تاج المصادر: تفاوت میان نسخه‌ها

۲۰۵ بایت اضافه‌شده ،  ‏۲۸ ژوئیهٔ ۲۰۲۴
جز
جایگزینی متن - ' .' به '.'
(صفحه‌ای تازه حاوی «{{جعبه اطلاعات کتاب | تصویر =NUR96677J1.jpg | عنوان = تاج المصادر | عنوان‌های دیگر = | پدیدآورندگان | پدیدآوران = بیهقی، احمد بن علی (نويسنده) عالم‌زاده، هادی (مصحح) |زبان | زبان = فارسی | کد کنگره = | موضوع =زبان عربی - واژه نامه‎ها - فارسی |ناشر...» ایجاد کرد)
 
جز (جایگزینی متن - ' .' به '.')
 
(۵ نسخهٔ میانیِ ایجادشده توسط همین کاربر نشان داده نشد)
خط ۹: خط ۹:
|زبان
|زبان
| زبان = فارسی
| زبان = فارسی
| کد کنگره =    
| کد کنگره =PJ6636/ف2ر9 
| موضوع =زبان عربی - واژه نامه‎ها - فارسی
| موضوع =زبان عربی - واژه نامه‌‎ها - فارسی
|ناشر  
|ناشر  
| ناشر = پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات فرهنگى‏
| ناشر = پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات فرهنگى‏
خط ۲۵: خط ۲۵:
| پیش از =  
| پیش از =  
}}
}}
'''تاج المصادر'''، تألیف نحوی و واژه‌شناس ممتاز قرن ششم قمری؛ [[ابوجعفر احمد بن علی بن محمد مقری بیهقی]] (درگذشته 544ق)، فرهنگ‌نامه‌ای دو زبانه (عربی به فارسی) است که مصدرهای عربی را با برابرهای دقیق فارسی معنا می‌کند. ادیب و تاریخ‌دان معاصر؛ [[هادی عالم‌زاده]]، این اثر را تصحیح کرده و برای آن مقدمه و تعلیقات نوشته است. کتاب حاضر، بر آثار بعدی مانند [[منتهى الأرب]] و [[لغت‌نامه دهخدا]] تأثیر گذاشته است.
'''تاج المصادر'''، تألیف نحوی و واژه‌شناس ممتاز قرن ششم قمری؛ [[بیهقی، احمد بن علی|ابوجعفر احمد بن علی بن محمد مقری بیهقی]] (درگذشته 544ق)، فرهنگ‌نامه‌ای دو زبانه (عربی به فارسی) است که مصدرهای عربی را با برابرهای دقیق فارسی معنا می‌کند. ادیب و تاریخ‌دان معاصر؛ [[عالم‌زاده، هادی|هادی عالم‌زاده]]، این اثر را تصحیح کرده و برای آن مقدمه و تعلیقات نوشته است. کتاب حاضر، بر آثار بعدی مانند [[منتهى الأرب]] و [[لغت‌نامه دهخدا]] تأثیر گذاشته است.
==هدف و روش==
==هدف و روش==
* نویسنده مقدمه‌اش را به زبان عربی نوشته و در آن با اشاره به اینکه این کتاب، مصدرهایی است که برای اطمینان از عربی بودن آن، به کتابهای پیشوایان زبان عربی مراجعه کرده‌ام و فارسی بودن معانی مقابلش را برگزیده‌ام؛ افزوده است: ولی امثال و اشعار نیاوردم تا حجمش مختصر و حفظش آسان باشد... و به مصادر قرآنی بیشتر توجه کردم چون هیچ فصاحتی نیست، جز آنکه قرآن کلید آن است و بلاغتی نیست جز آنکه از نور قرآن، روشنی گرفته است....<ref> مقدمه نویسنده، ج1، ص2</ref>
* نویسنده مقدمه‌اش را به زبان عربی نوشته و در آن با اشاره به اینکه این کتاب، مصدرهایی است که برای اطمینان از عربی بودن آن، به کتابهای پیشوایان زبان عربی مراجعه کرده‌ام و فارسی بودن معانی مقابلش را برگزیده‌ام؛ افزوده است: ولی امثال و اشعار نیاوردم تا حجمش مختصر و حفظش آسان باشد... و به مصادر قرآنی بیشتر توجه کردم چون هیچ فصاحتی نیست، جز آنکه قرآن کلید آن است و بلاغتی نیست جز آنکه از نور قرآن، روشنی گرفته است....<ref> مقدمه نویسنده، ج1، ص2</ref>
