مولوی نامه: تفاوت میان نسخهها
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) جز (جایگزینی متن - 'می کند' به 'میکند') برچسبها: ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه |
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) جز (جایگزینی متن - ' اهل بیت' به ' اهلبیت') |
||
(۳ نسخهٔ میانیِ ایجادشده توسط همین کاربر نشان داده نشد) | |||
خط ۲: | خط ۲: | ||
| تصویر =NUR12896J1.jpg | | تصویر =NUR12896J1.jpg | ||
| عنوان = مولوی نامه | | عنوان = مولوی نامه | ||
| عنوانهای دیگر = مثنوی. شرح ** مولوی چه | | عنوانهای دیگر = مثنوی. شرح ** مولوی چه میگوید؟ | ||
| پدیدآورندگان | | پدیدآورندگان | ||
| پدیدآوران = | | پدیدآوران = | ||
خط ۲۴: | خط ۲۴: | ||
| پیش از = | | پیش از = | ||
}} | }} | ||
'''مولوی نامه (مولوی چه | '''مولوی نامه (مولوی چه میگوید) ''' تألیف [[همایی، جلالالدین|جلالالدین همایی]] (1278-1359ش) است که میتوان آن را شرح و تفسیر موضوعی مثنوی معنوی دانست. چرا که مؤلف در آن، دیدگاه [[مولوی]] را در موضوعات مختلف، عمدتا بر اساس مثنوی معنوی، مورد بحث و بررسی قرار میدهد. | ||
کتاب مشتمل بر دو بخش است که در بخش اول، مؤلف، ابتدا در مقدمهای مفصل، به بررسی شخصیت [[مولوی]] میپردازد و شخصیت وی را به سه مرحله علمی و عرفانی، یعنی خامی و پختگی و سوختن(که | کتاب مشتمل بر دو بخش است که در بخش اول، مؤلف، ابتدا در مقدمهای مفصل، به بررسی شخصیت [[مولوی]] میپردازد و شخصیت وی را به سه مرحله علمی و عرفانی، یعنی خامی و پختگی و سوختن(که آنها را در طول هم میداند) تقسیم میکند. وی، با تطبیق این سه مرحله بر زندگی نامه مولوی، به توضیح این سه مرحله در طول حیات [[مولوی]] میپردازد. <ref>ر.ک: مقدمه ص24-10</ref> | ||
سپس، در متن کتاب، در چهار بخش، عقاید و افکار مولوی را بررسی میکند. بخش اول مربوط به دیدگاه مولوی در باره آداب و رسوم اخلاقی و اجتماعی است. که در این بخش، به مباحثی چون آفات زبان، عفت، سخاوت و اخلاق نکو از دیدگاه مولوی، پرداخته است. بخش دوم به دیدگاه [[مولوی]] در باره معتقدات مذهبی و مسائل فقهی شرعی میپردازد. در این قسمت، تسبیح و تهلیل موجودات و مطالب پیرامون آن، تشیع مولوی و عقیده وی در باره خاندان | سپس، در متن کتاب، در چهار بخش، عقاید و افکار مولوی را بررسی میکند. بخش اول مربوط به دیدگاه مولوی در باره آداب و رسوم اخلاقی و اجتماعی است. که در این بخش، به مباحثی چون آفات زبان، عفت، سخاوت و اخلاق نکو از دیدگاه مولوی، پرداخته است. بخش دوم به دیدگاه [[مولوی]] در باره معتقدات مذهبی و مسائل فقهی شرعی میپردازد. در این قسمت، تسبیح و تهلیل موجودات و مطالب پیرامون آن، تشیع مولوی و عقیده وی در باره خاندان اهلبیت(ع)، و مباحث فقهی مانند کیفیت وضوء و تیمم، اکل میته و تحری قبله، حد و تعزیر قاضی، خونبها و دیه، ضمان مال غصبی، تحلیل نماز و قاعده الید، آمده است. بخش سوم عقاید و افکار فلسفی و کلامی مولوی را بررسی میکند. مباحث مهمی چون جبر و اختیار، قضا و قدر