شواهد التنزيل لقواعد التفضيل: تفاوت میان نسخه‌ها

نویسنده، انگیزه تألیف اثر خود را ناظر به نزاع میان بزرگ کرامیان نیشابور با نقیب علویان شهر، بدون اشاره به نام آن دو، در مجلس قاضی ابوعلاء صاعد بن محمد (متوفی 431) یاد کرده است. فرد کرامی، که احتمالا ابوبکر محمد بن اسحاق بن محمشاذ بوده، ضمن انکار نزول سوره انسان (هل اتی) در شأن اهل بیت، گفته بود که هیچ آیه‌ای در حق علی علیه‌السلام و اهل بیت نازل نشده است. حسکانی در نقض این ادعا، کتاب شواهد التنزیل را تألیف کرد<ref>رحمتی، محمدکاظم، ج13، ص254-255</ref>.

فصل اول فى کثره خصائص امیر المومنین من قول السلف المتقدمین که در آن گفتارهاى مهم شخصیت‌هاى بارز و برجسته جهان اسلام مثل ابن عباس، مجاهد بن جبر، و احمد بن حنبل در تفضیل على بن ابی‌طالب به‌طور مسند نقل‌شده است؛ فصل دوم فى تقدّمه بالتلاوه و تفرّده بحفظ القرآن که برترى و یگانگى آن حضرت در تلاوت صحیح، و حفظ قرآن را نقل کرده است؛ فصل سوم فى سبقه الاقران الى جمع القرآن که سبقت و برترى ایشان در گرد آورى قرآن را مطرح کرده است؛ فصل چهارم فى توحده بمعرفه القرآن و معانیه و تفرّده بالعلم بنزوله و ما فیه، که بى بدلیل بودن امام على(علیه‌السلام) در شناخت قرآن و معانى و حقایق آن را نقل کرده است؛ فصل پنجم فى کثره ما نزل فیه و فى اولاده و العتره من القرآن على الجمله که فراوانى آیات مربوط به امام على و فرزندان معصومش(علیهم‌السلام) را به طور کلى و اجمالى نقل و بررسى کرده است؛ فصل ششم فى انّه المعنّى بقوله تعالى یا ایها الذین آمنوا فى کل القرآن، که در آن اثبات مخاطب بودن امیرالمؤمنین نسبت به آیه هاى «یا ایهاالذین آمنوا...» مى باشد؛ فصل هفتم ذکر ما نزل فیهم من القرآن على التفضیل و ترتیب السور که در آن همه آیات نازل شده در شان على بن ابى طالب(علیه‌السلام) را نقل کرده و احادیث معتبر مربوط به هر آیه را در ذیل آن آورده است<ref>پایگاه اینترنتی آیین رحمت</ref>.