امير جان‌افروز: تفاوت میان نسخه‌ها

    از ویکی‌نور
    جز (جایگزینی متن - ' ]]' به ']]')
     
    (۶ نسخهٔ میانیِ ایجادشده توسط همین کاربر نشان داده نشد)
    خط ۲: خط ۲:
    | تصویر =NUR28227J1.jpg
    | تصویر =NUR28227J1.jpg
    | عنوان = امير جان افروز
    | عنوان = امير جان افروز
    | عنوان‌های دیگر = السبعین فی فضائل امیر المومنین علیه السلام. فارسی ** جلال و جمال علوی در هفتاد حدیث نبوی
    | عنوان‌های دیگر = السبعین فی فضائل امیر المومنین علیه‌السلام. فارسی ** جلال و جمال علوی در هفتاد حدیث نبوی
    | پدیدآورندگان
    | پدیدآورندگان
    | پدیدآوران =  
    | پدیدآوران =  
    [[همدانی، علی بن شهاب‎ الدین ]] (نويسنده)
    [[همدانی، علی بن شهاب‎ الدین]] (نويسنده)
    [[نیری، محمد یوسف]] (مترجم)
    [[نیری، محمد یوسف]] (مترجم)
    |زبان
    |زبان
    | زبان = فارسی
    | زبان = فارسی
    | کد کنگره =  ‎‏/‎‏ﻫ‎‏8‎‏ ‎‏س‎‏2041 37/4 BP  
    | کد کنگره =  ‎‏/‎‏ﻫ‎‏8‎‏ ‎‏س‎‏2041 37/4 BP  
    | موضوع =علی بن ابی طالب (ع)، امام اول، 23 قبل از هجرت - 40ق. - احادیث - علی بن ابی طالب (ع)، امام اول، 23 قبل از هجرت - 40ق. - فضایل
    | موضوع =علی بن ابی‌طالب(ع)، امام اول، 23 قبل از هجرت - 40ق. - احادیث - علی بن ابی‌طالب(ع)، امام اول، 23 قبل از هجرت - 40ق. - فضایل
    |ناشر  
    |ناشر  
    | ناشر = دريای نور
    | ناشر = دريای نور
    خط ۲۵: خط ۲۵:
    | پیش از =  
    | پیش از =  
    }}
    }}
    '''امیر جان‌افروز'''، ترجمه و شرح محمدیوسف نیّری از کتاب «السبعين في فضائل أميرالمؤمنين(ع)» یا «سبعين مناقب في فضائل أميرالمؤمنين(ع)»، نوشته عارف بزرگ قرن هشتم امیر سید علی همدانی (۷۱۴-۷۸۶ق)، مشتمل بر هفتاد حدیث نبوی در فضائل امیرالمؤمنین علی(ع) است.
    '''امیر جان‌افروز'''، ترجمه و شرح [[نیری، محمد یوسف|محمدیوسف نیّری]] از کتاب «[[السبعين في فضائل أميرالمؤمنين(ع)]]» یا «سبعين مناقب في فضائل أميرالمؤمنين(ع)»، نوشته عارف بزرگ قرن هشتم [[همدانی، سید علی بن شهاب‌الدین|امیر سید علی همدانی]] (۷۱۴-۷۸۶ق)، مشتمل بر هفتاد حدیث نبوی در فضائل امیرالمؤمنین علی(ع) است.


    این کتاب در سه بخش و یک مقدمه مبسوط و چهار فهرست سامان یافته است. بخش اول، شامل هفتاد حدیث نبوی در فضایل امیرالمؤمنین(ع) است که البته تعدادی از آن‌ها راجع به اهل‌بیت(ع) و چند حدیث درباره حضرت صدیقه طاهره(س) است.
    این کتاب در سه بخش و یک مقدمه مبسوط و چهار فهرست سامان یافته است. بخش اول، شامل هفتاد حدیث نبوی در فضایل [[امام علی علیه‌السلام|امیرالمؤمنین(ع)]] است که البته تعدادی از آن‌ها راجع به اهل‌بیت(ع) و چند حدیث درباره حضرت صدیقه طاهره(س) است.


