بشنو از نی (صفایی حائری): تفاوت میان نسخه‌ها
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) جز (جایگزینی متن - ' .' به '. ') |
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) جز (جایگزینی متن - ' .' به '.') برچسب‌ها: ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه |
||
| خط ۲۸: | خط ۲۸: | ||
'''بشنو از نی''' تألیف [[صفایی حائری، علی|علی صفایی حائری]]، این اثر، مروری است بر دعای ابو حمزه ثمالی. مؤلف در مقدمه‌ای به اهمیت و نقش قرآن و دعا، در زندگی فردی و اجتماعی انسان‌ها پرداخته است: | '''بشنو از نی''' تألیف [[صفایی حائری، علی|علی صفایی حائری]]، این اثر، مروری است بر دعای ابو حمزه ثمالی. مؤلف در مقدمه‌ای به اهمیت و نقش قرآن و دعا، در زندگی فردی و اجتماعی انسان‌ها پرداخته است: | ||
آنها که هستی و زندگی‌شان را در رفتن‌ها دیده‌اند و ماندن را گندیدن و پوسیدن، اینها در این جریان، در این حرکت، در این رفتن، با مانع‌ها و درگیری‌هایی روبه‌رو می‌شوند. .. در این حرکت و در این درگیری‌های وسیع و در کنار تحوّل‌ها و تغیّرهای مستمر، آنها که در کنار متغیّرها لرزیده‌اند و زیر و رو شده‌اند، ناچار به ثابت و حق به الله نزدیک می‌شوند و اوست که آنها را به ثبات می‌رساند و به آنها امن را می‌بخشد... | آنها که هستی و زندگی‌شان را در رفتن‌ها دیده‌اند و ماندن را گندیدن و پوسیدن، اینها در این جریان، در این حرکت، در این رفتن، با مانع‌ها و درگیری‌هایی روبه‌رو می‌شوند... در این حرکت و در این درگیری‌های وسیع و در کنار تحوّل‌ها و تغیّرهای مستمر، آنها که در کنار متغیّرها لرزیده‌اند و زیر و رو شده‌اند، ناچار به ثابت و حق به الله نزدیک می‌شوند و اوست که آنها را به ثبات می‌رساند و به آنها امن را می‌بخشد... | ||
سرچشمه اصلی این قطره‌های امن و امان دو چیز است: یکی، قرآن و دیگری، پیوند و دعا. | سرچشمه اصلی این قطره‌های امن و امان دو چیز است: یکی، قرآن و دیگری، پیوند و دعا. | ||
| خط ۴۶: | خط ۴۶: | ||
راستی این دعا درس است، برا ی آنهایی که به جز از خویشتن درس نمی‌گیرند و جز با زبان خود اصلاح نمی‌شوند و جز از خويش از کسی نمی‌پذیرند؛ آنها که دیوارهای غرور وکبر و حساسیت بدبینی وجودشان را گرفته و از بیرون به آنها راهی نیست؛ اینها می‌توانند با دعا و با زبان حویش به خود بياموزند. | راستی این دعا درس است، برا ی آنهایی که به جز از خویشتن درس نمی‌گیرند و جز با زبان خود اصلاح نمی‌شوند و جز از خويش از کسی نمی‌پذیرند؛ آنها که دیوارهای غرور وکبر و حساسیت بدبینی وجودشان را گرفته و از بیرون به آنها راهی نیست؛ اینها می‌توانند با دعا و با زبان حویش به خود بياموزند. | ||
پس از این مقدمه مفصّل؛ مهم‌ترین پیام‌ها و آموزه‌های حیات بخش این دعاي شریف، تبیین و تشریح شده است: حیرت و تنهایی، اَمن، حمد، قصد، اقرار، اعتذار، طلب، خستگی و درگیری، ایمان، توحید، خواسته‌ها و نیازها و. .. | پس از این مقدمه مفصّل؛ مهم‌ترین پیام‌ها و آموزه‌های حیات بخش این دعاي شریف، تبیین و تشریح شده است: حیرت و تنهایی، اَمن، حمد، قصد، اقرار، اعتذار، طلب، خستگی و درگیری، ایمان، توحید، خواسته‌ها و نیازها و... | ||
