۱۱۸٬۶۸۳
ویرایش
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) جز (جایگزینی متن - ' مى گ' به ' میگ') |
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) جز (جایگزینی متن - ' .' به '.') برچسبها: ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه |
||
(یک نسخهٔ میانیِ ایجادشده توسط همین کاربر نشان داده نشد) | |||
خط ۲۶: | خط ۲۶: | ||
'''اسرار الشهادة''' تألیف نویسندۀ کتاب، [[دربندی، آقا بن عابد|آقا بن عابد دربندی شیروانی]]، معروف به فاضل دربندی، از فقهای شیعه است. وی فردی سریع التّأثّر و متغیّرالاحوال و جدلی بود و با خبرویّتى که در علوم و قدرتی که در جدل داشت، میتوانست هر سخن نادرست را به اثبات برساند و به هر سخن درست خرده بگیرد.[[تنکابنی، محمد بن سلیمان|میرزا محمّد تنکابنى]] در بارۀ کتاب فوق مرقوم داشته است: دربندى «اخبار مصیبت را جمع کرده و در ضعاف این اخبار، افکار ابکار و تحقیقات بیشمار و تدقیق بسیار و جمع بین متنافیات الاخبار فرموده که الى الآن کسى به آن سبک کتاب مصیبت ننوشته؛ مگر اینکه اخبار غیر معتبره در این کتاب بسیار و ضعاف، بلکه اخبارى که مظنونْ کذب آنها است، بلکه گویا بعضى از آنها قطعى الکذب باشند [در این کتاب و جود دار د] و این مایۀکسرِ قدرِ آن کتاب گردید». (همان، ص١٠٨). | '''اسرار الشهادة''' تألیف نویسندۀ کتاب، [[دربندی، آقا بن عابد|آقا بن عابد دربندی شیروانی]]، معروف به فاضل دربندی، از فقهای شیعه است. وی فردی سریع التّأثّر و متغیّرالاحوال و جدلی بود و با خبرویّتى که در علوم و قدرتی که در جدل داشت، میتوانست هر سخن نادرست را به اثبات برساند و به هر سخن درست خرده بگیرد.[[تنکابنی، محمد بن سلیمان|میرزا محمّد تنکابنى]] در بارۀ کتاب فوق مرقوم داشته است: دربندى «اخبار مصیبت را جمع کرده و در ضعاف این اخبار، افکار ابکار و تحقیقات بیشمار و تدقیق بسیار و جمع بین متنافیات الاخبار فرموده که الى الآن کسى به آن سبک کتاب مصیبت ننوشته؛ مگر اینکه اخبار غیر معتبره در این کتاب بسیار و ضعاف، بلکه اخبارى که مظنونْ کذب آنها است، بلکه گویا بعضى از آنها قطعى الکذب باشند [در این کتاب و جود دار د] و این مایۀکسرِ قدرِ آن کتاب گردید». (همان، ص١٠٨). | ||
و نیز [[آقابزرگ تهرانی، محمدمحسن|شیخ آقا بزرگ تهرانى]] دربارۀ نویسنده فوق و کتابش مىگوید: «و من شدّة خلوصه وصفاء نفسه نقل فى هذا الکتاب اموراً لا توجد فى الکتب المعتبرة. ...»(الذّریعة، ج٣، ص٢٧٩). | و نیز [[آقابزرگ تهرانی، محمدمحسن|شیخ آقا بزرگ تهرانى]] دربارۀ نویسنده فوق و کتابش مىگوید: «و من شدّة خلوصه وصفاء نفسه نقل فى هذا الکتاب اموراً لا توجد فى الکتب المعتبرة....»(الذّریعة، ج٣، ص٢٧٩). | ||