    بخش دوم که در چاپ نخستین با بخش اول درآمیخته بود، شامل هفتاد حدیث منقول از امیرالمؤمنین(ع) است که در موضوعات اخلاق و حکمت و تربیت انتخاب شده و بخش سوم که در چاپ اول موجود نیست، حاوی چند چکامه بلند و روح‌نواز عرفانی در مدح آن‌ حضرت است.
    بخش دوم که در چاپ نخستین با بخش اول درآمیخته بود، شامل هفتاد حدیث منقول از [[امام علی علیه‌السلام|امیرالمؤمنین(ع)]] است که در موضوعات اخلاق و حکمت و تربیت انتخاب شده و بخش سوم که در چاپ اول موجود نیست، حاوی چند چکامه بلند و روح‌نواز عرفانی در مدح آن‌ حضرت است.


    در رساله حاضر هر حدیث با مصراعی مناسب و مرتبط با معنی حدیث نام‌گذاری شده است. یعنی آینه زیبای شعر فارسی پیشاروی جمال کلام معصوم گذاشته‌ شده تا شعشعه پرتو آن خوش‌تر بدرخشد<ref>ر.ک: مقدمه، صفحات ‌پنج ‌و شش</ref>.
    در رساله حاضر هر حدیث با مصراعی مناسب و مرتبط با معنی حدیث نام‌گذاری شده است. یعنی آینه زیبای شعر فارسی پیشاروی جمال کلام معصوم گذاشته‌ شده تا شعشعه پرتو آن خوش‌تر بدرخشد<ref>ر.ک: مقدمه، صفحات ‌پنج ‌و شش</ref>.


    ترجمه دیگری از این اثر با نام [[ترجمه سبعين مناقب في فضائل أميرالمؤمنين(ع)]]، به قلم مترجمی ناشناخته (به سال 984ق)، با مقدمه و تصحیح یوسف بیگ‌باباپور و سید حسین مرعشی، منتشر شده است<ref>ر.ک:[[ترجمه سبعين مناقب في فضائل أميرالمؤمنين(ع)]]</ref>.
    ترجمه دیگری از این اثر با نام [[ترجمه سبعين مناقب في فضائل أميرالمؤمنين(ع)]]، به قلم مترجمی ناشناخته (به سال 984ق)، با مقدمه و تصحیح [[بیگ‌باباپور، یوسف|یوسف بیگ‌باباپور]] و [[مرعشی، حسین|سید حسین مرعشی]]، منتشر شده است<ref>ر.ک:[[ترجمه سبعين مناقب في فضائل أميرالمؤمنين(ع)]]</ref>.


    ==نمونه شرح==
    ==نمونه شرح==
    قال كرم الله وجهه: من آمن الزمان خانه و من أعظمه أهانه.
    قال كرم الله وجهه: من آمن الزمان خانه و من أعظمه أهانه.


    در نهج‌ البلاغه به همین صورت آمده است؛ یعنی: و آن‌که از زمان ایمن نشیند، خیانت آن بیند و آن‌که آن را بزرگ داند، زمان وی را خوار گرداند.
    در [[نهج‌‌البلاغة (صبحی صالح)|نهج‌البلاغه]] به همین صورت آمده است؛ یعنی: و آن‌که از زمان ایمن نشیند، خیانت آن بیند و آن‌که آن را بزرگ داند، زمان وی را خوار گرداند.