و علم النفس، و همچنین مطالبی در رابطه با معاد و حقیقت آن، در این بخش آمده است. بخش چهارم مربوط به دیدگاههای مولوی در باب مسائل عرفانی است که بخش عمده کتاب را در بر میگیرد. حرکت جوهری و مقام خلیفه اللهی انسان، وحدت وجود، مسلک عرفانی مولوی و امتیاز آن بر دیگر مسالک عرفانی، مراتب و مقامات اولیا، حقیقت خواب و خلسه، تاویل و تنزیل، اتحاد ملل و ادیان و مذاهب، و... از جمله مطالب متنوع این بخش است. <ref>ر.ک: ج 2و1، فهرست کتاب</ref>. | ||
==پانویس == | ==پانویس == |
نسخهٔ کنونی تا ۲۹ ژوئیهٔ ۲۰۲۴، ساعت ۲۳:۱۷
مولوی نامه | |
---|---|
پدیدآوران | همایی، جلالالدین (نويسنده) |
عنوانهای دیگر | مثنوی. شرح ** مولوی چه میگوید؟ |
ناشر | مؤسسه نشر هما |
مکان نشر | ایران - تهران |
سال نشر | 1385ش |
چاپ | 10 |
شابک | - |
موضوع | شعر فارسی - قرن 7ق. - تاریخ و نقد - مولوی، جلالالدین محمد بن محمد، 604 - 672ق. - نقد و تفسیر - مولوی، جلالالدین محمد بن محمد، 604 - 672ق. مثنوی - نقد و تفسیر |
زبان | فارسی |
تعداد جلد | 2 |
کد کنگره | /ﻫ8م8 5305 PIR |
نورلایب | مطالعه و دانلود pdf |
مولوی نامه (مولوی چه میگوید) تألیف جلالالدین همایی (1278-1359ش) است که میتوان آن را شرح و تفسیر موضوعی مثنوی معنوی دانست. چرا که مؤلف در آن، دیدگاه مولوی را در موضوعات مختلف، عمدتا بر اساس مثنوی معنوی، مورد بحث و بررسی قرار میدهد.
کتاب مشتمل بر دو بخش است که در بخش اول، مؤلف، ابتدا در مقدمهای مفصل، به بررسی شخصیت مولوی میپردازد و شخصیت وی را به سه مرحله علمی و عرفانی، یعنی خامی و پختگی و سوختن(که آنها را در طول هم میداند) تقسیم میکند. وی، با تطبیق این سه مرحله بر زندگی نامه مولوی، به توضیح این سه مرحله در طول حیات مولوی میپردازد. [۱]
سپس، در متن کتاب، در چهار بخش، عقاید و افکار مولوی را بررسی میکند. بخش اول مربوط به دیدگاه مولوی در باره آداب و رسوم اخلاقی و اجتماعی است. که در این بخش، به مباحثی چون آفات زبان، عفت، سخاوت و اخلاق نکو از دیدگاه مولوی، پرداخته است. بخش دوم به دیدگاه مولوی در باره معتقدات مذهبی و مسائل فقهی شرعی میپردازد. در این قسمت، تسبیح و تهلیل موجودات و مطالب پیرامون آن، تشیع مولوی و عقیده وی در باره خاندان اهلبیت(ع)، و مباحث فقهی مانند کیفیت وضوء و تیمم، اکل میته و تحری قبله، حد و تعزیر قاضی، خونبها و دیه، ضمان مال غصبی، تحلیل نماز و قاعده الید، آمده است. بخش سوم عقاید و افکار فلسفی و کلامی مولوی را بررسی میکند. مباحث مهمی چون جبر و اختیار، قضا و قدر و علم النفس، و همچنین مطالبی در رابطه با معاد و حقیقت آن، در این بخش آمده است. بخش چهارم مربوط به دیدگاههای مولوی در باب مسائل عرفانی است که بخش عمده کتاب را در بر میگیرد. حرکت جوهری و مقام خلیفه اللهی انسان، وحدت وجود، مسلک عرفانی مولوی و امتیاز آن بر دیگر مسالک عرفانی، مراتب و مقامات اولیا، حقیقت خواب و خلسه، تاویل و تنزیل، اتحاد ملل و ادیان و مذاهب، و... از جمله مطالب متنوع این بخش است. [۲].
پانویس
منابع مقاله
- متن کتاب