نصرالله منشی، نصرالله بن محمد: تفاوت میان نسخه‌ها

    از ویکی‌نور
    جز (جایگزینی متن - 'ابن‌ مقفع، عبدالله بن دادویه' به 'ابن مقفع، عبدالله بن دادویه')
    جز (Hbaghizadeh صفحهٔ نصرالله منشی را بدون برجای‌گذاشتن تغییرمسیر به نصرالله منشی، نصرالله بن محمد منتقل کرد)
    (بدون تفاوت)

    نسخهٔ ‏۲۵ ژوئیهٔ ۲۰۲۴، ساعت ۱۰:۲۲

    نصرالله منشی، نصرالله بن محمد
    نام نصرالله منشی، نصرالله بن محمد
    نام‌های دیگر ابوالمعالی نصرالله بن محمد

    منشی، ابوالمعالی نصرالله

    منشی شیرازی، نصرالله

    منشی، نظام الملک معین‌الدین نصرالله

    Abu'l-Ma'ali Nasrallah

    نام پدر محمد
    متولد قرن 6
    محل تولد اهل شیراز یا غزنین
    رحلت پیش از ۵۸۳ق 
    اساتید قاضى محمد بن عبدالحميد اسحاق

    برهان‌الدين عبدالرشيد نصر

    صاعد ميمنى

    ابوالحامد غزنوى

    برخی آثار کلیله و دمنه (بوستان کتاب)
    کد مؤلف AUTHORCODE02172AUTHORCODE

    ابوالمعالى نصرالله بن محمد بن عبدالحميد منشى (پیش از ۵۸۳ق)، از نويسندگان معروف قرن 6 هجرى و از منشيان دربار غزنوى بود.

    وى ملقب به حميدالدين بوده و اهل شيراز يا از مردم غزنين بود كه در زمان يمين‌الدوله بهرامشاه غزنوى مى‌زيست و نزد اين پادشاه تقرب داشت.

    وی از آغاز جوانی در زمان سلطنت "بھرام شاه غزنوی" وارد امور دیوانی شد و پس از به سلطنت رسیدن خسرو شاه غزنوی (559-552ق) به سمت دبيرى رسيد و در دربار همين سلسله تا وزارت پيش رفت.

    اساتید

    از جمله استادان وى مى‌توان به قاضى محمد بن عبدالحميد اسحاق، برهان‌الدين عبدالرشيد نصر، صاعد ميمنى، ابوالحامد غزنوى، عبدالرحمان بستى و محمد سيفى اشاره كرد. ابوالمعالى علاوه بر مهارتى كه در ترسل و نثر داشت، در نظم فارسى نيز سرآمد بود. وى به زبان عربى نيز اشعارى سروده است. از شعراى بزرگ كه ابوالمعالى را در اشعار خود ستوده و مدح گفته‌اند، مى‌توان به سيد حسن غزنوى كه از بزرگان شعرا و ادباء روزگار بهرام شاه غزنوى است، اشاره كرد. به آورده عوفى در «لباب الالباب»،

    وفات

    او در اثر سعايت بدخواهان در زمان خسرو ملك (583-559ق) به زندان افتاد و سرانجام در آنجا به قتل رسيد.

    آثار

    در مورد نام وى بين تذكره‌ها اختلافاتى وجود دارد. از جمله آثار وى عبارتند از: كليلة و دمنة بهرام شاهى كه ترجمه كليلة و دمنة عربى ابن مقفع است و به امر بهرام شاه غزنوى (552-511ق) در حدود (539-536ق) به فارسى برگردانده شده است؛ ديوان شعر.

    منابع مقاله

    پايگاه اطلاع‌رسانى آفتاب.


    وابسته‌ها