همچنین [[مدرس، محمدعلی|محمدعلى مدرّس تبریزى]] در بارۀ کتاب یاد شده نوشته است: «به حکم انصاف، این کتاب او، بلکه دیگر تألیفاتی که در موضوع مقتل نگارش داده، همانا دراثر آن همه محبّت مفرط که داشته است حاوى غث وسمین بوده». (ریحانة الادب، ج٢، ص٢١٧). | همچنین [[مدرس، محمدعلی|محمدعلى مدرّس تبریزى]] در بارۀ کتاب یاد شده نوشته است: «به حکم انصاف، این کتاب او، بلکه دیگر تألیفاتی که در موضوع مقتل نگارش داده، همانا دراثر آن همه محبّت مفرط که داشته است حاوى غث وسمین بوده». (ریحانة الادب، ج٢، ص٢١٧). | ||
و نیز [[امین، سید محسن|سیّد محسن امین]] میگوید: «دربندى در کتاب اکسیر العبادات فی اسرارالشّهادات سخنهاى غریبى آورده و مسائلى را مطرح کرده است که اعتماد به آن نشاید. ... او در کتابهاى نقلى خود بسیارى از اخبار واهى را آورده است. حتّى چیزهایى آورده است که عقل باور ندارد وشاهدى از نقل هم ندارد». (اعیان الشّیعة، ج٢، ص٨٨). | و نیز [[امین، سید محسن|سیّد محسن امین]] میگوید: «دربندى در کتاب اکسیر العبادات فی اسرارالشّهادات سخنهاى غریبى آورده و مسائلى را مطرح کرده است که اعتماد به آن نشاید.... او در کتابهاى نقلى خود بسیارى از اخبار واهى را آورده است. حتّى چیزهایى آورده است که عقل باور ندارد وشاهدى از نقل هم ندارد». (اعیان الشّیعة، ج٢، ص٨٨). | ||
[[دربندی، آقا بن عابد|فاضل دربندی]] درباره سبب تألیف اکسیر العبادات میگوید: در خواب دیدم که پدر همسرم، [[ایروانی، محمدتقی|ملا محمّدتقی ایروانی]]، که مردی صالح و عابد و زاهد بود، به من گفت: «تواز جانب ائمۀ معصومین مأمور به تصنیف کتاب اسرار الشّهادات هستى». (ص ١٨٩.همچنین ر.ک: ص۴). وی این کتاب را به مدت هجده ماه نوشت و در ذى قعدة ١٢٧٢ از نگارش آن فارغ شد. (ص۵٧٨). متن کتاب به زبان عربى است و مفصّلترین کتابى است که تا هنگام تألیف آن دربارۀ أمام حسین(ع) نوشته شده است. از آنجاکه نویسنده آن را در عهد سلطنت ناصرالدین شاه قاجار نوشته، از او یاد و بدو دعاکرده و با القابى متعدّد وى را ستوده است. (ص ٢). | [[دربندی، آقا بن عابد|فاضل دربندی]] درباره سبب تألیف اکسیر العبادات میگوید: در خواب دیدم که پدر همسرم، [[ایروانی، محمدتقی|ملا محمّدتقی ایروانی]]، که مردی صالح و عابد و زاهد بود، به من گفت: «تواز جانب ائمۀ معصومین مأمور به تصنیف کتاب اسرار الشّهادات هستى». (ص ١٨٩.همچنین ر.ک: ص۴). وی این کتاب را به مدت هجده ماه نوشت و در ذى قعدة ١٢٧٢ از نگارش آن فارغ شد. (ص۵٧٨). متن کتاب به زبان عربى است و مفصّلترین کتابى است که تا هنگام تألیف آن دربارۀ أمام حسین(ع) نوشته شده است. از آنجاکه نویسنده آن را در عهد سلطنت ناصرالدین شاه قاجار نوشته، از او یاد و بدو دعاکرده و با القابى متعدّد وى را ستوده است. (ص ٢). | ||