    بیان امام در نکوهش کسانی ا‌ست که دنیا و زندگانی آن را نشناخته‌اند و بی‌هدف سر در آخور لذت‌های ناپایدار آن فرو برده‌اند. ابوالفضل بیهقی پس از شرح ماجرای حسنک وزیر و فراز و نشیب‌ها و عزت و ذلت او تا آن روز که رسن به گلویش افکندند و آن‌همه ثروت مایه نجات او نشد، سخنی دلکش دارد که با نگاهی عمیق، پوچی قدرت و مکنت دنیایی و بی‌اعتباری آن را ترسیم می‌کند. سرگذشت حسنک وزیر نمونه‌ای روشن از خیانت دنیاست: «و این افسانه‌ای ا‌ست با بسیار عبرت و این‌همه اسباب منازعت و مکاوحت از بهر حطام دنیا به یک ‌سوی نهادند. احمق مردا که دل در این جهان بندد! که نعمتی بدهد و زشت بازستاند»<ref>ر.ک: متن کتاب، ص211-212</ref>.
    بیان امام در نکوهش کسانی ا‌ست که دنیا و زندگانی آن را نشناخته‌اند و بی‌هدف سر در آخور لذت‌های ناپایدار آن فرو برده‌اند. ابوالفضل بیهقی پس از شرح ماجرای حسنک وزیر و فراز و نشیب‌ها و عزت و ذلت او تا آن روز که رسن به گلویش افکندند و آن‌همه ثروت مایه نجات او نشد، سخنی دلکش دارد که با نگاهی عمیق، پوچی قدرت و مکنت دنیایی و بی‌اعتباری آن را ترسیم می‌کند. سرگذشت حسنک وزیر نمونه‌ای روشن از خیانت دنیاست: «و این افسانه‌ای ا‌ست با بسیار عبرت و این‌همه اسباب منازعت و مکاوحت از بهر حطام دنیا به یک ‌سوی نهادند. احمق مردا که دل در این جهان بندد! که نعمتی بدهد و زشت بازستاند»<ref>ر.ک: متن کتاب، ص211-212</ref>.
    خط ۵۱: خط ۵۱:
    ==وابسته‌ها==
    ==وابسته‌ها==
    {{وابسته‌ها}}
    {{وابسته‌ها}}
    [[ترجمه سبعين مناقب في فضائل أميرالمؤمنين(ع)]]


    [[رده:کتاب‌شناسی]]
    [[رده:کتاب‌شناسی]]
    خط ۵۷: خط ۵۸:
    [[رده:ائمه اثنی عشر (دوازده امام)]]
    [[رده:ائمه اثنی عشر (دوازده امام)]]
    [[رده:سرگذشت‌‌نامه‌های فردی]]
    [[رده:سرگذشت‌‌نامه‌های فردی]]
    [[رده:علی بن ابی‌طالب(ع)]]
    [[رده:امام علی(ع)]]
     
    [[رده:مقالات بازبینی شده2 تیر 1403]]
    [[رده:مقالات بازبینی نشده2]]
    [[رده:مقاله نوشته شده در تاریخ تیر 1403 توسط سید محمد رضا موسوی]]
    [[رده:مقاله نوشته شده در تاریخ تیر 1403 توسط سید محمد رضا موسوی]]
    [[رده:مقاله بازبینی شده در تاریخ تیر 1403 توسط محسن عزیزی]]
    [[رده:مقاله بازبینی شده در تاریخ تیر 1403 توسط محسن عزیزی]]

    نسخهٔ کنونی تا ‏۲۸ ژوئیهٔ ۲۰۲۴، ساعت ۱۵:۳۶

    امير جان افروز
    امير جان‌افروز
    پدیدآورانهمدانی، علی بن شهاب‎ الدین (نويسنده) نیری، محمد یوسف (مترجم)
    عنوان‌های دیگرالسبعین فی فضائل امیر المومنین علیه‌السلام. فارسی ** جلال و جمال علوی در هفتاد حدیث نبوی
    ناشردريای نور
    مکان نشرایران - شیراز
    سال نشر1386ش
    چاپ2
    شابک978-964-95229-7-5
    موضوععلی بن ابی‌طالب(ع)، امام اول، 23 قبل از هجرت - 40ق. - احادیث - علی بن ابی‌طالب(ع)، امام اول، 23 قبل از هجرت - 40ق. - فضایل
    زبانفارسی
    تعداد جلد1
    کد کنگره
    ‎‏/‎‏ﻫ‎‏8‎‏ ‎‏س‎‏2041 37/4 BP
    نورلایبمطالعه و دانلود pdf

