أبناء الإمام في مصر و الشام، الحسن و الحسين رضياللهعنهما: تفاوت میان نسخهها
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) جز (جایگزینی متن - '( ' به '(') برچسبها: ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه |
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) جز (جایگزینی متن - 'اهل بیت' به 'اهلبیت') |
||
خط ۳۵: | خط ۳۵: | ||
# به جهت اهمیت این نسخه خطی کتاب از [[ابن طباطبا، یحیی بن محمد|ابن طباطبا]]، ادیب فاضل [[وراق حلبی، ابنصدقه|ابن صدقه حلبی وراق]] (متوفی 1189ق)، سلسله انساب بعد از عصر ابن طباطبا را به نسخه خطی کتاب افزوده است. | # به جهت اهمیت این نسخه خطی کتاب از [[ابن طباطبا، یحیی بن محمد|ابن طباطبا]]، ادیب فاضل [[وراق حلبی، ابنصدقه|ابن صدقه حلبی وراق]] (متوفی 1189ق)، سلسله انساب بعد از عصر ابن طباطبا را به نسخه خطی کتاب افزوده است. | ||
# همچنین [[سفارینی، محمد بن احمد|سفارینی]] - که همان ابوالعون محمد شمسالدین بن احمد نابلسی است و منتسب به قریه سفارین از توابع نابلس فلسطین است - این کتاب را در 25 ورق تحقیق کرده و چهار صفحه نیز مانند مقدمهای در انساب بر آن افزوده است. وی همچنین در نقد انساب کتاب، برخی را تأیید و برخی را مورد اشکال قرار داده است. [[مقدسی، محمد بن نصار|محمد بن نصار ابراهیم مقدسی]]، دیگر نسابهای است که کتاب ابن طباطبا را نقل کرده و بر آن پس از دو شخصیت مذکور تعلیقه نوشته است. | # همچنین [[سفارینی، محمد بن احمد|سفارینی]] - که همان ابوالعون محمد شمسالدین بن احمد نابلسی است و منتسب به قریه سفارین از توابع نابلس فلسطین است - این کتاب را در 25 ورق تحقیق کرده و چهار صفحه نیز مانند مقدمهای در انساب بر آن افزوده است. وی همچنین در نقد انساب کتاب، برخی را تأیید و برخی را مورد اشکال قرار داده است. [[مقدسی، محمد بن نصار|محمد بن نصار ابراهیم مقدسی]]، دیگر نسابهای است که کتاب ابن طباطبا را نقل کرده و بر آن پس از دو شخصیت مذکور تعلیقه نوشته است. | ||
# کتاب حاضر بهلحاظ علمی و تاریخی حائز اهمیت است؛ چراکه که مشتمل بر انساب | # کتاب حاضر بهلحاظ علمی و تاریخی حائز اهمیت است؛ چراکه که مشتمل بر انساب اهلبیت نبوی است و در پایان قرن دوم هجری تألیف شده است؛ لذا یکی از مصادر متقدم این مقطع تاریخی است که نسبنگاران اهلبیت(ع) از این کتاب برای ضبط و تصحیح انسابشان استفاده کردهاند<ref>ر.ک: همان، ص18</ref>. | ||
==پانویس== | ==پانویس== |
نسخهٔ ۲۳ ژوئیهٔ ۲۰۲۴، ساعت ۱۲:۰۰
أبناء الإمام في مصر و الشام «الحسن و الحسین رضي الله عنهما» | |
---|---|
پدیدآوران | ابن طباطبا، یحیی بن محمد (نويسنده)
وراق حلبی، ابنصدقه (محقق) سفارینی، محمد بن احمد (محقق) مقدسی، محمد بن نصار (محقق) لیل، یوسف جمل (محقق) |
ناشر | مکتبة جد المعرفة |
مکان نشر | عربستان - ریاض |
سال نشر | 1425ق - 2004م |
چاپ | 1 |
شابک | - |
موضوع | آل ابو طالب - امام زادگان - امام زادهها - سادات (خاندان) - نسب نامه - سوریه - نسب نامه - مصر - نسب نامه |
زبان | عربی |
تعداد جلد | 1 |
کد کنگره | /الف2الف2 53/7 BP |
نورلایب | مطالعه و دانلود pdf |
أبناء الإمام في مصر و الشام، الحسن و الحسين(ع)، تألیف یحیی بن محمد بن قاسم حسینی علوی، مشهور به ابن طباطبا (متوفی 478ق)، مشتمل بر شرح حال سادات از نسل حسنین(ع) است که به مصر و شام سفر کرده یا در آنجا متولد شدهاند. کتاب همچنین مشتمل بر سه تعلیقه به قلم ابن صدقه حلبی، مشهور به ورّاق (متوفی 1189)، ابوالعون محمد سفارینی (متوفی 1188ق) و محمد بن نصار ابراهیم مقدسی (متوفی 1350ق) است. کتاب به همت سید یوسف بن عبدالله جملاللیل منتشر شده است.
ابن طباطبا در مقدمه کتاب، در توضیح اینکه چرا انساب ابنای حسنین(ع) در مصر و شام را مورد بررسی قرار داده است، مینویسد: بعضی از بزرگان از من خواستند که کتابی در علم انساب تألیف کنم و تمام کسانی را که از خاندان نبوت ریشه گرفتهاند، در آن گرد آورم، اما این کار بزرگتر از آن بود که انجامش دهم؛ لذا به ذکر ذریه امام حسن و حسین(ع) که در مصر و شام رحل اقامت افکندهاند، بسنده کردم[۱].
محقق اثر سبب نشر این کتاب را این اهداف دانسته است:
- به جهت اهمیت این نسخه خطی کتاب از ابن طباطبا، ادیب فاضل ابن صدقه حلبی وراق (متوفی 1189ق)، سلسله انساب بعد از عصر ابن طباطبا را به نسخه خطی کتاب افزوده است.
- همچنین سفارینی - که همان ابوالعون محمد شمسالدین بن احمد نابلسی است و منتسب به قریه سفارین از توابع نابلس فلسطین است - این کتاب را در 25 ورق تحقیق کرده و چهار صفحه نیز مانند مقدمهای در انساب بر آن افزوده است. وی همچنین در نقد انساب کتاب، برخی را تأیید و برخی را مورد اشکال قرار داده است. محمد بن نصار ابراهیم مقدسی، دیگر نسابهای است که کتاب ابن طباطبا را نقل کرده و بر آن پس از دو شخصیت مذکور تعلیقه نوشته است.
- کتاب حاضر بهلحاظ علمی و تاریخی حائز اهمیت است؛ چراکه که مشتمل بر انساب اهلبیت نبوی است و در پایان قرن دوم هجری تألیف شده است؛ لذا یکی از مصادر متقدم این مقطع تاریخی است که نسبنگاران اهلبیت(ع) از این کتاب برای ضبط و تصحیح انسابشان استفاده کردهاند[۲].
پانویس
منابع مقاله
مقدمه کتاب.