* [[هادی عالم‌زاده]]، روش کتاب حاضر را از ابداعات [[فارابی]] دانسته و نوشته است: بیهقی مانند بسیاری از مؤلفان فرهنگهای مبتنی بر ساختمان صرفی کلمات (معاجم الأبنیة) و خصوصاً کتب مربوط به مصادر، از شیوه متداول پیروی کرده است.<ref> مقدمه محقق، ج1، ص شصت‌وهفت-شصت‌وهشت. </ref>
* [[عالم‌زاده، هادی|هادی عالم‌زاده]]، روش کتاب حاضر را از ابداعات [[فارابی]] دانسته و نوشته است: [[بیهقی، احمد بن علی|بیهقی]] مانند بسیاری از مؤلفان فرهنگهای مبتنی بر ساختمان صرفی کلمات (معاجم الأبنیة) و خصوصاً کتب مربوط به مصادر، از شیوه متداول پیروی کرده است.<ref> مقدمه محقق، ج1، ص شصت‌وهفت-شصت‌وهشت. </ref>
==ساختار و محتوا==
==ساختار و محتوا==
این اثر دو جلدی بر اساس اوزان افعال به این ترتیب سامان یافته است:
این اثر دو جلدی بر اساس اوزان افعال به این ترتیب سامان یافته است:
خط ۳۴: خط ۳۴:
* جلد دوم مشتمل بر ابواب ثلاثی مزید، رباعی مجرد، رباعی مزید و ملحقات.
* جلد دوم مشتمل بر ابواب ثلاثی مزید، رباعی مجرد، رباعی مزید و ملحقات.
==نمونه مباحث==
==نمونه مباحث==
* بابُ فَعَلَ یَفعُلُ من السالم بفتح العین فی الماضی و ضمُّها فی الغابر: ... «المَلث»: کسی را بچرب سخنی از کاری بازداشتن.<ref> متن کتاب، ج1، ص10</ref>
* بابُ فَعَلَ یَفعُلُ من السالم بفتح العین فی الماضی و ضمُّها فی الغابر:... «المَلث»: کسی را بچرب سخنی از کاری بازداشتن.<ref> متن کتاب، ج1، ص10</ref>
* «السُّجُود و المَسجَد»: سر بر زمین نهادن و الإسم السِّجدة بالکسر [و] السُّجودُ: فروتنی کردن. «السَّردُ»: مشک دوختن و زره پیوستن و کاری پیوسته کردن و سخن نیکو راندن.<ref>همان، ص13</ref>
* «السُّجُود و المَسجَد»: سر بر زمین نهادن و الإسم السِّجدة بالکسر [و] السُّجودُ: فروتنی کردن. «السَّردُ»: مشک دوختن و زره پیوستن و کاری پیوسته کردن و سخن نیکو راندن.<ref>همان، ص13</ref>
* بابُ فَعِلَ یَفعِلُ بکسر العین فی الماضی و الغابر: ... و من المعتلّ الواوی: «الوِراثةُ»: میراث یافتن تقولُ: وَرِثتُ أبی و وَرِثتُ الشیءَ من أبی.<ref> همان، ص350</ref>
* بابُ فَعِلَ یَفعِلُ بکسر العین فی الماضی و الغابر:... و من المعتلّ الواوی: «الوِراثةُ»: میراث یافتن تقولُ: وَرِثتُ أبی و وَرِثتُ الشیءَ من أبی.<ref> همان، ص350</ref>
==پانویس==
==پانویس==
<references/>
<references/>
خط ۴۶: خط ۴۶:


[[رده:کتاب‌شناسی]]
[[رده:کتاب‌شناسی]]
[[رده: زبان و ادبیات عربی]]


[[رده:مقالات بازبینی نشده2]]
[[رده:مقالات بازبینی شده2 اسفند 1402]]
[[رده:مقاله نوشته شده در تاریخ دی 1402 توسط محمد خردمند]]
[[رده:مقاله نوشته شده در تاریخ دی 1402 توسط محمد خردمند]]
[[رده:مقاله بازبینی شده در تاریخ دی 1402 توسط سید محمد رضا موسوی]]
[[رده:مقاله بازبینی شده در تاریخ دی 1402 توسط سید محمد رضا موسوی]]