تا آنجا که ممکن بوده، پیام خود را بر وفق مقدمات ذهنی سالکان طریقت و درخور فهم همگان، بیان کرده است<ref>ر.ک: همان</ref>. | از جمله ویژگی‌های کتاب، آن است که رومی مطالب مورد هدف خود را به ساده‌ترین صورت بازگفته و تا آنجا که ممکن بوده، پیام خود را بر وفق مقدمات ذهنی سالکان طریقت و درخور فهم همگان، بیان کرده است<ref>ر.ک: همان</ref>. | ||
| خط ۵۴: | خط ۵۴: | ||
[[رده:کتاب‌شناسی]] | [[رده:کتاب‌شناسی]] | ||
[[رده:زبان‌شناسی، علم زبان]] | |||
[[رده:زبان و ادبیات شرقی (آسیایی)]] | |||
[[رده:زبان و ادبیات فارسی]] | |||
[[رده:زبانها و ادبیات ایرانی]] | |||
[[رده:مقالات آبان 01 مکرمی]] | [[رده:مقالات آبان 01 مکرمی]] | ||
[[رده:مقالات بازبینی شده1]] | [[رده:مقالات بازبینی شده1]] | ||
[[رده:مقالات بازبینی | [[رده:مقالات بازبینی شده2 آبان 1401]] | ||
نسخهٔ کنونی تا ۱ اوت ۲۰۲۴، ساعت ۱۲:۵۸
| دقايق الطريق | |
|---|---|
 | |
| پدیدآوران | رومی، احمد (نویسنده) کياني، محسن (محقق) |
| ناشر | روزنه |
| مکان نشر | ايران - تهران |
| سال نشر | 1378ش. |
| چاپ | يکم |
| موضوع | شعر فارسی - قرن 8ق.
شعر عرفاني - قرن 8ق. رومي، احمد، قرن 8ق. - نقد و تفسير |
| زبان | فارسی |
| کد کنگره | /د7 / 5478 PIR |
دقایق الطریق اثر احمد رومی، از مشایخ سلسه مولویه سده هشتم هجری، مجموعه اشعاری است در قالب مثنوی که در آن، به بیان نکات عرفانی و اخلاقی پرداخته شده و به اهتمام محسن کیانی (میرا) به چاپ رسیده است.
کتاب حاوی دو بخش است: بخشی از آن شامل مطالب عرفانی و نکات دینی و فرهنگ اسلامی و بخش دیگری هم مربوط است به برنامه‌های عملی و نظامات خانقاهی و کیفیت سیر و سلوک مریدان و شرایط مشیخت و سرپرستی خانقاه و دیگر مراسم که در تعلیم و تزکیه سالکان در خانقاه، معمول بوده است[۱].
این اثر، همانند بعضی از کتاب‌های دیگر، به باب‌ها و فصل‌هایی تبویب و تفصیل شده، ولی چگونگی گنجاندن فصل‌ها در باب‌ها، متفاوت است، چنانکه باب سوم، بیست و چهار فصل و باب نهم، دو فصل دارد و در قرار دادن عنوان‌ها هم یکسان عمل نشده است[۲].
در این کتاب، شماری از آیات قرآن و نیز تعدادی از احادیث نبوی، در متن فصل‌ها، به استشهاد آمده که مجموع آن‌ها، به 118 حدیث بالغ می‌گردد. همچنین داستان‌هایی از رفتار و اعمال عده‌ای از صوفیان و جز آنان، نقل و از آن‌ها نتیجه‌گیری شده است[۳].
روش و گفتار رومی چنان است که در آغاز هر گفتار، ابتدا موضوعی از مسائل اخلاقی و عرفانی را مورد نظر قرار داده، سپس در طی ابیاتی آن مطلب را با روشی صوفیانه توضیح داده و در ضمن آن یا در پایان، به آیه یا حدیث یا بیت و ابیاتی از مثنوی مولانا استناد و استشهاد کرده است. پس از آن هم برای تأیید و تثبیت موضوع مورد بحث، داستانی مناسب نقل کرده است[۴].
یکی از مطالب مورد بحث، موضوع نفس آدمی است که در باب اول و فصل پنجم، بدان اشاره شده است. سخنور ابتدا ابیاتی در شرح چگونگی نفس انسان سروده و پس از آن، دو حدیث از پیامبر(ص) نقل می‌کند، سپس به ابیاتی از مثنوی استشهاد کرده و در پایان، در ضمن حکایتی، کیفیت برخورد معروف کرخی، عارف معروف را با نفس اماره، توضیح داده است[۵].
از جمله ویژگی‌های کتاب، آن است که رومی مطالب مورد هدف خود را به ساده‌ترین صورت بازگفته و تا آنجا که ممکن بوده، پیام خود را بر وفق مقدمات ذهنی سالکان طریقت و درخور فهم همگان، بیان کرده است[۶].
پانویس
منابع مقاله
مقدمه کتاب.