[[دربندی، آقا بن عابد|فاضل دربندی]] در این کتاب بارها به تعریف از آن پرداخته و واژههاى ستایش آمیز فراوانی برای آن درج و خرج کرده است. وی، از جمله، میگوید: این کتاب مانند دیگر کتابهای مقتل نیست که در آن فقط مطالبی گردآورى شده باشد. آن اندازه که من در تألیف این کتاب اندیشه کردم و زحمت کشیدم، کمتر از کتابهای دیگرم نیست. حاج ملا صالح قزوینی به فرزندش گفته بود: «میسزد که این کتاب با آب طلا نوشته شود. ...» (ص١٨٨). | [[دربندی، آقا بن عابد|فاضل دربندی]] در این کتاب بارها به تعریف از آن پرداخته و واژههاى ستایش آمیز فراوانی برای آن درج و خرج کرده است. وی، از جمله، میگوید: این کتاب مانند دیگر کتابهای مقتل نیست که در آن فقط مطالبی گردآورى شده باشد. آن اندازه که من در تألیف این کتاب اندیشه کردم و زحمت کشیدم، کمتر از کتابهای دیگرم نیست. حاج ملا صالح قزوینی به فرزندش گفته بود: «میسزد که این کتاب با آب طلا نوشته شود....» (ص١٨٨). | ||
اکسیر العبادات کتابى است دربارۀ قیام و شهادت امام حسین -ع-و رخدادهاى بعد از آن. سه ویژگى برجستۀ أین کتاب عبارت است از: | اکسیر العبادات کتابى است دربارۀ قیام و شهادت امام حسین -ع-و رخدادهاى بعد از آن. سه ویژگى برجستۀ أین کتاب عبارت است از: | ||
خط ۴۶: | خط ۴۶: | ||
اکسیر العبادات مشتمل بر دوازدہ مقدّمه و چھل و چھار مجلس و خاتمه است و خاتمۀ آن نیز شامل سه مجلس است. | اکسیر العبادات مشتمل بر دوازدہ مقدّمه و چھل و چھار مجلس و خاتمه است و خاتمۀ آن نیز شامل سه مجلس است. | ||
برخى از مطالب کتاب عبارت است از: خروج امام از مدینه به مکه، شهادت مسلم بن عقیل و هانی بن عروه، خروج امام از مکّه به سمت کربلا، رخدادهای کربلا، رخدادهای روز عاشورا، چگونگی شھادت آن حضرت، دگر گونیھای در جهان آفرینش پس از شهادت آن حضرت، رخدادهاى عصر عاشورا، روانه کردن | برخى از مطالب کتاب عبارت است از: خروج امام از مدینه به مکه، شهادت مسلم بن عقیل و هانی بن عروه، خروج امام از مکّه به سمت کربلا، رخدادهای کربلا، رخدادهای روز عاشورا، چگونگی شھادت آن حضرت، دگر گونیھای در جهان آفرینش پس از شهادت آن حضرت، رخدادهاى عصر عاشورا، روانه کردن اهلبیت امام از قتلگاه، تقسیم سرهاى شهیدان، روانه کردن اهلبیت به کوفه و شام و مدینه. | ||
در لابلای کتاب نکات فراوانى ملاحظه مىشود که بیش از همه، اخبار مجعول کتاب و تحلیل نویسنده از مسائل و جرح وتعدیل روایات وکوشش او در جمع روایات متنافى، برجسته و نمایان است. جالب است که نویسنده در مقدّمۀ یازدهم کتاب به اجتناب از روایات بیاساس توصیه میکند و میگوید: نقل اموری که ریشه در کتابها و اخبار ندارد در مجالس عزاى امام حسین جایز نیست واین کار موجب تباه شدن حسنات و تبدیل آن به سیِّنات میشود. وی میافزاید: «از زشتیهای این روزگار | در لابلای کتاب نکات فراوانى ملاحظه مىشود که بیش از همه، اخبار مجعول کتاب و تحلیل نویسنده از مسائل و جرح وتعدیل روایات وکوشش او در جمع روایات متنافى، برجسته و نمایان است. جالب است که نویسنده در مقدّمۀ یازدهم کتاب به اجتناب از روایات بیاساس توصیه میکند و میگوید: نقل اموری که ریشه در کتابها و اخبار ندارد در مجالس عزاى امام حسین جایز نیست واین کار موجب تباه شدن حسنات و تبدیل آن به سیِّنات میشود. وی میافزاید: «از زشتیهای این روزگار |