نثر کتاب شاعرانه و ادبی است و مطالب اعتقادي بسیاری در قالب نثر ادبی گنجانده شده است که مخاطبان جوان را سیراب می‌کند.<ref>باقریان موحد، سید رضا، ص97-98</ref> | نثر کتاب شاعرانه و ادبی است و مطالب اعتقادي بسیاری در قالب نثر ادبی گنجانده شده است که مخاطبان جوان را سیراب می‌کند.<ref>باقریان موحد، سید رضا، ص97-98</ref> | ||
نسخهٔ کنونی تا ۲۸ ژوئیهٔ ۲۰۲۴، ساعت ۱۵:۵۶
| بشنو از نی | |
|---|---|
 | |
| پدیدآوران | صفایی حائری، علی (نویسنده) |
| ناشر | ليلة القدر |
| مکان نشر | ايران - قم |
| سال نشر | 1384ش. |
| چاپ | سوم |
| شابک | 964-8703-01-x |
| موضوع | دعاي ابو حمزه ثمالي - نقد و تفسير دعاها - نقد و تفسير |
| کد کنگره | /ص7 / 268/02 BP |
بشنو از نی تألیف علی صفایی حائری، این اثر، مروری است بر دعای ابو حمزه ثمالی. مؤلف در مقدمه‌ای به اهمیت و نقش قرآن و دعا، در زندگی فردی و اجتماعی انسان‌ها پرداخته است:
آنها که هستی و زندگی‌شان را در رفتن‌ها دیده‌اند و ماندن را گندیدن و پوسیدن، اینها در این جریان، در این حرکت، در این رفتن، با مانع‌ها و درگیری‌هایی روبه‌رو می‌شوند... در این حرکت و در این درگیری‌های وسیع و در کنار تحوّل‌ها و تغیّرهای مستمر، آنها که در کنار متغیّرها لرزیده‌اند و زیر و رو شده‌اند، ناچار به ثابت و حق به الله نزدیک می‌شوند و اوست که آنها را به ثبات می‌رساند و به آنها امن را می‌بخشد...
سرچشمه اصلی این قطره‌های امن و امان دو چیز است: یکی، قرآن و دیگری، پیوند و دعا.
مؤلف پس از بیان این مقدمه به نقش مهم و اساسی قرآن و دعا در جامعه امروزی می‌پردازد و پیام‌های زندگی‌بخش این دو سرچشمه معنوی را بازگو می‌کند که در ساخت جامعه آرمانی مورد نظر مؤلف، بسیار مؤثر است.
مؤلف، دعا را به سه گونه تقسیم‌بندی می‌کند:
۱. وسیله‌ای هنگام شکستن وسیله‌ها؛
۲. وسیله‌ای همراه وسیله‌ها؛
۳. دعا وسیله نیست، مقدمه نیست، بلکه خودش هدف و عمل و مقصد است.
مؤلف، نمونه اعلای این‌گونه دعاها راکه خودشان مقصدی مهم برای سیر و سلوک می‌باشند، دعای ابوحمزه ثمالی از امام سجاد(ع) می‌داند:
راستی این دعا درس است، برا ی آنهایی که به جز از خویشتن درس نمی‌گیرند و جز با زبان خود اصلاح نمی‌شوند و جز از خويش از کسی نمی‌پذیرند؛ آنها که دیوارهای غرور وکبر و حساسیت بدبینی وجودشان را گرفته و از بیرون به آنها راهی نیست؛ اینها می‌توانند با دعا و با زبان حویش به خود بياموزند.
پس از این مقدمه مفصّل؛ مهم‌ترین پیام‌ها و آموزه‌های حیات بخش این دعاي شریف، تبیین و تشریح شده است: حیرت و تنهایی، اَمن، حمد، قصد، اقرار، اعتذار، طلب، خستگی و درگیری، ایمان، توحید، خواسته‌ها و نیازها و...
نثر کتاب شاعرانه و ادبی است و مطالب اعتقادي بسیاری در قالب نثر ادبی گنجانده شده است که مخاطبان جوان را سیراب می‌کند.[۱]
پانويس
- ↑ باقریان موحد، سید رضا، ص97-98
منابع مقاله
باقریان موحد، سید رضا، کتاب‌شناسی نیایش، بوستان کتاب، قم، چاپ سوم، 1387ش