    امیر جان‌افروز، ترجمه و شرح محمدیوسف نیّری از کتاب «السبعين في فضائل أميرالمؤمنين(ع)» یا «سبعين مناقب في فضائل أميرالمؤمنين(ع)»، نوشته عارف بزرگ قرن هشتم امیر سید علی همدانی (۷۱۴-۷۸۶ق)، مشتمل بر هفتاد حدیث نبوی در فضائل امیرالمؤمنین علی(ع) است.

    این کتاب در سه بخش و یک مقدمه مبسوط و چهار فهرست سامان یافته است. بخش اول، شامل هفتاد حدیث نبوی در فضایل امیرالمؤمنین(ع) است که البته تعدادی از آن‌ها راجع به اهل‌بیت(ع) و چند حدیث درباره حضرت صدیقه طاهره(س) است.

    بخش دوم که در چاپ نخستین با بخش اول درآمیخته بود، شامل هفتاد حدیث منقول از امیرالمؤمنین(ع) است که در موضوعات اخلاق و حکمت و تربیت انتخاب شده و بخش سوم که در چاپ اول موجود نیست، حاوی چند چکامه بلند و روح‌نواز عرفانی در مدح آن‌ حضرت است.

    در رساله حاضر هر حدیث با مصراعی مناسب و مرتبط با معنی حدیث نام‌گذاری شده است. یعنی آینه زیبای شعر فارسی پیشاروی جمال کلام معصوم گذاشته‌ شده تا شعشعه پرتو آن خوش‌تر بدرخشد[۱].

    ترجمه دیگری از این اثر با نام ترجمه سبعين مناقب في فضائل أميرالمؤمنين(ع)، به قلم مترجمی ناشناخته (به سال 984ق)، با مقدمه و تصحیح یوسف بیگ‌باباپور و سید حسین مرعشی، منتشر شده است[۲].

    نمونه شرح

    قال كرم الله وجهه: من آمن الزمان خانه و من أعظمه أهانه.

    در نهج‌البلاغه به همین صورت آمده است؛ یعنی: و آن‌که از زمان ایمن نشیند، خیانت آن بیند و آن‌که آن را بزرگ داند، زمان وی را خوار گرداند.

    بیان امام در نکوهش کسانی ا‌ست که دنیا و زندگانی آن را نشناخته‌اند و بی‌هدف سر در آخور لذت‌های ناپایدار آن فرو برده‌اند. ابوالفضل بیهقی پس از شرح ماجرای حسنک وزیر و فراز و نشیب‌ها و عزت و ذلت او تا آن روز که رسن به گلویش افکندند و آن‌همه ثروت مایه نجات او نشد، سخنی دلکش دارد که با نگاهی عمیق، پوچی قدرت و مکنت دنیایی و بی‌اعتباری آن را ترسیم می‌کند. سرگذشت حسنک وزیر نمونه‌ای روشن از خیانت دنیاست: «و این افسانه‌ای ا‌ست با بسیار عبرت و این‌همه اسباب منازعت و مکاوحت از بهر حطام دنیا به یک ‌سوی نهادند. احمق مردا که دل در این جهان بندد! که نعمتی بدهد و زشت بازستاند»[۳].

    پانویس

    1. ر.ک: مقدمه، صفحات ‌پنج ‌و شش
    2. ر.ک:ترجمه سبعين مناقب في فضائل أميرالمؤمنين(ع)
    3. ر.ک: متن کتاب، ص211-212

    منابع مقاله

    1. مقدمه و متن کتاب.
    2. مقاله ترجمه سبعين مناقب في فضائل أميرالمؤمنين(ع).

    وابسته‌ها